Het is weer eens zo ver. Voor de zoveelste keer worden hardwerkende boeren weggezet als grote vervuilers en misdadigers. Milieuclubs en activisten duikelen over elkaar heen om de negatieve gevolgen van een stukje vlees voor het klimaat of de gezondheid te benadrukken. En ook aan de zogenoemde klimaattafels zijn vele pijlen gericht op de Nederlandse boer. Als het aan hen ligt, mogen we nog maximaal twee gehaktballen per week eten om het mondiale klimaatprobleem op te lossen. Het zijn iedere keer dezelfde types die met een belerend vingertje in de richting van de boeren wijzen, maar tegelijkertijd zonder schaamte het vliegtuig pakken om de wereld te verkennen. Dat is uiteraard een eigen keuze, maar dat geldt net zo goed voor het eten op je bord. De beschuldigingen aan het adres van de Nederlandse boeren, roepen bij mij meerdere vragen op. Ten eerste: wanneer gaan we het eens over de feiten hebben? En twee: beseffen zij welke impact deze negatieve beeldvorming heeft op onze boeren? Straks wil geen enkele boerendochter- of zoon nog verder met het familiebedrijf, terwijl wij hen zo hard nodig hebben.
 
Het gemak waarmee verdraaide feiten en verkeerde cijfers over de agrarische sector de wereld in worden geslingerd, begint helaas een patroon te worden. Natuurlijk is dat niet helemaal te voorkomen, maar het wordt pas kwalijk als zij het beeld over een beroepsgroep gaan bepalen. Denk bijvoorbeeld aan de beelden die worden verspreid van verschrikkelijke omstandigheden in het buitenland, en suggereren dat het om een Nederlandse stal gaat. Het is voor mij helder dat steeds onbekender wordt hoe ons voedsel in Nederland wel wordt geproduceerd.  Regelmatig laten boeren mij weten dat zij hierdoor het slachtoffer worden van intimidatie en bedreigingen op hun eigen adres. Daar schrik je elke keer weer van en is absoluut onacceptabel. Een ander voorbeeld is de recente berichtgeving dat het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) mis zat met cijfers over de impact van vleesconsumptie op het klimaat. Die bleek een stuk lager te zijn dan zij eerder hadden vermeld. Terwijl zij veel invloed hebben als onafhankelijk adviseur van het kabinet, onder meer als het gaat om het doorrekenen van de voorstellen van de klimaattafels. Ik heb de ministers via Kamervragen dan ook direct om opheldering gevraagd. We moeten er op kunnen rekenen dat de cijfers kloppen.
 
Het wordt hoog tijd dat we opkomen voor alle hardwerkende en goedwillende boeren. Onze agrariërs zitten in de kopgroep op het gebied van voedselveiligheid, welzijn en duurzaamheid. Dat betekent dat we een voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Daar ben ik als volksvertegenwoordiger juist trots op. Met een aanhoudende negatieve campagne staat de toekomst van vele jonge boeren en boerinnen op de tocht. Ik verzet mij dan ook tegen activisten of politici die anderen de les lezen over het milieu of eetgedrag, maar zelf wel de wereld over vliegen of hun houtkachel flink laten roken. Er moet heel wat gebeuren voor ik mijn stukje vlees laat staan. Je pleegt geen misdaad als je een gehaktbal eet.

Tweede Kamerlid Jaco Geurts

Deze opinie is gepubliceerd in de Telegraaf van 17-1-2019

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.