Het CDA wil de haven van Hardenberg aansluiten op het marktplein en investeren in het theater. In Dedemsvaart ziet het CDA in de Wisseling een belevingsstraat. Bekijk de bijdrage van fractievoorzitter Piet-Cees van der Wel in de algemene beschouwingen van 22-06-2021.
Liever de gehele bijdrage zien? Klik hier.
En uiteraard kunt u de bijdrage ook teruglezen.
Voorzitter,
Wat fijn om u weer in levende lijve te zien. Om jullie allemaal weer in het echt te zien. Ik herinner me nog goed dat ik u mocht welkom heten in de Voorveghter, toen u geïnstalleerd werd als burgemeester van de gemeente Hardenberg. Ik weet niet of u het zich nog herinnert, maar ik haalde daar woorden aan uit het Bijbelboek Prediker. “Er is een tijd om te omhelzen en een tijd om afstand te houden.” Er staat in datzelfde gedeelte ook: “Er is een tijd om te scheuren en een tijd om te herstellen”. De afgelopen periode schoot dat zinnetje wel eens door mijn hoofd als ik weer een krantenbericht of nieuwsreportage las over de situatie in mijn eigen partij. Gelukkig staat er ook: “Er is een tijd om af te breken en een tijd om te bouwen”. We hebben laten zien dat we het afbreken aardig in de vingers hebben inmiddels. En ik hoop dan ook dat de tijd van bouwen weer spoedig aanbreekt.
In Hardenberg doen we dat gewoon. Ik denk dat veel politici in Den Haag best een voorbeeld aan Hardenberg zouden mogen nemen. Ik vertel daar hen vaak met trots over. Over de mentaliteit, over hoe je met elkaar omgaat, over hoe je over je schaduw heen springt. Ik ben er trots op hoe we dat hier met elkaar doen. Met vallen en opstaan, dat hoort er bij. Maar als het er op aan komt, dan doen we het met elkaar. Ik zou haast zeggen tegen Rutte, Kaag, Hoekstra, Klaver, Ploumen en Segers; durf ook eens over je eigen schaduw heen te springen. Want je doet het niet voor je partij, maar voor het land. Zoals wij het doen voor onze gemeente Hardenberg. Ik merk iedere keer weer, met wie van de 33 raadsleden ik ook spreek, of dat nou dhr Boshove met een iets linksere, of de heer Gelling met een iets rechtsere inslag is. Iedereen hier wil het beste voor onze samenleving. Wat dat betreft een eer dat we dit werk mogen doen.
De algemene beschouwingen. Een tijd van terugblikken en van vooruitblikken. De achteruitkijkspiegel is altijd kleiner dan de voorruit, vandaar dat ik vooral vooruit wil kijken, maar dat lukt soms niet zonder eerst achteruit te kijken. En als we dat doen, dan blijft Corona natuurlijk vooral hangen. Het thuiswerken, het afstand houden, de mondkapjes, het moeten plannen van feestdagen, want stel je eens voor dat je met te veel mensen bij elkaar zou komen, de verhalen uit de zorg, mensen die zorgen hebben gehad, of erger soms dierbaren verloren. Deze periode is geschiedschrijving. Over honderd jaar wordt er nog steeds over deze periode verteld op school. Ik heb nog nooit zoveel gewandeld als in Coronatijd. Natuurlijk om de strijd aan te gaan met de Coronakilo’s, maar ook om goed tot mezelf te komen. Soms met muziek op, soms met stilte. Soms vrolijk, ook wel eens wat somberder. Om te brainstormen, over m’n werk, maar ook over de politiek, over leiderschap, over het leven na Corona. In die zin was deze collectieve break niet alleen maar slecht. Want het legt pijnlijk onze systeemfouten bloot. In dit geval bijvoorbeeld in de zorg. Keer op keer is er bezuinigd, en steeds meer is er ingezet op efficiëntie en rendement. En ik durf de stelling aan dat elk systeem dat draait op efficiëntie en effectiviteit vastloopt bij een verstoring. Dat hebben we wel gezien door Covid19. En zeg eerlijk. Zouden de mensen die op de intensive care zich druk hebben gemaakt of ze wel efficiënt behandeld werden? Of zouden ze liever gewoon heel goed behandeld willen worden, met liefdevolle aandacht voor de angsten die ze hadden? Tja. De zorg is geen markt, maar een publiek goed. Dat betekent dus dat we van de oude waarden die we hadden: Doelmatigheid, efficiency, controle, beheersing, regelzucht, kosten en baten, toe moeten naar nieuwe waarden. Aandacht. Tijd. Vertrouwen. Ruimte. Keuzevrijheid. En kwaliteit. Durven loslaten.
Een wijs man zei mij onlangs. Vertrouwen krijg je niet. Vertrouwen geef je. En dat zijn inzichten die Corona mij heeft opgeleverd. Hoe groter de afstand soms, hoe meer dat je zien kan. We zullen dus moeten vernieuwen. We kunnen niet blijven voortmodderen, maar moeten nieuwe wegen durven inslaan. Soms letterlijk. Al 25 jaar wordt er in Bruchterveld geknokt door de samenleving voor een wandelpad. Wij gunnen de omgeving dat wandelpad.
Vandaar een motie (deze motie is aangenomen) met als dictum: Draagt het college op om:
- In overleg met PB Bruchterveld en eigenaren een plan te maken voor de realisatie van een wandelpad in Bruchterveld.
- Maximaal € 50.000 vrij te maken voor de ontwikkeling van het wandelpad in Bruchterveld en deze post mee te nemen in de begroting voor 2022.
Het zou mooi zijn als er ook daar gewandeld kan worden. Je weet nooit wat dat nog weer voor ideeën oplevert. Ik begin bewust in Bruchterveld voorzitter. 1 van onze 29 kernen. 29 prachtige plekken om te wonen. Ik ben trots op de portefeuillehouder wonen als ik zie waar er allemaal wel niet gebouwd wordt. En echt niet alleen in Hardenberg en Dedemsvaart. Woongebied Sluis 5 in Balkbrug, De Meerstal in Kloosterhaar, De Wieken in Lutten, De Marke in Mariënberg, De Kern in de Krim, Moeshoek in Slagharen, ’t Refter in Sibculo, Möllincksvaart in Bergentheim. En ook verwacht de CDA fractie, helemaal na de komst van het wandelpad in Bruchterveld, veel van het project de Kuilen aldaar. (de Koel’n).
Wat mooi dat er zoveel groeipotentieel zit in onze gemeente. Het zou mooi zijn als ook nieuwe woonvormen daar steeds meer plek in krijgen. Belangrijk is dan dus wel dat onze kernen aantrekkelijk, vitaal en veilig blijven.
Het college gaat bezig met het GVVP waarin vooral gesproken wordt over o.a. het opwaarderen de fietspaden. Wij denken dat dat goed is om een meerjarenplan te maken voor verkeersveiligheid in alle kernen van de gemeente Hardenberg en die op te nemen in de meerjarenbegroting. Benieuwd naar de reactie van het college.
Infrastructuur is ook essentieel om te kunnen blijven groeien. We zijn blij met het enthousiasme van de heer te Rietstap rondom de Nedersaksenlijn. Mooi ook dat we steeds meer de regie naar ons toe trekken. Die Nedersaksenlijn zou ons zo veel kunnen brengen. Voor HBO onderwijs, economisch, voor de aantrekkelijkheid om hier te blijven wonen. Eigenlijk zijn er geen nadelen. Dus moeten we het gewoon doen. Complimenten dus aan het adres voor de wethouder voor zijn inzet. Het CDA vindt; over vergezichten gesproken, dat onze gemeente ook een vierbaansweg verdiend. Een betere verbinding tussen Drenthe en Twente. We moeten daar actief voor lobbyen. Mijn vraag zou dan ook zijn of de wethouder dat ook zou willen doen. Ik heb daar een motie voor achter de hand, maar een toezegging zou wat mij betreft mooi genoeg zijn.
Voorzitter, om met de woorden van onze premier te spreken. Ik ben er bijna, maar nog niet helemaal. Want we hebben de Coronacrisis hopelijk bijna achter ons. Het risico is dat we een volgende crisis op onze weg vinden rondom het klimaat. En wij moeten ons steentje bijdragen. Dat voelen we allemaal. En we willen dat dan ook mét elkaar doen. De ontwikkelingen rondom wind in Duitsland, Bergentheim, Kloosterhaar en Sibculo hebben onze volle aandacht. We zijn ons er zeer van bewust zijn dat we belangrijke maar verantwoorde keuzes moeten maken. Als ik het dan heb over die nieuwe waarden, dan moeten we dat dus met elkaar doen. Door elkaar vertrouwen te geven. Een zorgvuldig gebiedsproces is daarom zo ongelooflijk belangrijk. Vertrouwen krijg je niet, vertrouwen geef je. Collega Roelofs zit hier namens ons bovenop.
Het CDA vindt het ook mooi om te zien dat heel veel ondernemers in de agrarische sector ook dolgraag willen vernieuwen. Daar moeten we trots op zijn. Vorige week ging het nog over circulaire vs traditionele landbouw. Ik geloof niet zo in tegenstellingen. Voor beide moet ruimte zijn. En natuurlijk zijn er ontwikkelingen. Ik denk dat over 10 jaar circulaire landbouw traditionele landbouw kan zijn. Maar dan moet de overheid dat wel helpen te faciliteren. Want een transitie van dien aard, kan geen boer alleen. We moeten dus zij aan zij staan, om ondernemers te helpen. Zo houden we het platteland mooi en vitaal. En daar zijn we trots op. Een gemeente verbonden door Reest en Vecht. Van natuur en platteland. Stad en dorp. Waar gewoon doen en gewoon doen de waarden zijn waar wij voor staan. En als ik dan door mijn oogharen een aantal jaren vooruit kijk, dan zie ik nog ontwikkelkansen rondom het water. Water heeft iets gezelligs. Hardenberg zou daar nóg beter gebruik van kunnen maken. Dedemsvaart ook trouwens. Als ik vooruit mag dromen, dan komt de haven van Hardenberg terug. Verdwijnt de parkeergarage. Ligt het marktplein aan het water en hebben we een theater dat toekomstbestendig is en meer in verbinding is met de Vecht. Dat zou de beleving van ons centrum ten goede komen. En in Dedemsvaart zou de Wisseling een belevingsstraat moeten worden, met water dat ons bindt.
Voorzitter. Het zijn vergezichten. Zaken die we niet gisteren hebben gerealiseerd. Maar dromen mag. Want zo blijven we een groeigemeente. En een logisch alternatief als je kijkt naar het verstedelijkingsproces in Zwolle. Wij gaan ervoor en hebben zin in de toekomst.