Geen prestatie om trots op te zijn: coalitie verliest opnieuw meerderheid
Op maandag 25 januari 2021 kreeg de gemeenteraad het bericht dat Janette Hofman opstapt als wethouder namens Lokaal op 1. Ook de fractie van Lokaal op 1 verlaat de coalitie. Hiermee verloor de coalitie voor de tweede keer deze raadsperiode de meerderheid. Een bijzondere prestatie, maar niet een prestatie om trots op te zijn. Het is (opnieuw) geen visitekaartje voor de lokale politiek. Liever zien we positieve berichten in de media over toekomstige woningbouw, goede jeugdzorg en verbeterde dienstverlening.
Tijdens het raadsdebat over het vertrek van Lokaal op 1 ging onze fractievoorzitter Irma Bultman in op drie lessen die we uit deze situatie kunnen leren.
1. Politiek haalt niet altijd het goede in mensen naar boven. Lokaal op 1 liet eerst weten niet met modder te willen gooien. Vervolgens verschenen er wel stevige interviews in de lokale media, waarbij de schuld volledig buiten henzelf werd gelegd. Met verbazing hebben we deze interviews gelezen. Waar was de zelfreflectie? In onze beleving lag het meer aan het functioneren van wethouder Hofman dan aan de rest van de coalitie. Het was overduidelijk dat de wethouder met diverse dossiers worstelde. Neemt niet weg dat waar er twee vechten twee schuld hebben. Het is de coalitie niet gelukt om Lokaal op 1 en wethouder Hofman erbij te houden.
2. Twee jaar geleden, na het vertrek van Wisja Pannekoek uit de VGBK-fractie, is er een nieuwe ronde van coalitieonderhandelingen geweest onder leiding van de Groningse hoogleraar staatsrecht Elzinga. Daarbij is geen goede basis gelegd. Het kwam toen bij de CDA-fractie, en bij nog meer fracties, over alsof Lokaal op 1 wel heel makkelijk bij het kruisje tekende. De inbreng van Lokaal op 1 in het nieuwe coalitieprogramma was dun en er werd meteen al gevreesd voor een onstabiele situatie. We vragen ons zelfs af of er überhaupt sprake is geweest van een gelijkwaardige relatie tussen Lokaal op 1 en de andere coalitiepartijen in de afgelopen twee jaar. Want dat is toch wel de basis voor een goede samenwerking.
3. De derde en laatste les is dat je het wethouderschap niet moet onderschatten. Het staat dan wel goed op je cv, maar in de praktijk blijkt de functie vaak complexer en zwaarder te zijn dan gedacht. Je probeert als wethouder het goede te zoeken en het algemeen belang te dienen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als de deelbelangen je om de oren vliegen. Je komt er alleen achter of het wethouderschap bij je past door het te doen. Er is geen opleiding en geen examen. Soms moet je concluderen dat de persoon en de functie niet zo goed bij elkaar passen. Is dat een schande? Helemaal niet. Iedereen begint in zijn of haar leven weleens aan een baan of een functie die niet zo goed blijkt te passen. Dat kun je alleen maar eerlijk onder ogen zien.
Hoe nu verder?
De coalitie is haar meerderheid kwijt. Formeel heeft de coalitie nu 15 zetels en de oppositie 16. Aangezien het raadslid Saskia van Rooy al ruim een jaar (!) niet is komen opdagen, is het in de praktijk 15-15. De CDA-fractie vindt een nieuwe ronde van coalitieonderhandelingen niet nodig, want die kosten al gauw twee maanden. Dat is verspilde tijd, want de volgende verkiezingen zijn al in maart volgend jaar. En die tijd hebben we hard nodig voor belangrijke dossiers die toch al vertraging hebben opgelopen, zoals jeugdzorg, energietransitie, dienstverlening en woningbouw. Het is onverantwoord om nu niet door te gaan als minderheidscoalitie. Dit kan ook wel eens verfrissend zijn. Onze fractie is in ieder geval bereid om – net als de afgelopen jaren – constructief mee te werken en mee te denken.