28 maart 2019

Bijstelling meerjarenbegroting

De derde begrotingsdag (of beter: hele lange avond)

Op 28 maart was de finale besluitvorming over twee onderwerpen: Wildlands, waar elders in deze nieuwsbrief meer informatie over te vinden is, en de begroting 2019 en verder.

Eigenlijk wel een beetje wrang; we praten op 28 maart over de begroting van het lopende jaar, die we met hangen en wurgen sluitend kunnen krijgen, terwijl in dezelfde week helder wordt dat de Rijksoverheid over het jaar 2018 uitkomt op een overschot van 11 miljard. En voor 2019 wordt een overschot van zo’n 10 miljard voorzien. Dat dit volgens de minister van Financiën nodig is om de staatsschuld af te lossen is terecht. Maar het voelt niet helemaal lekker. Temeer daar allerlei risico’s de afgelopen jaren naar de gemeenten zijn verschoven. Onze gemeentebegroting is met 415 miljoen ruim 100 miljoen groter dan een aantal jaren geleden; maar of we daar nu gelukkiger van zijn geworden? Het heeft veel meer fluctuatie en onzekerheid gebracht. 

Het nadeel over 2018, in dat voorjaar nog  geschat op zo’n 3 miljoen, dreigde in november uit te komen op 8 miljoen. Waarvan waarschijnlijk een groot deel structureel. In gewoon Nederlands: Let op: daar heeft u de komende jaren ook last van. De uitkering vanuit het Rijk viel tegen, de jeugdzorg was duurder dan verwacht, en nog een hele trits andere tegenvallers. En daarbovenop nog een probleem bij de buren; onze dierentuin.

In november besloten we daarom tot het vaststellen van een kale begroting, zonder besluiten over nieuw beleid. In december hebben we nog een tussenbesluit genomen om een aantal zaken toch vast uit te kunnen voeren.

Eén ding hebben we toen niet besloten: Herhuisvesting Vakopleidingen Esdal College. Dat had wel gemoeten. Dat hebben we op 28 maart alsnog recht gezet.

Tweede wat we die avond hebben vastgesteld zijn  de bezuinigingen. 57 stuks, dwars door de begroting, met een totaaleffect van 2,8 miljoen in 2019, oplopend naar 5 miljoen in 2022. Van ieder punt is er vast wel iemand die zegt: Liever niet. Of zelfs: hoe bedenk je het, schandalig, éénzijdig, onterecht. En dat is logisch; iets kwijtraken doet veel meer pijn dan iets niet krijgen. 

Sommige ombuigingen doen veel pijn, andere minder. Voor sommige pijn is er geen woordvoerder, omdat nog niet bekend is wie het treft. Van een aantal is ook helder dat het College nog wel wat vervolgwerk te doen heeft. De bedragen zijn taakstellend, de uitwerking moet nog gerealiseerd.

En kijkend naar we wat we allemaal nog willen doen; het zal vast niet de laatste bezuinigingsronde zijn. Maar ook dat moet lukken. Want we willen wel verder met Emmen.

Auke Oldenbeuving , Fractievoorzitter

 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.