EVP Congres in Rotterdam: Hoe veranderingen kansen kunnen bieden
Afgelopen week vond het EVP Congres plaats in Rotterdam. Meer dan 2000 leden van de EVP-familie kwamen in Ahoy samen om elkaar te ontmoeten, met elkaar te spreken over de toekomst van de christendemocratie en een visie op Europa te bepalen. Onder de diverse sprekers waren partijvoorzitter Hans Huibers, oud-premier Jan Peter Balkenende en partijleider Wopke Hoekstra.
Hans Huibers: Christendemocratische filosofie
Partijvoorzitter Hans Huibers memoreerde dat het EVP Congres verreweg de grootste internationale politieke vergadering van Europa in 2022 is en hoe relevant en aantrekkelijk de waarden van onze christendemocratische filosofie zijn voor de huidige samenleving. Hij benadrukte dat door de oorlog in Europa vrede niet vanzelfsprekend is. Dat we moeten opkomen voor onze vrijheid en vrijheid van meningsuiting. Dat basiswaarden, menselijke waardigheid, respect voor diversiteit en verschillen in overtuigingen en meningen iets zijn waar we voor moeten strijden. Die samenleving, de intrinsieke kracht van de mens, samenleven en een samenleving creëren waarin we geloven, moet gekoesterd en verdedigd worden. Hij benadrukte nog eens dat wij als CDA in Nederland moeilijke jaren hebben gehad. We hebben volgens hem onze partijstructuur en cultuur niet aangepast aan moderne behoeften en werkwijzen. Als partij van de samenleving verloren we de verbinding met die samenleving en het vertrouwen in het probleemoplossend vermogen. Het congres was volgens hem ook een oproep tot actie, een oproep tot urgentie. Van elkaar leren en ons verenigen. Niet alleen over politieke kwesties. Ook op ons gezamenlijke verhaal, onze gezamenlijke bijdrage aan de samenleving.
Jan Peter Balkenende: Christendemocratische waarden in Europa een inspiratiebron
Volgens Jan Peter Balkenende is het een inspirerend feit dat de crises van de afgelopen twee decennia Europa niet hebben verzwakt, maar de afzonderlijke staten juist dichter bij elkaar hebben gebracht. Crises hebben Europa verenigd. Dat is echter niet alles. De verschillende crises brachten ook uitdagingen aan het licht. Europa heeft opnieuw een langetermijnvisie nodig. We moeten het Europese ideaal rehabiliteren en er verenigt omheen blijven. Deze langetermijnvisie zal moeten worden gevormd door het besef dat Europa een gemeenschap van waarden is. Waarden die de kern vormen van de christendemocratische politiek: solidariteit, verantwoordelijkheid, rentmeesterschap en rechtvaardigheid. Waarden die hun grondslag vinden in de universele menselijke waardigheid. Politiek gaat over recht doen. Misschien vragen deze tijden ons om deze waarden opnieuw te ontdekken en opnieuw te beleven. Als we de toekomst van toekomstige generaties en onze planeet willen veiligstellen en op een echt duurzame manier willen handelen, hebben we geen andere keuze dan de SDG's (Sustainable Development Goals van de VN) krachtig uit te voeren. In een wereld van oprukkende autocraten en democratieën in verwarring, is een mondiale agenda nodig die landen, bedrijven, NGO's, kennisinstellingen en mensen met elkaar verbindt. In zijn toespraak verwees hij onder meer naar oud bondskanselier Konrad Adenauer: 'We leven allemaal onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allemaal dezelfde horizon'. Hij besloot met: ‘Europa heeft een grote verantwoordelijkheid. Er zou veel bereikt kunnen worden als we het gebod: Heb je naaste lief of Heb je naaste lief als jezelf, zouden realiseren met de mentaliteit om de ander te dienen. Er is veel te doen, veel te winnen. Laten we aan de slag gaan’.
Wopke Hoekstra: Verenigd in Rotterdam
Wopke Hoekstra noemde het een voorrecht om de grootste politieke familie in Europa bij elkaar te hebben in Rotterdam. In de stad van hoop, creativiteit en vernieuwing. Hij vertelde dat hij een paar weken geleden in Oekraïne was. Terwijl hij door de verwoeste straten van Irpin liep, herinnerde hij zich de ware woorden van de Nederlandse twintigste-eeuwse dichter Lucebert: 'Alles van waarde is weerloos’. Hij zag de verwoeste huizen en gebouwen. De ruïnes en schade van de oorlog. Hij sprak met de mensen over hun hoop en wanhoop. Maar wat hem het meest raakte, was dat er niet meer zoveel vrouwen en kinderen waren. Ze zijn hun huizen ontvlucht, wetende dat hun broers, vaders en zonen zouden blijven en voor hun leven zouden vechten. Dit is wat oorlog doet met onschuldige mensen. Gezinnen die uit elkaar worden gerukt. Kinderen zonder de veiligheid van hun ouders en huizen. Deze beelden lieten hem zien dat alles van waarde inderdaad weerloos is. ‘Onze families, onze democratie, onze vrijheid en onze veiligheid. Al deze kostbare dingen van waarde kunnen zichzelf niet verdedigen. Daarom moeten we ze verdedigen. We hebben te maken met een confrontatie tussen democratie en autocratie. Tussen de rechtsstaat en de grillen van de dictatuur. Tussen mensenrechten en mensenonderdrukking. Om die reden is er één grote inspanning voor onze politieke generatie: de grote traditie van onze christendemocratische voorouders hooghouden om op te staan tegen onrecht. Wopke Hoekstra noemde het congres ook een oproep tot actie, een oproep tot urgentie. ‘We kunnen van elkaar leren en moeten ons verenigen. Niet alleen over politieke kwesties. Ook op ons gezamenlijke verhaal, onze gezamenlijke bijdrage aan de samenleving. Zoals onze oprichters ooit deden. Het is een oproep tot actie om onze organisatiestructuur te vernieuwen, op Europees en nationaal niveau.