‘Geven en nemen’

n.a.v. de raadsvergadering van januari 2025

Deze maand twee voorbeelden dat politiek soms ook gewoon een kwestie van geven en nemen is, van onderhandelen en compromissen sluiten. Twee voorbeelden waarbij dat ons, vinden wij zelf, best goed gelukt is.

Het eerste voorbeeld gaat over parkeren in Baarn. In de raad werd de ‘Nota Parkeerbeleid 2025’ besproken. Eén van de manieren waarop wij ons hierop voorbereid hebben, was door tijdens onze maandelijkse fietsronde veel mensen te bevragen over hun parkeerervaringen in Baarn. Ja, op sommige plaatsen in Baarn is best een hoge parkeerdruk. Maar het viel ons ook op dat veel mensen zeiden dat ze hun auto eigenlijk liefst gewoon voor hun eigen deur willen hebben staan. Tsja, dat wordt lastig. Op de vraag of men iets zou voelen voor maatregelen, bijvoorbeeld in de vorm van vergunningparkeren, was de reactie eensluidend: “oh nee, dat niet”. Dat sterkte ons in de opvatting dat we in Baarn niet met betaald parkeren moeten gaan werken, in welke vorm dan ook. Wij hebben vervolgens een amendement gemaakt, dat voorstelt het betaald parkeren uit de Nota Parkeerbeleid te verwijderen. Zet je het wèl in die nota, dan is volgens ons daarmee de eerste stap naar betaald parkeren gezet. Bij het indienen van ons amendement was duidelijk dat de steun van het CDA voor de nota cruciaal was, het hing af van onze stemmen. Wij hebben gezegd: die steun krijg je alleen als je ons amendement steunt, dus als het onderwerp ‘betaald parkeren’ uit de nota verdwijnt. Met tegenzin ging de coalitie akkoord. En ook al hadden wij best nog wel wat aan te merken op de rest van de Nota Parkeerbeleid, zonder hoofdstuk ‘betaald parkeren’ kunnen wij er mee leven.

Het tweede onderhandelingsvoorstel betrof de begroting. Toen deze afgelopen najaar vastgesteld moest worden, vonden wij de uitname à € 4 miljoen uit de algemene reserve niet te accepteren. Ook hier waren de stemmen van het CDA doorslaggevend; zonder onze steun geen goedgekeurde begroting. Wij hebben toen, in een motie, gesteld dat de uitname uit de algemene reserve met minstens de helft beperkt moest worden, geen grotere greep uit de spaarpot dan maximaal € 2 miljoen dus. Tandenknarsend gingen de coalitiepartijen akkoord, zodat de begroting tòch vastgesteld kon worden. In de motie hadden wij ook opgenomen dat alle partijen verzocht werden hun ideeën over de uitvoering met de wethouder te delen. Op de VVD (‘zoek het zelf maar uit’) en D66 (‘nergens voor nodig’) na, hebben alle partijen inderdaad ideeën aangeleverd. Deze maand werd besproken hoe die beperking van de daling van de algemene reserve gerealiseerd gaat worden. Vrijwel de gehele raad ging hiermee akkoord.

Hoe moet je dit soort voorwaarden, onderhandelingen, compromissen nou beoordelen. Politiek spel? Politiek gekonkelfoes? Welnee. In de meeste gezinnen worden zo ook bijvoorbeeld de vakantiebestemmingen vastgesteld: wat geven en nemen, gewoon wat compromissen, dan kom je er samen wel uit.

Vriendelijke groet,

Rik van Hardeveld, fractievoorzitter.