02 november 2019

Bolle Blogt - Omgekeerde wereld

Het was me het weekje wel. Zo was het de week van de eerste raadsvergadering van onze nieuwe burgemeester Koen Schuiling. Hij probeerde direct zijn bestuursrechtelijke kennis over te brengen op de gemeenteraad door de moties anders in stemming te laten brengen. De raad was gewend om eerst over moties te stemmen en daarna over de voorstellen zelf. Zo is het ook vastgelegd in de verordening. De kersverse burgervader vond dat maar niks. Er  was immers ook nog zoiets als ‘rechtsstatelijkheid’, maar uiteindelijk ging hij onder wat protest (voorlopig) akkoord met deze werkwijze.

In deze vergadering werd ook het voorstel over het Pepergasthuis besproken. Een voorstel waar helemaal geen juridische basis voor is. De verordening waar naar werd verwezen was allang ingetrokken. Dat had de gemeenteraad in 1989 gedaan. Niets daarover in het voorstel. Het college had ook niet in oude raadsbesluiten gezocht of het was ingetrokken. RTV Noord omschreef het als een politieke doodzonde. Een motie van de gehele oppositie om hier gezamenlijk het ongenoegen over uit te spreken en voortaan een goede juridische check in te bouwen haalde het niet. Sterker nog, het was een podium voor de PvdA om voor de 2e keer complimenten uit te delen aan wethouder van der Schaaf. Van de PvdA. Voor GroenLinks, als grootste partij, was er kennelijk überhaupt geen aanleiding om ook maar iets te zeggen. De wethouder ontraadde om de motie aan te nemen. Terwijl het de raad was, die zich er in uitsprak. Voor de burgemeester was het aanleiding om nog eens indringend naar de indieners van de motie te kijken. Kennelijk was de burgemeester van mening dat de wethouder een goed verhaal had gehouden en dat de motie wel ingetrokken kon worden. Over rechtsstatelijkheid gesproken.

Het was ook de week waarin sport-wethouder Jongman (ChristenUnie) haar handtekening onder het sportakkoord zette. Kinderen en mensen met een beperking moeten hierdoor zoveel mogelijk gaan sporten. Een goede zaak waar ook ik van harte achter sta, getuige onze oproep begin maart. Dat ze in deze zelfde week de bezuiniging op sport van 600.000 euro hartstochtelijk verdedigde is op z’n minst opmerkelijk te noemen.. Om nog maar te zwijgen over de inhoud van de sportparagraaf in het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie. Als deze bezuiniging niet van tafel gaat zijn het de verenigingen die het voor de kiezen krijgen. Het gaat de sportdeelname in ieder geval niet vergroten. 

En deze week was er elke avond wel wat te doen was voor een raadslid. Op maandagavond: fractievergadering. Op dinsdagavond: vragencaroussel over de begroting. Op woensdagavond: gemeenteraad. Op donderdagavond: sessie over nieuw afvalbeleid. En op vrijdagavond was er een Let’s Gro avond over toegankelijkheid. Dat is op zich geen nieuws en hoort bij het werk. Onderling verdelen en keuzes maken waar je wel of niet bij kunt zijn als partij. Maar dat is niet hoe wethouder Chakor (GroenLinks) dat ziet (zie plaatje onderaan de blog). Zij vond het ontzettend jammer dat op vrijdagavond alleen Wim Koks (SP) en Julian Bushof (PvdA) aanwezig waren. Overigens goed dat zij aanwezig waren. 

Toch duizelt het me een beetje. Ik vind het na deze bewogen week opmerkelijk dat een wethouder de gemeenteraad de maat neemt. In een normale wereld is het de taak van de raad om het college te controleren. Zeker als het college voorstellen doet die geen juridische basis hebben. Daarentegen past het prima in deze week waarin alles lijkt te zijn omgekeerd. Maar het zou ook kunnen dat ik te snel ben met mijn oordeel. Ze bedoelt vast dat 1 van de 11 GroenLinks raadsleden best aanwezig had kunnen zijn op vrijdagavond. Erg druk met het college controleren hebben zij het de afgelopen week namelijk niet gehad. 

 PS: neemt u me niet kwalijk, dit boek heb ik nog niet uit. 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.