CDA over de juri­di­sche bor­ging van de stik­stofaan­pak

Tijdens de Statenvergadering van 24 september sprak Statenlid Arjan Tolkamp over de juridische borging van de stikstofaanpak. Zijn bijdrage was technisch van aard, maar raakt direct aan de kern van het provinciale beleid: hoe zorgen we dat vergunningverlening voor woningbouw, ondernemers en boeren weer mogelijk wordt?

Presentatie Borgers: drie handelsperspectieven

Tolkamp verwees naar een eerdere presentatie van de heer Borgers (8 januari), waarin drie handelsperspectieven werden meegegeven aan Statenleden:

1. Redeneer vanuit het gebied, niet vanuit de locatie.
2. Ga uit van de eigen provinciale bevoegdheid en verantwoordelijkheid.
3. Creëer afwegingsruimte voor Gedeputeerde Staten bij doelsturing op bedrijfslocatie.

Volgens Tolkamp sluiten deze adviezen nauw aan bij de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn, die duidelijk stelt dat voor elk plan of project een zorgvuldige beoordeling moet plaatsvinden van de gevolgen voor beschermde natuurgebieden.

Artikel 6 lid 3: juridische basis

Centraal in Tolkamps betoog stond artikel 6, lid 3 van de Habitatrichtlijn. Deze schrijft voor dat een plan of project pas toestemming kan krijgen wanneer zeker is dat het de natuurlijke kenmerken van het gebied niet aantast. Dit principe wordt ook onderschreven door de landsadvocaat, die eerder waarschuwde dat de huidige maatregelen waarschijnlijk onvoldoende zijn om vergunningverlening daadwerkelijk los te trekken.

Steun, maar ook zorgen

Tolkamp erkende dat de gedeputeerde (BBB) brede steun heeft in Provinciale Staten voor haar maatregelen om vergunningverlening mogelijk te maken. Toch deelt het CDA de zorgen van de landsadvocaat: zonder een duidelijke koppeling tussen vergunningverlening en ecologische analyses van een gebied, is de juridische basis te zwak.

Daarom steunt het CDA de motie “Efficiënte inzet van middelen stikstofaanpak”, die aansluit bij de drie handelsperspectieven van Borgers. Het doel is om juridische zekerheid te creëren, zodat vergunningverlening houdbaar en voorspelbaar wordt.

Balans tussen doelen en uitvoerbaarheid

Het CDA benadrukte dat zij ook willen dat er weer woningen gebouwd kunnen worden en dat ondernemers en boeren perspectief krijgen. Maar Tolkamp wees erop dat het huidige strokenbeleid onvoldoende is zonder gebiedskoppeling en stikstofprogramma.

“Samen met de partners buiten, maar wij vragen heel heel veel van de ondernemers, boeren en bewoners van de stroken. Als ik de voorstellen lees als boer springen mij de tranen in de ogen, ik vind het niet voorstelbaar. En helemaal niet als wij niet de juridische borging sluitend hebben.”

Met deze woorden onderstreepte Tolkamp dat het CDA vreest voor de uitvoerbaarheid van het beleid zolang de juridische basis niet sluitend is.

Eigen verantwoordelijkheid provincie

Tot slot riep Tolkamp Provinciale Staten op om hun eigen provinciale bevoegdheid en verantwoordelijkheid te benutten. “Wij hoeven niet op het Rijk te wachten, dit kunnen wij vanuit onze eigen provinciale bevoegdheid en verantwoordelijkheid. Alleen daarmee worden onze maatregelen voorstelbaar, voorspelbaar en uitlegbaar,” aldus Tolkamp.