27 september 2019

Een balans tussen loslaten en grip houden

De vakantie is voorbij. Het was een heerlijke periode van loslaten. Eerlijk gezegd had ik dat ook wel even nodig. Even loskomen van de onderwerpen die veel nadenkwerk vereisen. Loskomen van onderwerpen die handjes eisen. Loskomen van zorgen die ik soms ook wel heb. Het mooie weer helpt mij daarbij. Lekker buiten zijn, lekker fietsen en ontspannen met gezin, familie en vrienden. Ik realiseer mij overigens ook dat mijn mooie weer voor anderen zorgen hebben meegebracht.

Loslaten en grip houden. Dat is misschien wel het moeilijkste in het leven. Die 2 dingen staan immers zo op het eerste oog lijnrecht tegenover elkaar. Als je daar een woord aan toevoegt dan horen ze bij elkaar. Ik bedoel het (werk)woord VERTROUWEN. Ja….iets om over na te denken. In plaats van ‘loslaten’ gebruik ik vaak de woorden ‘anders vasthouden’. Waar loslaten suggereert dat je er je helemaal niet meer mee bemoeit, geeft ‘anders vasthouden’ er een andere betekenis aan. En vraagt het ook nog een actieve houding van mij.

Loslaten en grip houden in de jeugdzorg. In onze commissie ‘Zorg en Welzijn’ hebben we het rapport van de Rekenkamercommissie (RKC) inhoudelijk besproken. De gemeente heeft aangegeven dat zij aan de slag is en verder gaat met de 4 aanbevelingen* die zijn gedaan door de RKC.

Al lezende komen wij tot meer ‘problemen’ dan dat er aanbevelingen zijn. Wij hebben hierover duidelijkheid gevraagd. Wat gaat de gemeente nu precies oplossen met die aanbevelingen? Het is onze taak als raadsleden om dat proces van verbeteren te volgen. We willen grip houden op wat er gebeurt en wat dat betekent voor onze jeugd en het systeem (vaak ouders, school, vrienden, hulpverlening) daar om heen. De zorg voor onze jeugd staat hoog op de agenda voor het CDA. We willen graag grip houden op wat er gebeurt. En, terwijl ik dit opschrijf, realiseer ik mij direct dat ik ook moet loslaten. Vertrouwen moet hebben in dat het juiste gaat gebeuren. Het is soms een weg van lange adem, maar dat is bijna met alles zo. Het gaat immers om mensen, om gedrag, om samenwerking tussen allerlei partijen. Daar kun je geen grip op houden. Onze taak is om het kritisch te volgen en de gemeente te herinneren aan en aan te spreken op de afspraken die gemaakt zijn.

Daarvoor is het belangrijk dat wij onze oren te luisteren leggen bij allerlei mensen en organisaties. Zo kunnen wij signalen opvangen van zaken die goed gaan en zaken die verbetering nodig hebben.
Daar hebben wij u als lezer van deze nieuwsbrief ook bij nodig.
Neem gerust contact met mij op als u eens met mij over dit onderwerp wil praten.


Een groet vanuit het hart,
Karin Kappen, Raadslid



* 4 aanbevelingen
- het actualiseren van het beleid (inclusief formuleren van doelen)
- het verbeteren van de informatievoorziening
- het verbeteren van de sturing en de facilitering van het CJG
- verbeter de samenwerking van de huisarts en overweeg de inzet van een Praktijkondersteuner huisartsen-jeugd

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.