Oostvaardersplassen
13 juli 2018

Meerderheid PS voor nieuwe toekomst Oostvaardersplassen

Na veel debat - binnen én buiten Provinciale Staten - is woensdag 11 juli eindelijk een besluit genomen over de toekomst van de Oostvaardersplassen. Een grote meerderheid stemde vóór het plan om het beheer van de OVP - en dan met name dat van de grote grazers - drastisch te veranderen. Minder grote grazers, meer ruimte voor natuurlijke ontwikkeling en terug naar de oorspronkelijke opzet van het gebied als vogelnatuurreservaat.

Dat dit besluit niet zonder slag of stoot is genomen, is een understatement. De afgelopen maanden hebben vele burgers en organisaties van zich laten horen met hun visie op het beheer van de Oostvaardersplassen. Wat vast stond was de opvatting dat de situatie zoals we die afgelopen winter hadden meegemaakt, niet meer mag voorkomen. Het advies van de commissie-Van Geel was dan ook duidelijk: een scherpe reductie van het aantal grote grazers, zodat het gebied weer "op adem kan komen".  Eerder al had het CDA aangegeven zich te kunnen vinden in de adviezen van de commissie.

Na afloop van de bewogen Statenvergadering van 11 juli reageerde Marianne Luyer, Statenlid en CDA-woordvoerder in dit dossier, op het besluit: 

De CDA-fractie is bijzonder blij met dit besluit, omdat na jaren van aandringen eindelijk een begin kan worden gemaakt met een nieuw beheer van de Oostvaardersplassen. Natuurlijk is het werk nog niet gedaan; de komende tijd zullen we het nog regelmatig over de OVP hebben om het nieuwe beleid uit te stippelen. Het CDA zal de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten blijven houden.

Hieronder de inbreng van Marianne Luyer, die zij uitsprak tijdens het debat:

Het dossier Oostvaardersplassen dwingt ons uit te spreken over onze visie op natuur en mens. Wat is natuur en hebben we een zorgplicht voor dieren? Dit raakt ons mens-zijn.

“Oostvaardersplassen” daagt ons uit. Het is door mensen ontstaan, het is een beperkte oppervlakte, we gunnen de dieren een vrij leven in groepsverband, maar de natuur is ook wreed. De jaarlijkse dynamiek van geboorte, groei, hongerdood, is soms niet om aan te zien.

Verantwoordelijkheid
Nu de provincie integraal kan besluiten over het beheer van de Oostvaardersplassen, hebben wij de verantwoordelijkheid om te komen tot een goed beheer. Het CDA zou bijna zeggen: een humaan beleid ten aanzien van de dieren, en zorgen voor het goed doorontwikkelen van een vogelnatuurreservaat. Dat laatste is immers de kernfunctie van het gebied.

Maar hoe heeft het zover komen dat de OVP een kaal gebied is geworden vol met kadavers? Met struikgewas (het jacobskruiskruid) dat zelfs giftig is voor de dieren?
Waarom zijn de aanbevelingen ICMO II niet uitgevoerd? Waarom wordt het Natura 2000 beheerplan, opgesteld in 2015, niet uitgevoerd? Onbegrijpelijk! Het CDA heeft al eerder gepleit voor een parlementaire enquete hierover. En waarom? Omdat wij bestuurlijke betrouwbaarheid belangrijk vinden. Het is een van onze vier kernwaarden als het gaat om politieke gerechtigheid, vinden wij.

Moreel oordeel
Maar laten we vooruit kijken. Het rapport-Van Geel sluit aan bij het Natura 2000-beheerplan, zoals ook professor Bastmeijer vaststelt. En wetenschap brengt niet de oplossing: wij moeten zélf ons morele oordeel vormen over het beheer van de OVP.

Afschot: Second opinion?
Gelukkig zijn we het vooral eens met elkaar:

  1. We koesteren onze natuur en het perspectief op de doorontwikkeling van de OVP naar een Nationaal Park (niemand zou bijvoorbeeld willen dat we huizen gaan bouwen in dat gebied).
  2. Het is voorál een vogelnatuurreservaat.
  3. Het gebied moet toegankelijk zijn voor ons allemaal.
  4. We zijn allemaal voor dierenwelzijn. Niemand wil dat de dieren verhongeren, niemand wil dat ze afgeschoten worden. Afschot is de angel van dat verhaal. Kan de reset worden bereikt door andere methoden dan afschot? Van Geel zegt dat het reëel is te veronderstellen dat de alternatieven (zoals anticonceptie en uitplaatsing van edelherten) niet uit te voeren zijn. Wellicht is het college van Gedeputeerde Staten bereid om een second opinion uit te voeren op dit vraagstuk van afschot om de reset uit te voeren? Op korte termijn? Het CDA dient daarvoor, samen met andere partijen, een motie in.
  5. Natuur laat zich niet regelen door één besluit. Dat is ook gebleken. Daarom wijdt de commissie Van Geel ook aandacht aan de governance, het beheer in de toekomst. Dat regelt de formele verantwoordelijkheid en de besturing van overheden (gemeenten, provincie, Rijk) en maatschappelijke organisaties (kenniscentra, belangenorganisatie en burgers). Mede door de indrukwekkende bijdrage van veel insprekende organisaties en burgers, heeft het CDA een motie ingediend om GS te vragen na de zomer te rapporteren hoe deze governance eruit gaat zien.

Tenslotte: we verlangen allemaal naar een gezond, vitaal en dynamisch natuurgebied in onze omgeving. De natuur brengt je terug naar de essentie van het leven. Biedt rust en een andere levensruimte om in te zijn. Voor het CDA betekent dat ook: nederigheid. Echte natuur laat zich niet boekhoudkundig of juridisch regelen. Dus laten we daar waar onze plaats is – hier in Flevoland – doen wat onze plicht is. Die plicht is: goed zorgen voor de dieren en de natuur, zien wat nodig is, verantwoordelijkheid nemen.

Voor ons en onze kinderen.

 

Foto: Grevillea/Flickr.com

 

 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.