Ons Wetenschappelijk Instituut publiceerde begin deze week een voortreffelijk rapport over gezonde leefstijl en voeding. Dit thema past helemaal in wat we zijn gaan noemen ‘de agenda Van Zwol’. Het WI is onafhankelijk en richt zich in eerste instantie op de langere termijn en op vernieuwende denkrichtingen. In het rapport staat op bladzijde 61 één zin, waarin wordt gesteld dat overwogen kan worden een minimumleeftijd voor fastfood in te stellen. Overigens, pas als alle andere maatregelen niet zouden werken. Dit werd totaal uit zijn verband getrokken en vervormd tot een patatverbod voor kinderen. Gevolg: de halve partij in rep en roer en in het defensief.
‘s Avonds trad de auteur op in de talkshow van Khalid & Sophie met een heel genuanceerde inbreng en kreeg hij bijval voor zijn betoog, zelfs van de vertegenwoordiger van de frituurbranche. De meeste commentaren geven aan dat het CDA hier een belangrijk onderwerp te pakken heeft dat om verdere doordenking vraagt.
Enkele maanden geleden vroeg Mona Keijzer ruimte binnen de partij om het debat over de corona maatregelen ook van een andere kant te belichten. Allerlei mensen weer zenuwachtig. Ze kreeg en nam die ruimte en gaf daarmee op zorgvuldige wijze uiting aan de gevoelens van heel veel mensen, ook binnen het CDA.
Drie jaar terug verscheen het rapport ‘Zij aan Zij’. Ook zo’n voortreffelijke lange termijn visie van het WI. Daar stond één zinnetje over landbouwbeleid, waar enkelen over struikelden. Gevolg, weer allemaal in de kramp en het rapport verdween angstvallig twee jaar in de la. Het werd er pas uitgehaald toen we vaststelden dat het CDA dringend behoefte heeft aan het met kracht en overtuiging vertellen van ons eigen verhaal.
Wat is dat toch met die partij van ons? Hebben we zo weinig zelfvertrouwen dat we bij de minste of geringste tegenwind weer angstig terugtrekkende bewegingen maken? Is er nog zoveel onverwerkt verleden over de afgelopen jaren dat we bij iedere rimpeling weer in de kramp schieten? Lezen we alle zinnetjes en woorden zo letterlijk, omdat we helemaal ingesteld zijn op papier, moties en resoluties en totaal niet op creatieve denkrichtingen?
Onze partij bestaat uit heel veel exegeten! Laten we ons steeds weer op sleeptouw nemen door framende social media en weten we nog steeds zelf onvoldoende grip hierop te krijgen? Of vinden we het gewoon moeilijk dat als we zéggen dat we weer kleur op de wangen willen, dat het ook moeilijk is om af en toe met de kop in de wind te komen.
Waarschijnlijk zijn alle vragen wel een beetje waar. Er zijn ook lessen te trekken uit de gebeurtenissen van begin deze week en wat we zelf beter kunnen doen. Reken maar dat we óók zelfkritisch zijn! Maar feit is dat als het CDA de ambitie heeft weer een profiel te krijgen dat dit niet rimpelloos zal gebeuren. Feit is ook dat door iedereen wordt bevestigd dat het CDA met het agenderen van een gezonde leefstijl en voeding één van dé thema’s van de toekomst te pakken heeft. Daar moeten we dus mee doorgaan! Die handschoen pakken we op! En maakt u zich geen zorgen, het CDA is niet voor een patatverbod voor kinderen. Stond ook helemaal niet in dit rapport! In het zuiden zeggen ze dan overigens frietverbod. Dus al die gezinnen die na een dagje Efteling patat (of friet!) gaan eten, wat een feest!
Maar het wordt wel ernstig als een deel van een generatie kinderen opgroeit, die nog alleen maar in aanraking komen met fastfood. En dat zijn óók de feiten. Daar spreken we ouders aan op hun verantwoordelijkheid, daar stellen we grenzen in voor marktpartijen, die alle gezondheidsproblemen op het bordje van de overheid leggen en vragen we de overheid om kaders aan te geven. Dat is écht een CDA verhaal!