Kindertelefoon

Eigenlijk is het best overzichtelijk. Wat een gemeente kan regelen, regelt de gemeente. Wat een gemeente niet kan regelen, regel je per regio. En wat niet regionaal geregeld kan worden, regel je landelijk. Zo moet het zijn. Maar zo gaat het niet altijd. Kijk maar naar de kindertelefoon.

De kindertelefoon is een goed iets. Kinderen die ergens mee zitten, kunnen bellen. En ze worden anoniem geholpen. Dat is laagdrempelig. Dat is nuttig. En dat is het al jaren. De kindertelefoon moet dus blijven. Daar is vrijwel iedereen het over eens. Tot voor kort werd de kindertelefoon landelijk geregeld. Dat was lekker praktisch en overzichtelijk. En bij mijn weten was er niemand die daar over klaagde. Maar toen kreeg iemand een idee.

Als gemeenten verantwoordelijk zijn voor de jeugdzorg, dan moeten ze de zorg dus ook zelf inkopen. Zelfs als ze allemaal het zelfde product willen kopen zoals bij de kindertelefoon. Waarom is dat een goed idee? Niemand die het me kan vertellen. Voor welk probleem is dat een oplossing? Niemand die het me kan vertellen. Waarom doen we dat dan? Niemand die het me kan vertellen.

Voor mij is het zo vanzelfsprekend. Wat een gemeente kan regelen, regelt een gemeente. Wat een gemeente niet kan regelen, regel je per regio. Wat je niet per regio kan regelen, regel je landelijk. Doe je dat niet dan maak je zaken nodeloos ingewikkeld en bureaucratisch. En dat wil volgens mij niemand. Een landelijke dienst als de kindertelefoon lokaal laten inkopen is geen doordecentraliseren. Dat is doordraven. Niet zo doen dus.