Goede uitwisseling van medische gegevens is van groot belang voor de kwaliteit van de zorg. Zeker anno 2022 is er geen goede zorg mogelijk zonder digitale gegevensuitwisseling. Er moet veel gebeuren en de Wet Elektronische Gegevensuitwisseling In de Zorg (WEGIZ) is een eerste kans die ten volle benut moet worden. Deze week debatteerde CDA Tweede Kamerlid Joba van den Berg eindelijk over de wet: "Het CDA vindt dat de Wet niet een algemene kaderwet moet zijn waar iedereen naar zins wat kan uithalen. De WEGIZ moet het wat en het hoe duidelijk aangeven.

Lees hieronder het opiniestuk van Joba van den Berg in het Algemeen Dagblad over het belang van een goede wet.

Goede zorg vraagt om betere informatiedeling

De informatiehuishouding in de zorg is hopeloos verouderd en versnipperd. Het ontbreken van relevante medicatiegegevens leidt dagelijks tot onnodige opnames en complicaties in de behandeling. Ziekenhuizen hebben personeel nodig om feitelijk medicijngebruik te achterhalen, patiënten moeten steeds opnieuw dezelfde informatie aanleveren en gegevens worden handmatig overgeschreven. Gemiddeld 30 tot 40 procent een werkdag in de zorg bestaat uit administratie. Daarvoor zijn zorgprofessionals niet de zorg ingegaan. 

Het debat over het elektronisch patiëntendossier kent in ons land een lange geschiedenis. Zorgen over de privacy, waarborgen en toegankelijkheid. Die hebben in de zorgpraktijk geleid tot stilstand en tot een ongezonde marktmacht. Er is sprake van een enkele software-aanbieder die meer dan 60% van de ziekenhuismarktbezit met een product waarover klanten niet tevreden zijn en meer dan 40% winst maakt. Betaald uit publieke middelen. 

Het roer moet om. Het kabinet moet de regie in handen nemen. We moeten uithuilen en opnieuw beginnen. Landen als Frankrijk en Letland laten zien dat een elektronisch patiëntendossier veilig en betrouwbaar in te richten is, binnen alle waarborgen van de Europese privacyregels. 

Vandaag behandelt de Tweede Kamer (eindelijk) de Wet elektronische gegevensuitwisseling in de zorg (WEGIZ). Deze wet regelt dat gegevensuitwisseling in de zorg ‘in beginsel’ digitaal moet zijn. Dat gaat voor het CDA niet ver genoeg. Het erf van de buurman is maar eenmaal te koop. We moeten  deze wet nu aangrijpen om groterestappen vooruit te zetten.

Zo moet de markmacht van leveranciers  worden gebroken. Met een wettelijke verplichting voor het aanbieden van API (application programming interface) volgens internationale normen. Dan kunnen de systemen van verschillende leveranciers met elkaar communiceren. Kosten voor meerwerk worden dan beperkt. En zorginstellingen zijn minder gebonden aan de leverancier van een specifiek informatiesysteem. Om overstappen van systeem te vergemakkelijken, moet ook kosteloze dataportabiliteit (meenemen van eigen gegevens) wettelijk worden vastgelegd.  

De samenleving stelt terecht hoge eisen aan de veiligheid van informatiesystemen voor de zorg. Het gaat om persoonsvertrouwelijke informatie over ziekte en gezondheid. Daarom zou iedere burger zelf eigenaar moeten worden van de eigen gezondheidsdata. Dan weetje altijd zelf wat er met je informatie gebeurt en wie deze informatie kan raadplegen. Het CDA wil dat het toezicht op de informatie-uitwisseling wettelijk wordt toegewezen aan de Nederlandse Zorgautoriteit of een nieuw op te richten Autoriteit Gezondheidsdata.

De complexiteit van de wet mag het momentum niet in de weg staan om de informatievoorziening in de zorg structureel te verbeteren. Dit voorkomt onnodige fouten en verbetert de effectiviteit van behandelingen. Het vergroot het werkplezier, omdat onnodige administratieve handelingen en bureaucratie worden verminderd. Tenslotte hoeven onnodige behandelingen en onderzoeken niet plaats te vinden. Daardoor draagt het ook bij aan de betaalbaarheid van de zorg.

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.