28 mei 2019

Raadsvoorstel: Budgettair kader jeugdhulp

Lees hier onze bijdrage bij het raadsvoorstel: Budgettair kader jeugdhulp 2019/2020

We kunnen er niet omheen, er moet nog steeds veel geld bij. 
- De ombuigingen gaan te langzaam
- Er is nog geen controle over het probleem
- Geen controle op doorverwijzingenG
- Geen controle op aanbieders en hoeveelheid aanbieders
- Geen controle op effectiviteit van de geleverde zorg
- Geen controle op aanlevering van cijfers vanuit de regio
- Geen invloed op de hoeveelheid inkomsten en uitgaven m.b.t. Jeugdzorg

Het is voor het CDA ook niet duidelijk wanneer daar wel verandering in komt in Boxtel, het gaat ons te langzaam. Er wordt steeds meer en meer uitgegeven aan Jeugdhulp. 
De meeste gemeentes kampen zoals bekend met hetzelfde probleem, maar een aantal gemeentes zijn al wel heel ver met de ombuiging van het probleem. In de gemeentes waar het onderzocht is, bleken een aantal zaken:
- Daar waar de bestaanszekerheid van mensen onder druk staat worden vaak teveel onnodige hulpverleners ingezet terwijl de problemen te herleiden zijn naar financiële problemen en de rest gevolgen hiervan zijn. Dit kun je niet repareren met zorggelden. 
Er zijn bijv. gezinnen die voor meer dan €1miljoen aan hulp ontvangen doordat er zoveel hulpverleners in het gezin komen.
- In de provincie Brabant is het aantal doorverwijzingen voor Dyslectie en autisme extreem toegenomen sinds de uitvoering bij de gemeente zit.
- De wijkteams zitten nog niet overal in de haarvaten. Geld erbij is niet de echte oplossing.
- Voogdijproblematiek leidt in veel gemeentes tot aanzuigende werking van ouders.
- De toeleiding gebeurt in veel gemeentes net als bij ons door andere justitiële instellingen en huisartsen. Er zijn gemeentes die concrete afspraken hebben gemaakt met huisartsen. Ook het aanbieden van een jeugdconsulent of praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk heeft effect gehad. Er worden daar 2/3 keer per jaar tijdens een etentje om 17:00 gesprekken gevoerd om veranderingen te bewerkstelligen.
- De open house constructie heeft op veel plaatsen geleid tot een enorme toename van ook niet gecertificeerde particuliere aanbieders, die agressief klanten werven.
- Veel van de geconstateerde problemen hebben te maken met onderwijsachterstanden en het beknibbelen op taken bij het voortgezet onderwijs. Het wegbezuinigen van rouwverwerkingsgroepen, SOFA trainingen en hulp bij echtscheiding.
- De docent is een vertrouwd gezicht en veel kinderen die bij meerdere professionals komen zijn op een gegeven moment begeleiding moe.
- Veel gezinnen ervaren de hoeveelheid aan hulp als niet efficiënt en geven aan er niets mee op te schieten.
- Er zijn gemeentes die zorgpadenonderzoeken hebben gedaan om te achterhalen hoe de stromen liggen. De uitkomsten zijn verbijsterend. Aanbieders kunnen rekeningen tot 5 jaar terug indienen. Dat is niet meer te controleren, daar moet dus iets aan gedaan worden.
- Om het veranderproces te versnellen, hebben sommige gemeentes besloten om kortingen aan aanbieders te laten vervallen als ze innoveren.
- Er zijn gemeentes die een zogenaamd gripboard hebben ingevoerd om zorg te monitoren, bijv. de gemeente Etten-Leur. Daarmee kunnen zij op ieder gewenst moment de zorg monitoren. Ze weten exact wat er gebeurt, wie het doet, bij wie en wat het kost. Daarnaast wordt er een kwaliteitssysteem aan gekoppeld om de effecten te meten. De gemeente heeft zelf het begin gemaakt en daarna een extern adviesbureau om hulp gevraagd. Er zijn meerdere gemeentes die met dit bureau dit traject gaan doorlopen.
- De beschikkingen voor GGZ-zorg worden bij sommige gemeentes nog maar voor 1 jaar afgegeven om controle te houden op de effecten en om gericht te kunnen sturen.

Samenvattend is onze oproep:

1.       Ken uw aanbieders

2.       Wie geeft hulp aan het gezin? Nodig het gezin uit met alle hulpverleners. Wie kunnen eruit?

3.       Maak duidelijk onderscheid wat zorg en wat onderwijs is.
          Wij geven 2 keer zoveel uit als Duitsland aan zware GGZ, dit roept vragen op.

4.       Werk efficiënter bij een gezin

5.       Intensiveer de contacten met huisartsen en spiegel het voor.

6.       Ga flexibel beschikken, om zelf de regie te houden.

7.       Start een maatschappelijk debat: niet waar heb ik recht op, maar wat heb ik nodig?

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.