30 juni 2022

CDA Midden-Groningen; terug naar de tekentafel voor een zorgvuldig stikstofbeleid

Fractievoorzitter Erianne van der Burg heeft in de raadsvergadering van 30 juni 2022 de volgende tekst uitgesproken bij het medeindienen van de motie "zorgvuldig stikstofbeleid"

Ik weet bijna niet waar te beginnen, deze dagen ben ik alleen maar bezig met stikstof, mijn hoofd zit er vol van.

Vorige week ben ik in Stroe geweest, overweldigende manifestatie van boeren en boerinnen. Ik heb veel zorg over boeren, van jong tot oud, mensen die met familie en eigen handen hun bedrijf opgebouwd hebben en nu niet weten waar ze het moeten zoeken. Boeren, die het niet meer zien zitten, die suïcide plegen, Die geen opvolger hebben voor hun bedrijf, het moeten verkopen, maar het is niets meer waard.Die jong zijn en voor overname staan en het niet rond krijgen bij de bank Die jong zijn en vanwege de regelgeving het niet meer aandurven en geen boer worden. Jonge boerengezinnen , waarin zelfs de jongste gezinsleden de spanning voelen.

Dan snap je dat er acties komen en dat de gemoederen hoog oplaaien. We nemen daarbij wel afstand van de excessen, zoals het thuis opzoeken van politici en het rijden met trekkers op de snelweg.

Dit stikstofbeleid rammelt van alle kanten, we zitten al 3 jaar vast na de uitspraak van de rechter. Overigens niet alleen de boeren, ook de bouw en andere sectoren hebben er last van. Maar dit beleid brengt nog geen oplossing.

Iedereen met gezond boerenverstand ziet dat het nu onwerkbaar is, te veel regels. te veel gebieden, te lage kritische depositiewaarde, hiermee halen we de doelen nooit, We hebben in Nederland 165 gebieden aangewezen, waar bijna niets op uitgestoten mag worden, ook al zou alle landbouw stoppen dan redden we het nog niet.

De acties op 1 oktober 3 jaar geleden, waren daar de eerste grote uitingen van, maar ook binnen mijn eigen partij heb ik een petitie aangeboden en is er een resolutie ingediend.

Maar wat doet de regering er mee? Er wordt beleid gemaakt met kokervisie, we moeten alleen maar verder en kunnen geen stap op de plaats maken. Wat willen we in Nederland? Er wordt gezegd, het kan wel wat minder met de landbouw, we exporteren 80%, maar we importeren ook, we exporteren ook veel toegevoegde waarde, daar leven we namelijk ook van in Nederland. We produceren met de laagste impact op milieu, denkt u nu dat er in het buitenland zo nauw gekeken wordt? En belangrijker, willen en kunnen we afhankelijk zijn van het buitenland?

Elke boer in Nederland geeft werkgelegenheid voor 10 werknemers! We hebben al zo veel crises in Nederland, kan dan een voedselcrisis er ook nog wel bij. Bovendien gewassen binden CO2 en stikstof, dat doen huizen niet.

Boeren voelen zich aangetast in hun vakmanschap , zich weggezet, maar denken ook: Wie heeft er vandaag nog niets gegeten? Wie wil voor zijn voedsel afhankelijk zijn van het buitenland. Meten is weten!

We zitten in een transitie, ja, maar stikstof reduceren om woningen te bouwen? Kunnen die woningen ook stikstof binden. Alle Agrarsiche grond die je kwijt raakt bindt niets meer. En we wonen meer dan 17,5 miljoen mensen in NL, in de laatste anderhalve eeuw ver vijfvoudigd! Die mensen moeten toch eten? Of leven ze van de natuur.

Wat betekent dit voor Midden Groningen? Een kaart met allerlei percentages, van 12% tot 90 % reductie. En waarop gebaseerd: Een van de zaken is de Ecologische hoofdstructuur, waar het Roegwold in ligt, de EHS. Die is zo’n 20 jaar geleden aangelegd, met medewerking van boeren en er werd afgesproken, dat het geen schaduwwerking buiten het gebied zou hebben! Nu staat er 47 en 90% reductie. In de ANLS werken boeren samen met Staatsbosbeheer om het gebied te beheren, al 22 jaar. Leden zeggen nu op, ze vertrouwen de samenwerking niet meer. En we zijn in MG een agrarische gemeente, de boeren onderhouden ook het landschap, onbetaalbaar als dat door NGO’s of de gemeente moet gebeuren.

Financiele problematiek, alles zit op slot, al 3 jaar een beetje, nu helemaal, Hoe zit het met je vergunning, is de vraag als je bij de bank komt voor een noodzakelijke investering of bedrijfsovername. En dan sta je stil… De Pas is afgeschoten, en degenen die volgens de provincie nog niet aan hoefden vragen staan helemaal met lege handen, geen vergunning.

In onze gemeente is een boer die zijn bedrijf te koop zet wegens gezondheidsredenen, heeft 2 taxaties laten doen en die waren bijna even hoog,,een maand later is het bedrijf onverkoopbaar, wat moet deze boer met zijn gezin? Schaalvergroting is een vies woord, maar hoe kun je de investeringen die je moet doen terug verdienen, en waar vind er geen schaalvergroting plaats, zelfs als gemeente fuseren we.

En het is ook nog zo dat er al veel gebeurt aan verduurzaming in de sector, op velerlei gebied. We zitten sinds vorig jaar ook onder ons stikstofplafond. 7% . Snapt u het nog?

De sector heeft een plan voor stikstofreductie ingediend, Een Duurzaam Evenwicht, samen met natuurmonumenten natuur en milieu VNO NCW en bouwend nederland en wat gebeurt ermee? Niets! De provincies mogen of moeten het nu oppakken, We redden ons er wel mee zegt de gedeputeerde, ja dat zal wel, maar redden de boeren het ook

Louise Fresco, voorzitter van de WUR geeft deze dagen afscheidsinterviews, er zijn meerdere interviews te lezen, ik hoop dat iedereen zich daar een in verdiept. Ik wil de oproep aan het college doen, ga in overleg met de boeren en ondersteun deze actie.

Dit stikstofbeleid met vergunningenstelsel is niet houdbaar, de stikstofreductiekaart kunnen we niet hanteren, daarom kunnen we niet oproepen er voor Groningen in goed overleg uit te komen, natuurlijk moet er perspectief voor onze boeren zijn. We willen gaan voor een zorgvuldig stikstofbeleid. En dienen de motie zorgvuldig stikstofbeleid mee in.

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.