Politieke en juridische kronkels
Het voordeel van iets op leeftijd geraken is dat je bepaalde dingen met enige regelmaat weer ziet langs komen. In de jaren tachtig stond de zure regen volop in de belangstelling. Volgens de milieubeweging en de linkse politiek gingen alle bomen en natuurterreinen ten onder. Er was eigenlijk weinig aan de hand. De agrarische sector kreeg echter wel de schuld en er werd wet- en regelgeving gemaakt, die de sector dwongen om maatregelen te nemen. Denk hierbij aan vernieuwing van stalsystemen en emissiearme mest aanwending systemen. De uitstoot van ammoniak daalde door deze maatregelen met meer dan 50% en kostte veel geld.
Begin 2000 begon de discussie over de aanwijzing van de Natura 2000 gebieden. Rond 2010 werden ongeveer 165 Natura 2000 gebieden aangemeld bij de Europese Commissie. Nederland maakte volgens mij de fout, door teveel gebieden aan te wijzen en te hoge doelen te stellen in de beheerplannen. Gelukkig werden er geen Natura 2000 gebieden in de directe omgeving van Leusden aangewezen.
Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) is een beleidskader uit 2015 van de Nederlandse overheid om de Natura 2000 gebieden te beschermen tegen te veel depositie van stikstof. Het PAS werd ook gebruikt bij vergunning aanvragen, waarbij vooruitgelopen werd op de toekomstige vermindering van stikstofdepositie. De Raad van State heeft op 29 mei 2019 het gebruik van de PAS bij vergunningverlening ongeldig verklaard vanwege dit vooruitlopen. Dit leidde tot de stikstofcrisis. Het eerlijke van deze uitspraak was dat dit niet alleen voor de landbouw geld, maar voor alle sectoren (bouw, verkeer, luchtvaart enz.).
Tegen de herfst vorig jaar begon pas goed door te dringen dat deze PAS uitspraak het hele vergunningen traject in heel het land plat ging leggen. Daarbij kwam nog de PFAS-affaire, die de bouw en het grondverzet hart raakt.
Mede door ongenuanceerde uitspraken van Randstedelijk landelijke politici sloeg de vlam in de pan. Vanaf 1 oktober togen Boeren, Bouwers en Buitenlui met groot materieel naar Den Haag, alle provinciehuizen en het RIVM. Het was een mooi gezicht om te zien dat zoveel jonge en toekomstgerichte boeren voor hun belangen opkwamen.
Het RIVM ligt al vele jaren onder het vergrootglas, omdat de rapporten die zij opstellen voornamelijk zijn gebaseerd op computermodellen. En de cijfers die wel beschikbaar zijn worden geheimgehouden. Er zijn al diverse rechtszaken gevoerd om cijfers naar buiten te krijgen. Enig wantrouwen is dus op zijn plaats. Eindelijk worden nu de cijfers en onderbouwingen openbaar. Deze cijfers worden nu door externen bekeken en doorgerekend. De verwachting is dat de uitkomsten voor de landbouw meevallen.
De politieke verdeeldheid is wat ons land verlamd en niet de stikstof uitstoot. Boeren hebben geen schuld aan deze stikstofcrisis. Zij hebben zich altijd aan de regels gehouden, zij hebben geïnvesteerd en beschikken over alle vergunningen. De vrees bij de boeren leeft, dat hun vergunde of latente rechten worden afgenomen.
De Nederlandse boer heeft altijd laten zien dat zij op innovatieve manier met veranderingen kunnen omgaan.
Hartelijke groet Wim van Ginkel, raadslid CDA ([email protected])