Tijdens haar vergadering van 1 juni as. neemt de gemeenteraad een besluit over de Regionale Energie Strategie (RES). Samen met de andere gemeenten in Noord- en Limburg, de provincie en het Waterschap vormt Horst aan de Maas een RES-regio. Nederland is ingedeeld in 30 van dit soort regio’s, die elk een energiestrategie moeten vaststellen. Onze RES-regio wil zich committeren om uiterlijk in 2030 1,2 Terra-megawatt-uur duurzaam op te wekken. Dat staat gelijk aan 60 tot 80 windmolens van 5-6 MW, όf 130 tot 160 windmolens van 3 MW όf 1.400 tot 1.800 ha zonnepanelen die in Noord- en Midden-Limburg moeten worden verrijzen.
Het staat buiten kijf dat ons klimaat verandert. Zomers worden heter, buien worden heftiger en de gemiddelde temperatuur stijgt. We hebben de verantwoordelijkheid om er voor te zorgen dat we ook voor toekomstige generaties onze aardbol leefbaar houden. Niets doen is geen optie. Maar de afweging die nu voorligt in de RES vind ik bijzonder lastig. Vooral windmolens liggen bij veel mensen erg gevoelig. Gemeente Venray ziet bijvoorbeeld geen kans om op haar grondgebied een windpark te realiseren. Betekent dat een grotere opdracht voor de andere gemeenten in de RES? Hoe zit het met de beschikbare capaciteit op het net voor duurzaam opgewekte energie? Ondernemers die nu op daken van hun bedrijven zonnepanelen willen realiseren, kunnen de opgewekte energie niet kwijt. Moeten we dan toch zonnepanelen op land gaan realiseren? Welke andere opties zijn er, of komen er nog? Hoe groot mag de invloed op ons landschap zijn in ruil voor onze bijdrage aan de verduurzaming? Een lastige afweging met grote impact.
Henk Weijs,
CDA Horst aan de Maas