De vraag van een jongen van 8 jaar oud aan zijn moeder toen hij en zijn broer voor de zoveelste keer van straat werden weggestuurd. “En jullie werden niet weggestuurd? Wow, ik wou dat ik er toen al was, dat lijkt me echt vet” toen ze vertelde dat ze vroeger met alle kinderen uit de buurt op straat voetbalden, basketbalden en verstoppertje speelden.
Op veel plaatsen worden speelplekken opgeruimd en komt er niks nieuws waardoor kinderen geen ruimte meer hebben waar ze lekker hun energie kwijt kunnen. Eerder schreef ik al over het IJslands model waar gemeente Horst aan de Maas mee aan de slag is. Een fantastisch concept waar ze werken aan een gezonde en kansrijke omgeving voor de jeugd en waar eigenlijk niemand negatief tegenover kan staan. Totdat die omgeving, een nieuwe speelplek, misschien in ‘iemands achtertuin’ gerealiseerd gaat worden. Dan worden er opeens alleen maar nadelen gezien. Stel je voor dat je last krijgt van spelende kinderen die plezier hebben. En natuurlijk maken ze herrie en gaan ze misschien belletje trekken of andere overlast veroorzaken.
Maar mogen kinderen in godsnaam nog gewoon kind zijn! Ik herhaal de oproep van het bericht op Facebook, dat overigens meer dan 40 keer gedeeld is: Mensen, ik daag jullie uit, verdraag spelende kinderen, laat ze ontdekken, avonturen beleven, fouten maken en daarvan leren.
Kunnen we samen zoeken naar dat wat wél kan? Ook wanneer dat in jouw achtertuin is?
Loes van den Eijnden