Kan het niet simpeler?

Tijdens de verkiezingen voor Provinciale Staten heeft Nederland massaal aan de spreekwoordelijke ‘handrem’ getrokken. De wijze waarop de landelijke overheid met dossiers als Toeslagen, Groningen en Stikstof omgaat wordt niet geaccepteerd. Problemen worden niet opgelost. En daar worden we helaas ook provinciaal en lokaal op aangekeken. Onze samenleving is tegenwoordig zo complex georganiseerd dat problemen blijkbaar niet meer op te lossen zijn. Onvoorstelbaar en dat terwijl de overheid de afgelopen jaren alleen maar groter is geworden. Inmiddels is circa 15% van onze beroepsbevolking werkzaam voor de overheid. Er komen steeds nieuwe zaken bij die de overheid opnieuw meent te moeten oppakken.
Op 7 maart jl. heeft de Eerste Kamer eindelijk ingestemd met de inwerkingtreding van de Omgevingswet per 1 januari 2024. Vanaf dat moment zijn 26 verschillende wetten gebundeld tot 1 Omgevingswet. De nieuwe Omgevingswet moet leiden tot een vereenvoudiging en versnelling in het omgevingsrecht. Ik ben benieuwd en tegelijkertijd ook sceptisch. We zijn als samenleving inmiddels zo complex georganiseerd dat het steeds lastiger wordt om initiatieven van de grond te krijgen. En dat terwijl de schreeuw om bijv. woningen nog altijd erg groot is. Mensen verwachten van een overheid dat zij aan de slag gaat met de uitvoering hiervan. Niet oeverloos praten en dialoog voeren waarin bijna altijd dezelfde mensen geïnteresseerd zijn. Mensen verwachten dat er keuzes gemaakt worden en aan de slag gegaan wordt in het belang van een leefbare samenleving.   
Ik vraag mijzelf daarom ook af of de nieuwe Omgevingswet het geschikte instrument is voor de grote opgaven waar we als land op dit moment voor staan. Denk aan de woningbouwopgave, energietransitie en de opgaves in het landelijk gebied. Als volksvertegenwoordiger blijf ik het mijn taak zien om mensen die met vraagstukken zitten (verder) te helpen. Ook in deze complexer wordende samenleving.

Twan Reintjes