Het klimaatbeleid is een belangrijk thema in de campagne voor de verkiezingen van Provinciale Staten op 20 maart. Dat is terecht. Want om de doelen van Parijs te halen, zijn de provincies van cruciaal belang. Als CDA lijsttrekkers van de twaalf provincies onderschrijven wij deze doelen en zien wij veel mogelijkheden voor onze eigen provincies. Om de doelen van Parijs te halen pleiten wij wel voor meer realisme en gezond verstand in de uitvoering. Daarom stellen wij vier voorwaarden aan de plannen die het kabinet in het voorjaar zal presenteren. 
 
Een succesvol klimaatpakket vraagt in de eerste plaats om draagvlak in plaats van doordrukken. Bij de presentatie van het concept-klimaatakkoord is te veel mist ontstaan over de klimaatopgave waar we als Nederland voor staan. Het debat is gekaapt door felle voorstanders en tegenstanders, door drammers en sceptici. Maar door mensen alleen bezorgd of boos te maken brengen we een oplossing niet dichterbij. De keuzes zijn lastig. In iedere provincie kennen we stevige discussies over de plaatsing van windmolens. Iedereen weet dat ze nodig zijn, maar niemand wil ze in de achtertuin. Voor het CDA is draagvlak het eerste en belangrijkste uitgangspunt en tegelijk ook onze ambitie. Als we het niet kunnen uitleggen, moeten we het niet doen.
 
Een deel van de zorgen gaat over de kosten van de klimaataanpak. Die zorgen zijn terecht. Voor veel mensen is een nieuwe elektrische auto op korte termijn helemaal geen haalbaar perspectief. Zij zijn al blij als ze wat geld opzij kunnen zetten voor een degelijke tweedehands, die de komende jaren nog vaak op benzine zal rijden. Hetzelfde geldt voor de doelstelling om huizen te isoleren en van het gas af te halen. Voor veel mensen zijn dit grote uitgaven, waar ze dit jaar al te maken hebben met een hogere energierekening. Een tweede voorwaarde is dus dat de veranderingen voor iedereen haalbaar en betaalbaar moeten zijn.
 
In de derde plaats pleiten wij voor een realistisch tempo in de uitvoering. De klimaatdoelen zijn geformuleerd voor 2030 en 2050. De opgave is zó groot dat dit een generatie de tijd vergt om dit te realiseren. Die tijd moeten we nuttig gebruiken, door nu te doen wat kan en andere maatregelen op een verstandig tempo uit te smeren over de komende decennia. Dat geeft een realistisch perspectief, maar schept ook de ruimte om maximaal te profiteren van de innovatie en de technologische vooruitgang. De ontwikkeling van bijvoorbeeld waterstof en duurzaam biogas gaat razendsnel en kan ons in de komende jaren helpen bij de aanpak van de klimaatverandering. Ook de markt levert hier een bijdrage. Onlangs heeft Volkswagen aangekondigd dat al vanaf 2026 alle nieuwe modellen uitsluitend nog elektrisch zijn. Daar is dus geen peperdure subsidie voor nodig. 
 
De vierde voorwaarde is een eerlijk Europees speelveld. Het Nederlandse klimaatbeleid is gericht op een CO2 reductie van 49% ten opzichte van de uitstoot in 1990. Daarnaast zoekt het kabinet in Europa steun voor een verdere reductie tot 55%. De realiteit is dat veel van de ons omringende landen niet verder komen dan 40 tot 45%. Dat maakt de Nederlandse ambitie riskant. Een Nederlandse ‘kop’ op de Europese doelstellingen betekent dat wij voor veel geld de problemen van andere landen oplossen en de concurrentiepositie voor MKB’ers en grote bedrijven verslechtert. Al te goed is buurmans gek, luidt het spreekwoord. Daarom moet het kabinet in het definitieve akkoord aansluiten bij de Europese doelen, ook als dit lager is dan de ambities waar het kabinet nu vanuit gaat.
 
Wij willen de klimaat opgave tot een succes maken en onze provincies schoner doorgeven aan de volgende generaties. Daarom moeten we stoppen met drammen en het uitvergroten van tegenstellingen. Alleen met haalbare, betaalbare en realistische plannen kunnen we bouwen aan voldoende draagvlak in de samenleving. Daar staat het CDA voor. De plannen liggen klaar in onze verkiezingsprogramma’s. Daarover kan de kiezer zich op 20 maart uitspreken. 
 
Sander de Rouwe – CDA lijsttrekker Fryslan 
Dit artikel is met alle 12 provinciale lijstrekkers geschreven

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.