Denkfout

Afgelopen jaar ben ik lid geworden van de Tweede Kamer voor het CDA. Ik ben een Nederlander van Marokkaanse afkomst, die ik nooit zal verloochenen. Ik hield er in mijn achterhoofd wel rekening mee dat op een dag de PVV achter me aan zou komen. Maar, tot mijn verbazing, kwam de aanval veel harder en veel valser uit onverwachte hoek, die van Denk.
 
In meerdere video’s rondom stemmingen in de Tweede Kamer heeft Denk mij aangevallen op mijn stemgedrag. Iets wat ze wel vaker doen, ook bij andere Kamerleden van Turkse of Marokkaanse afkomst. Zo beweert Denk in een filmpje dat door mijn toedoen de moskeeën in Nederland niet beveiligd worden. Volslagen onzin natuurlijk, alsof ik als Kamerlid over de beveiliging van personen of organisaties ga.  Maar wat veel erger is, ze beweren ook dat ik de moskeeën in Nederland heb laten vallen.  Hoe ver van de waarheid kun je afdwalen?
 
Tijdens het Suikerfeest in november 2004 werd de moskee in Helden, waar ik tien jaar actief was, in brand gestoken. Het gebeurde in de dagen na de moord op Theo van Gogh, toen het hele land in rep en roer was. Het was de eerste keer in 30 jaar dat er zoiets voorviel. Die daad van geweld had een grote impact, niet alleen op mij persoonlijk maar op de hele moslimgemeenschap van Helden. Maar hoe ingrijpend die aanslag ook was, uiteindelijk heeft het er wel toe geleid dat de Heldense gemeenschap verder naar elkaar is toegegroeid, in plaats van uit elkaar. We hebben samen, niet alleen moslims maar ook niet-moslims, de moskee weer opgebouwd.

Na de moord op Theo van Gogh heeft iemand (of een groep) zijn woede en boosheid bekoeld op onze moskee. Er zijn zaken waar ik zelf ook heel boos over kan worden, bijvoorbeeld die keren dat leden van mijn familie te maken kregen met racisme of discriminatie. Maar hoe erg ik dat soort dingen ook vind, ik heb mijn boosheid daarover nooit op een zinloze manier afgereageerd. Ik vind het belangrijker om mensen met elkaar te verbinden, in plaats van ze tegen elkaar op te zetten. Dat is ook de instelling die ik mijn kinderen meegeef in de opvoeding.
Verbinden dus. De beweging Denk zegt dit ook te doen, maar doet exact het tegenovergestelde. Dat ondervind ik als Kamerlid aan den lijve. En niet alleen ik, ook andere Kamerleden van Turkse of Marokkaanse afkomst. Denk doet aan leugens en halve waarheden. Denk doet aan etnisch profileren. Vervolgens vragen mensen in mijn omgeving en op social media aan mij hoe dat kan, die dingen die ik volgens Denk allemaal zeg en doe. En dan denk ik: daar gaan we weer. En ik leg opnieuw uit dat ik dat soort dingen helemaal niet gezegd of gedaan heb. Ik heb mijn hele leven aan vechtsporten gedaan, ik ben een vechter en ik hou van een goed gevecht, maar dan wel met fair play. Dus met een tegenstander die zich aan de spelregels houdt die we samen hebben afgesproken.

Elk Kamerlid en elke partij heeft het recht om zichzelf te profileren. Maar dan wel op eigen kracht, met een eigen boodschap en met open vizier in het debat. Niet met stiekeme  filmpjes en onwaarheden. Bij die vorm van politiek bedrijven past maar één woord: dat is gewoon laf.