22 mei 2019

Woordvoering René Bolle begroting 2019: Wat is geluk?

Wat is geluk? Er zijn diverse filosofen die hier hun licht over hebben laten schijnen. De benaderingen verschillen nogal. Er zijn filosofen die stellen dat voldoening en tevredenheid het product zijn van kapitalistische waarden die indirect eeuwige voldoening beloven door middel van consumptie. Dat als je iets bereikt, je iets kunt kopen, vervolgens je sociale status kan verbeteren en dat je dán gelukkig wordt. Terwijl in werkelijkheid er onbewust weer iets nieuws moet worden bereikt, waardoor je altijd ontevreden blijft. Een soort economisme.

Een ander stelt dat álle stervelingen op zoek zijn naar geluk. Daarmee is dan weer aangetoond dat niemand het dus heeft. Er zijn ook wat minder cynische varianten die stellen dat niet zozeer geluk, maar het leiden van een goed en deugdzaam leven én proberen het beste uit jezelf naar boven te halen de weg is naar geluk.

Dan is er nog andere stroming. Een stroming die geluk koppelt aan gezond ouder worden en die stelt dat betaald werk in belangrijke mate bijdraagt aan persoonlijk geluk. U raadt het al, dat is de stroming die deze coalitie voor ogen heeft. Streven naar een gezond, groen en gelukkig Groningen. In zekere zin heeft deze benadering overigens nog het meeste weg van de kapitalistische benadering waarin consumptie en verbeteren van sociale status centraal staat. Maar dat terzijde.

'U raadt het al, dat is de stroming die deze coalitie voor ogen heeft. Streven naar een gezond, groen en gelukkig Groningen.'

Verschillende filosofen braken zich het hoofd over wat geluk is en hoe je het kunt bereiken - of juist niet. Maar daar heeft de gemeente Groningen geen last van. Wij hebben daar in de begroting dé oplossing voor. Wij hebben een effectindicator die aangeeft hoe hoog het percentage is van onze inwoners van 18 jaar en ouder dat zegt zich in de afgelopen 2 weken gelukkig te hebben gevoeld. Immers, meten is weten.

Deze gebrekkige filosofische inleiding had ik al gemaakt voordat vanmorgen de zoveelste aardbeving plaatsvond. Het voelt een beetje raar om dan over geluk te beginnen. Aan de andere kant laat het misschien juist zien, dat ondanks de shit waar mensen soms jarenlang in zitten, ze toch geluk kunnen vinden. 

 

Keuzes

Vandaag bespreken we de begroting, maar eigenlijk bespreken we meer de voorjaarsbrief voor de begroting van 2020. Want de helft van 2019 zit er al bijna op. 'Er zijn scherpe keuzes gemaakt', aldus het college. Het CDA ziet deze scherpe keuzes niet. Óf - en dat kan natuurlijk ook - wij hebben een andere definitie van scherpe keuzes. Want als wij naar de begroting kijken, zien we vooral het jaar 2018 met her en der wat aanpassingen. De komst van de basisbaan. Extra geld voor onderhoud. Extra geld voor handhaving. Genoegen nemen met een matig weerstandsvermogen. Tekorten op BUIG en jeugdzorg die aangevuld worden en reserves die opdrogen. Maar dat zijn wat ons betreft geen scherpe keuzes. Als je in een coalitieakkoord aangeeft dat je structurele lasten dekt met structurele opbrengsten en je presenteert een begroting waarin dat de eerste 2 jaar niet het geval is... Waar is dan die scherpe keuze? Min of meer alle ambities van de afgelopen 4 jaar worden doorgezet en betaald door inwoners door de belastingen en reserves te gebruiken. Waar zit dan de scherpe keuze?

'Het CDA ziet de scherpe keuzes niet. Óf - en dat kan natuurlijk ook - wij hebben een andere definitie van scherpe keuzes.'

Of is het een scherpe keuze dat de coalitiepartijen in de media hebben aangegeven dat ze er niet zo veel voor voelen om het Eurovisiesongfestival naar Groningen te halen? Begrijp me niet verkeerd, ik vond het een verademing om te lezen dat GroenLinks aangaf dat als de financiële situatie anders was geweest het misschien een andere verhaal was, maar dat nu de prioriteiten ergens anders liggen. GroenLinks en een realistische kijk op de gemeentefinanciën: daar kan ik nou gelukkig van worden! Aan de andere kant is niet bekend wat het evenement de gemeente zou gaan kosten en kan opleveren. Misschien lopen we wel een mooie kans mis.

Wildplak

Wat we in ieder geval niet moeten willen is dat er posters op plekken worden geplakt waar dat niet mag. Zoals nu ook veelvuldig gebeurt voor grote commerciële evenementen en feesten. Het college wil de schaarse openbare ruimte herwinnen. Daar hoort wat het CDA betreft óók bij dat we gaan handhaven op wildplakken. En daar hoort ook bij - dat als we die openbare ruimte gaan herwinnen - we die openbare ruimte ook netjes moeten gaan onderhouden. En ja, we zien dat het college daarop inzet met extra middelen. Hartstikke goed. Maar dan is het ook tijd om de normen voor 2020 eindelijk weer eens op voldoende te zetten.

Eenzaamheid

Voor een coalitie die streeft naar een gelukkig Groningen staat er bedroevend weinig in de begrotig om eenzaamheid aan te pakken. Terwijl dat één van de grote sociale problemen is van deze tijd. Het college is terughoudend in haar antwoorden op de schriftelijke vragen om concrete maatregelen in te voeren of op z’n minst te proberen. Misschien ook één van de redenen waarom we het niet terug zien in de begroting. We komen daar later in het jaar op terug.

Doelen

Waar we ook later op terug zullen komen zijn een aantal beoogde doelen die het college stelt. Over scherpe keuzes gesproken. Het college zet in op programma 1, Werk en Inkomen. Misschien wel één van de belangrijkste programma’s om mensen perspectief te bieden. Maar we zien het niet terug in de aantallen bijstandsgerechtigden. Die ambitie ligt echt te laag wat ons betreft. We komen er bij de jaarrekening op terug waar wat ons betreft het doel zou moeten liggen voor 2020. Want het kan niet zo zijn dat je Groningen actief wil hebben, maar je het in de cijfers amper terug ziet. Dan moet je kritisch gaan kijken naar je beleid van de afgelopen jaren en ook eens andere dingen durven te proberen. Want gewoon maar blijven hangen rond de 10.000 bijstandsgerechtigden is geen optie wat ons betreft.

'Gewoon maar blijven hangen rond de 10.000 bijstandsgerechtigden is geen optie wat ons betreft.'

Gelukkig

Ik ben gelukkig bijna aan het einde van mijn betoog. Wat de filosofen gemeen lijken te hebben als het over geluk gaat, is dat het niet vanuit de overheid komt. Laten we dat hier in Groningen dan ook niet gaan proberen. Laten we in Groningen een eerlijk verhaal houden en toegeven dat er de komende jaren scherpe keuzes gemaakt moeten worden om de belastingen niet nog verder te verhogen en de gemeente in een nog groter financieel risico te brengen door reserves uit te putten. Het geld is niet oneindig. Prioriteer en maak keuzes. Sta voor, naast en achter onze bewoners als het gaat om schade en versterking. En durf ook als college de conclusie te trekken: hier gaan we niet over en hier zijn we niet van.

Dan zou de volgende stelling misschien wel eens van toepassing kunnen zijn op de gemeente, al dan niet gedwongen door de financiële situatie. 'Het geheim van geluk vind je niet in het zoeken naar meer, maar in het genieten van minder.'

'Het geheim van geluk vind je niet in het zoeken naar meer, maar in het genieten van minder.'

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.