Het is een moeilijke en vreemde tijd. We zouden op 4 en 5 mei de oorlog herdenken en vieren dat we al 75 jaar bevrijd zijn. Oud-burgemeester Steenkamp ging daarom in gesprek met oud-burgemeester Pröpper over zijn herinneringen aan de oorlog. Ook wordt er stil gestaan bij de huidige coronacrisis en of er overeenkomsten zijn met de crisis van nu en de oorlog van toen.

Hoi Henk, hoe gaat het ermee?
Ik kan me wel redden naar omstandigheden. Ik word natuurlijk wel ouder, dus sneller vermoeid, maar dat heeft niks met het huidige virus te maken.

Zou je wat willen vertellen over de oorlog en de herinneringen over de Duitsers in Venlo?
Op 9 mei ’s avonds 1940 hoorden we alsmaar lawaai over de Duitse grens, dus toen hadden wij wel het vermoeden dat er zomaar iets mis kon gebeuren. Het punt was namelijk dat mijn vader reserveofficier was, die zat hier in Maas en Waal voor de Grebbeberg. Ik was toen de oudste van de kinderen, dus ik heb dat als kind allemaal meegekregen. In de loop van 10 mei en daarna zagen wij de Duitsers hier in Venlo ook langskomen. Dat vergeet ik niet snel.

Is je vader veilig teruggekomen?
Ja, hij is veilig teruggekomen. Hij was wel een tijdje krijgsgevangene geweest, maar daar was hij van teruggekeerd. Toen hij zich moest melden, is hij ondergedoken.

Kwamen de Duitsers toen niet bij jullie op bezoek om naar je vader te zoeken?
Ja, ze kwamen inderdaad op bezoek. In eerste instantie hadden we onder het aanrecht een gat waar mijn vader in kon schuilen. Op een zondagmorgen zaten we in de kerk en hoorden we dat er razzia’s zouden zijn, maar toen zat mijn vader volgens mij al ondergedoken in Tegelen bij kennissen.

Kan je iets herinneren van de Jodenvervolging in Venlo?
Elke zondag gingen we bij familie op bezoek. Dan kwamen ook gasten. Een vriendin van mijn nicht bijvoorbeeld, waar ik regelmatig mij sprak.  Die was Joods, op een gegeven moment was ze weg. Ik weet niet of ze gevlucht is, maar het is natuurlijk heel vreemd als zomaar iemand verdwenen is.

Was Venlo al vroeg bevrijd?
Nee, dat was niet zo. Wij zijn niet door de Engelsen bevrijd, maar vanuit Duitsland door de Amerikanen in maart 1945 ongeveer. We zaten net aan de grens tussen het al bevrijde deel van Nederland en het niet-bevrijde deel.

Hebben jullie thuis dan ook de hongerwinter meegemaakt?
Ja, maar we mochten thuis niet klagen. We had wat kennissen waar we brood van kregen, dus we hadden geen honger. Tuurlijk we konden wel wat meer gebruiken, maar wat dat betreft viel het wel mee. We moesten ons huis uit, want die hadden de Duitsers in beslag genomen. Bij een ander adres in Venlo moesten we er ook weer uit, vanwege de bombardementen. Toen zijn we uiteindelijk naar Tegelen gegaan en daar zijn we weer herenigd met mijn vader. We zijn uiteindelijk weer teruggekeerd naar Venlo, maar daar moesten we er weer een aantal maanden uit omdat de gehele binnenstad leeg moest zijn.

Waren jullie angstig?
Nee, ik was juist niet angstig genoeg. Ik was heel veel buiten. Ik ging bij een brand meehelpen met het blussen. Een pater die bij de ambulance meehielp, zag mij met die brandplusapparaten en vroeg vervolgens of mijn moeder wist dat ik hier was. Nou, die wist dat zeker niet haha.

Kon je van de bevrijding herinneren dat de Nederlanders langs de weg stonden om de Amerikanen toe te juichen en dat de Nederlandse vlag overal wordt opgehangen?
Ja, het gebeurde wel dat mensen de vlaggen ophingen ja. Ik heb zelf de Amerikanen niet zien binnentrekken. Een aantal Amerikanen kwamen wel het huis binnen. Dat was wel een indrukwekkend moment.

En de huidige coronacrisis, dat is natuurlijk iets heel anders. Doet je dat weleens denken aan de oorlog?
Henk: Ik maak die combinatie weleens een keer, maar dan komen meer de verhalen over de oorlog bovendrijven dan de ellende. Ik probeer die twee dingen wel los van elkaar zien, maar op bepaalde momenten lijkt het wel hetzelfde. Als je zo binnen zit en niks mag, dan zijn er wel relaties met de oorlog. Naar omstandigheden kan ik me toch wel redden hoor.

Bedankt Henk voor je tijd en we spreken elkaar snel weer!
Geen dank, je mag altijd langskomen en doe de groeten aan je gezin!

Henk Pröpper
Burgemeester van Dreumel 1976 - 1984
Burgemeester van Wamel 1979 - 1984 (1985)
Burgemeester van West Maas en Waal 1985 - 1991

Thomas Steenkamp
Burgemeester van West Maas en Waal 1999 - 2017

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.