03 januari 2019

Martijn van Helvert in Rabat voor training social media

Marrakesh; Tajine; het Atlasgebergte; Kamelen; Hakim Ziyech en couscous: u raadt het al, ik heb het over Marokko. Afgelopen herfstreces kreeg ik de mogelijkheid om namens de Eduardo Frei Stichting dit bijzondere land te bezoeken en een training te verzorgen voor mijn Marokkaanse collega-parlementariërs.

Marokko is het meest democratische land in de regio. Net als Nederland heeft Marokko een parlement, regering en een koning als staatshoofd. Maar daar waar in Nederland de macht in de loop der tijd in handen is komen te liggen van de volksvertegenwoordigers, heeft het Marokkaanse koningshuis nog steeds de teugels stevig in handen. Er is echter wel een positieve ontwikkeling gaande: er worden iedere vier jaar democratische verkiezingen gehouden en de Marokkaanse parlementariërs verwerven steeds meer zeggenschap over het beleid van de regering.      

Deze ontwikkeling moet uiteraard worden toegejuicht en waar mogelijk worden ondersteund. En dat is precies waar de Eduardo Frei Stichting, vernoemd naar de Chileens oud-president, zich mee bezig houdt. Deze CDA-stichting zet zich internationaal in voor de ontwikkeling van democratische instituties in landen die nog niet zo’n lange democratische traditie hebben, zoals in dit geval Marokko. Een nobel streven, waar ik, als Buitenlandse Zaken woordvoerder van de CDA-Tweede Kamerfractie, graag een bijdrage aan wil leveren.

Ik ben zelf de laatste jaren veel bezig geweest met social media; Facebook, Twitter, Instagram, LinkedIn, noem ze allemaal maar op. Deze relatief nieuwe manier van communicatie is voor mij een handige en laagdrempelige manier om contact te onderhouden met de mensen die op mij hebben gestemd. Social media is hét medium om de afstand tussen Den Haag en Limburg kleiner te maken en mijn zichtbaarheid te vergroten.

Vanuit deze insteek is mij gevraagd om in Rabat een training te verzorgen over het gebruik van social media. Marokkaanse parlementariërs ervaren soms dezelfde fysieke afstand met hun achterban. Ook zij werken namelijk op een plek die ver weg ligt van hun kiesdistrict. Het kan dan lastig lijken om zichtbaar en relevant te blijven voor de mensen die voor jou hebben gekozen. Social media is voor mij een belangrijke methode om de lijntjes kort te houden en kan daarom ook voor hen goed werken. Als ze tenminste weten op welke manier ze het moeten inzetten.

Gedurende mijn presentatie ben ik ingegaan op de verschillende soorten kanalen en de wijze waarop zij kunnen worden ingezet. Mijn belangrijkste les: sta altijd open voor input en probeer het voor mensen zo laagdrempelig mogelijk te maken om vragen te stellen en commentaar te leveren. Internet zorgt voor een gemakkelijke bereikbaarheid, maak daar gebruik van. Ik heb bijvoorbeeld iedere dinsdagavond een Facebook Live spreekuur waarin iedereen zijn of haar vragen kan stellen. Hierdoor wordt de afstand tussen de kiezer en de gekozene vele malen kleiner. En ben dan ook eerlijk over wat je wel en niet kan doen als Kamerlid. Dit vergroot het vertrouwen in de politiek.

Daarnaast heb ik hen ook een les meegegeven die ik zelf heb geleerd gedurende mijn bezoek aan de campagnes van de Amerikaanse Presidentsverkiezingen van 2012: Kiezers overtuigen doe je gedurende je ambtstermijn, niet tijdens de campagne. Om aan te tonen dat jij de juiste man of vrouw op de juiste plek bent, moet je zichtbaar zijn en je kunnen profileren. Social media is daarvoor het ideale instrument.

Het was mooi om te ervaren dat mijn Marokkaanse collega’s oprecht geïnteresseerd waren in mijn werkwijze en veel vragen stelden gedurende de presentatie. Dit toont ook aan dat, ondanks het feit dat we in zeer verschillende politieke culturen opereren, we als volksvertegenwoordigers toch grotendeels tegen dezelfde dilemma’s en problemen aanlopen. Dat was een leerzame ervaring. Daarbovenop levert een bijeenkomst met buitenlandse collega’s mij ook altijd zeer nuttig connecties op die ik kan gebruiken in mijn dagelijks werk als buitenlandwoordvoerder.

Geschreven door Martijn van Helvert en Laurens Houtman

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.