Erger dan drugsafval

Soms kijk je televisie en vraag je je af of je het goed gehoord hebt. Soms helpt terugkijken via uitzending gemist. Af en toe blijkt de werkelijkheid genuanceerder te zijn dan je in eerste instantie dacht. Zo niet afgelopen zondag bij Omroep Brabant. Ik hoorde het goed. De Brabantse gedeputeerde Van den Hout gaat over landbouw. En hij vindt bedrijfsprocessen van boeren schadelijker dan het dumpen van drugsafval.

Zulke uitspraken van een gedeputeerde zijn op zijn minst bijzonder te noemen. Boeren houden zich tenslotte aan regels die door de provincie zelf zijn vastgesteld. En de Brabantse landbouw behoort tot de meest duurzame en innovatieve landbouw ter wereld. Het is niet zo vreemd dat veel boeren zich door de vergelijking met drugsafval op een pijnlijke manier als halve criminelen voelen weggezet. Ik til daar zelf niet zo zwaar aan. Een ongelukkige vergelijking roept emoties op. En de vergelijking wordt hem bovendien door de vragensteller in de mond gelegd. Een foutje, dat kan gebeuren. Van den Hout kan zijn excuses aanbieden. En daarmee is de kous af. Of toch niet?

Dat bestuurders af en toe ongenuanceerd uit de hoek kunnen komen vind ik niet iets om lang bij stil te staan. De werkelijke pijn zit voor mij heel ergens anders. Van den Hout geeft op Omroep Brabant een uniek kijkje in zijn drijfveren. Hij vindt boerenbedrijven schadelijker dan drugsafval. Ik neem de gedeputeerde serieus. Moeten de bedrijven van hem dus verdwijnen? Niet alleen zou dat een ramp voor de economie zijn. Maar ook een ramp voor heel veel gezinnen en familiebedrijven. Wat je ook van de uitspraak van de gedeputeerde mag vinden, bijzonder is hij in elk geval.