Wat een brui­sen­de gemeen­te is Goir­le toch!

Bron: Goirles Belang, 24 oktober 2025. Lees het artikel hier: https://www.goirlesbelang.nl/neodirect/6/60/638191?t=Stichting-Annetje-tien-jaar-muren-afbreken-en-bruggen-bouwen&hash=01466f3873

Stichting Annetje: tien jaar muren afbreken en bruggen bouwen

Jubileumviering in Hilvaria Studio's trekt veel publiek

Annetje van Puijenbroek werd geboren op een voorjaarsdag in 1945, het jaar waarin de zon in Europa weer een beetje ging schijnen. Een lang leven was haar niet gegund; op eenjarige leeftijd overleed ze. Ter nagedachtenis zag zeventig jaar na haar geboorte – in het voorjaar van 2015 dus – Stichting Annetje het levenslicht. Tien jaar geleden; reden voor een klein feestje op donderdag 23 oktober, in de vorm van een symposium.

door Matthijs Lodewijks

Een locatie die beter geschikt was dan de Hilvaria Studio’s, was waarschijnlijk niet te vinden. Mooi in het midden van de dorpskernen van Goirle en Hilvarenbeek. En die dorpen vormen precies het werkgebied van Stichting Annetje.

Even wat achtergrond over die organisatie. Stichting Annetje geeft steun aan projecten die een financieringsbehoefte hebben. Vaak gaat het om kleinschalige plannen die niet in aanmerking komen voor andere vormen van subsidie. Een paar eisen zijn er wel. Zo moet een aanvrager of project iedereen de mogelijkheid geven om mee te doen in de samenleving. Sociale inclusie dus. Stichting Annetje richt zich op projecten die te maken hebben met natuur, mens of cultuur. En er is één gouden regel: alleen initiatieven uit Goirle en Hilvarenbeek komen in aanmerking.

Volle zaal

Als je afgaat op het aantal mensen dat kwam proosten op het eerste kroonjaar van Stichting Annetje, kun je gerust concluderen dat heel wat mensen en organisaties uit deze dorpen zich betrokken voelen. De Kodakzaal – een soort bioscoopzaal – was goed gevuld met zo’n honderdvijftig mensen. Mogelijk wat meer of minder, maar tellen was lastig in de donkere ruimte.

Voorzitter Annemiek van Puijenbroek nam als eerste het woord. Ze nadert de tachtig lentes, maar die leeftijd zou je haar niet geven: in haar bovenkamer werkt alles duidelijk nog uitstekend. Wel noemde ze zichzelf een beetje krakkemikkig. Binnenkort moet ze mogelijk even in de revisie, vertelde ze, zittend op een hoge podiumkruk. Maar verbaal is ze nog in topvorm. Meermaals moest dagvoorzitter en planningbewaker Paul Cornelissen subtiel ingrijpen om te voorkomen dat het een tweedaags programma werd, nadat de scherpe preses net wéér een mooie nieuwe anekdote had ingezet.

Muren afbreken en bruggen bouwen

Van Puijenbroek was zicht- en hoorbaar trots. Ze vertelde over het ontstaan van Stichting Annetje, tien jaar geleden dus. “Als familie maakten we ons een beetje zorgen over onze zichtbaarheid. Misschien hebben we onbewust muren opgeworpen. Met het oprichten van deze stichting wilden oprichters Guus en Harrie een brug slaan, iets doen voor de lokale gemeenschap en een verbindende rol spelen.” Dat is behoorlijk gelukt. De afgelopen tien jaar steunde de stichting tweehonderdveertig projecten. Soms met een paar honderd euro, maar vaak ook met veel grotere bedragen.

Handschoenen als ijsbrekers

‘Verbinden’ was het centrale thema van deze middag. Het kwam ook veelvuldig terug in het sterke en vermakelijke verhaal van huisarts en hoogleraar Maria van den Muijsenbergh, van origine Goirlese, die als gastspreker was ingevlogen. Ze vertelde onder meer over haar belevenissen als huisarts. Zo haalde ze een praktijkvoorbeeld aan. “Ik zag een patiënt die altijd een beetje knorrig was. Totdat ik haar op een winterdag een compliment maakte over haar handschoentjes. Ze bloeide helemaal op en vertelde trots dat ze zelf had gebreid. De sfeer veranderde totaal. Zo gaat het vaak, als je moeite doet om mensen te zien. Maak wat vaker een praatje met een ander en wees een beetje aardig! Vooral voor onaardige mensen; die hebben dat het hardst nodig.”

Voor uitgebreide praatjes met de zaal – gevuld met kunstenaars, vertegenwoordigers van ouderenkoren, medewerkers van een Goirles cultuurcentrum, zorgboerderijhouders, oud-huisartsen, wethouders en veel meer – was ook ruimte. Mensen spraken hun bezorgdheid uit over het politieke klimaat, oorlogen, crises en de uitdagingen op de huizenmarkt. Maar er waren ook woorden van hoop en positiviteit. De conclusie: je hebt elkaar nodig als je echt iets wilt bereiken. Stichting Annetje is daar een mooi voorbeeld van.

Bosbaden en Bach

De aanwezigen mochten trouwens zelf ook aan de bak en konden deelnemen aan een van de zes workshops, zoals over iPhone-fotografie, bosbaden en een Bach Remedie: muziek die raakt en verbindt. Aanwezige Peti Stevens koos voor het laatste. “Dat deed ik om eens uit mijn comfortzone te stappen. Thuis werd vroeger regelmatig muziek van Bach gedraaid en ik vond dat niet zo mooi. Nu, 68 jaar later, is mijn mening niet veranderd”, sprak ze lachend en ietwat eufemistisch.

Lyrischer dan over het oeuvre van de Duitse Matthäus-Passion-componist was de immer gepassioneerde Stevens over Stichting Annetje. “Het is een geweldige stichting. Ze hebben zó veel gedaan voor projecten in Goirle en Hilvarenbeek! Voor mij maakten ze diverse projecten rondom preventie en bewustwording over kindermishandeling mogelijk.” Over de jubileumviering was ze ook vol lof: “De aanwezigen maakten veel verbinding met elkaar, vooral tijdens de borrel. Het was een fantastische dag.”