Putten | Op bezoek bij.. Ronald Manrho

14 juli 2025 6 minuten lezen

Op bezoek bij.. Ronald Man­r­ho

Het mooie van deze rubriek is dat ieder gesprek weer anders is dan de vorige. We proberen daarbij wel een lijn aan te houden zodat het, ondanks de andere inhoud, toch wel wat op elkaar gaat lijken. Onze gast deze keer gaf direct aan dat niet te willen. Dat geeft aan hoe deze persoon in het leven staat en gestaan heeft.

Dit is waarschijnlijk ook de reden van het succes dat is behaald in het verleden. Dit heeft ervoor gezorgd dat de persoon staat waar hij nu staat. We mochten aanschuiven bij Ronald Manrho. Een gesprek dat werd geëindigd door mevrouw Manrho na ongeveer 4 uur. We waren nog lang niet uitgepraat kan ik u zeggen.

De vroege jaren

Ronald Manrho, geboren te Hoogeveen in augustus 1956, als zoon in een gezin van 4 kinderen. Opa was een groot industrieel in staal en kozijnen. Een belangrijke man voor Ronald. Zijn vader was niet echt een vader voor hem en zijn moeder vond hem lastig. Hij kwam op 6-jarige leeftijd bij een tante terecht. Na het overlijden van zijn opa, Ronald was toen 13, kwam hij in een internaat terecht. Door zijn dislectie had hij problemen met onderwijs. Hij kwam onder de vleugels terecht van de heer Gert Jansen. Een onderwijzer aan de MAVO. De heer Jansen nam de tijd voor Ronald, die in het begin echt wel gedrag vertoonde dat niet altijd even juist was, maar hij werd nooit vermannend aangesproken maar altijd liefde vol. De heer Jansen gaf Ronald vertrouwen, iets dat hij van huis uit miste, liefde en rust. Ronald begreep nooit waarom hij zo was totdat hij bij zijn begrafenis hoorde over zijn geloofsleven. Toen begreep hij dat de heer Jansen dit had gedaan als roeping en het nooit als werk had gezien.

Door het vertrouwen haalde Ronald zijn Mavodiploma en zijn MDS diploma met goede cijfers. Ronald had wel een soort drang ontwikkeld waarin hij aan zijn familie wilde laten zien dat hij echt wel wat kon ook op zakelijk gebied. Zijn moeder had daar nooit vertrouwen in en wilde hem daarom ook niet financieel op weg helpen. Maar Ronald zat anders in elkaar dan veel mensen dachten en op zakelijk gebied had vaak ideeën die iedereen over het hoofd zag. Eind jaren zeventig zou hij zich vestigen met een fotowinkel in Lelystad. Echter door weerstand van een lokale ondernemer ging dit niet door. Er kwamen contacten met Almere, een plaats die in die tijd bestond uit een hoop zand, en daar kreeg hij de steun die hij nodig had en een plek om een winkel te gaan beginnen. Een fotowinkel in de breedste zin van het woord.

Eigenheid als ondernemer

Dat hij anders was dan andere ondernemers bleek wel uit het feit hoe hij aan zijn eerste advertenties kwam. Hij belde met de krant en gaf aan dat hij graag advertenties wilde plaatsen maar niet meer budget had dan de prijs van papier en inkt. De toenmalige hoofdredacteur ging daarin mee en gaf hem een kans. Uiteindelijk kocht hij daar later voor een bedrag van meer dan een half miljoen aan advertentieruimte per jaar. Zo ook met de videocamera. Bij de opkomst hadden de meeste winkels een model. Ronald had er zes en deed zelfs workshops regelen zodat men leerde te werken met de apparaten. Al deze dingen maakt Ronald tot een zeer succesvol ondernemer. Ook naar de klant toe was het bij hem altijd anders dan bij andere.

Klanten moeten tevreden zijn, dus een probleem moet je niet uit de weg gaan maar oplossen.

Hij deed klanten onderzoek en werkte dan met een alter ego zodat ze niet wisten wie hij werkelijk was. In 2000 besloot hij zijn zaak te verkopen. Hij had de 20 jaar ondernemen ervaren als topsport. Het altijd alert zijn en altijd anders doen dan andere vergt een hoop energie. Hij had een goed team waar hij nog steeds contact mee heeft en, waar hij als dank voor hun hulp, nog ieder jaar mee op reis gaat. Iets wat veel zegt over de persoon Ronald Manrho.

Gezin en privé leven

Naast de zaak ontwikkelde het privéleven zich ook. Ronald is inmiddels 45 jaar getrouwd en ze hebben 2 kinderen mogen ontvangen. In de tijd woonde Ronald in Dronten. Op een bepaald moment kwam er behoefte aan een plaats met meer privacy en rust. Maar Putten stond niet op zijn lijst. Te Gelovig vond hij. Echter in 1992 zou hij een huis gaan bekijken en zei de makelaar dat hij ook even in Putten langs de Hoge Einderweg 5 moest rijden. Met een niet al te positief gevoel reed hij er heen en werd hij opslag verliefd op deze plek. Hij kon het aankopen en startte zijn huidige project. Er werd in de loop van de tijd nog een huis bijgekocht en een bijgebouwd. Tevens nog wat grond zodat het nu ongeveer 4,5 hectare groot is. Beide kinderen wonen bij Ronald en zijn vrouw op het, inmiddels ontwikkelde, landgoed. Een project waar Ronald zijn energie volledig voor inzet. Een landgoed dat inmiddels volledig draait op zonne-energie. Ook de natuurwaarde probeert hij volledig te bewaren. Zou bijna zeggen, dat iedereen in Putten, het geheel eens moest gaan bezoeken. Want ik kan lang niet alles vertellen over zijn landgoed in dit stukje.

Tijdens het gesprek kwam naar voren dat Ronald niets had met het geloof. Echter in 1992, toen hij kwam wonen in Putten, ontmoette hij Bert van Os. Een zeer vriendelijke en gelovige man. Door de omgang met hem kwam Ronald in contact met het geloof. Hij voerde vele gesprekken met Bert en ging uiteindelijk zelfs naar de kerk. Ronald geeft aan dat hij door dit contact en de verdieping in het geloof anders in het leven is komen te staan. Veel zaken bekijkt hij nog weleens anders maar veel zaken neemt hij inmiddels ook mee in zijn leven. Echter een ding heeft hij altijd al gehad en dat is dat hij snapt dat delen van zaken altijd iets positiefs oplevert.

Ronald en het CDA

Als we het over het CDA krijgen en over de politiek in het algemeen gaat Ronald los. Ook daarin zie je dat hij iemand is die bereid is anders te denken dan andere. Echter, en dat geeft hijzelf ook toe, leidt dit ook wel eens tot opgetrokken wenkbrauwen van zijn luisteraars. Landelijk heeft hij altijd wisselend gestemd. Van Links tot rechts in het politieke spectrum. Op dit moment vindt hij landelijk gezien het CDA de minst slechte van de slechte. Een aantal zaken die volgens Ronald beter kunnen zijn de volgende:

Te vaak worden problemen niet erkent maar verkleind door zaken te noemen die wel goed gaan. Helaas, vindt Ronald, heeft de leider van het CDA daar ook wel een handje van. Problemen moet je gewoon erkennen en er daarna direct wat aan doen.

Ook het altijd maar afwachten wat de rechtspraak vindt van beleid lijdt tot problemen. Breng het terug naar de politiek.

Het altijd maar roepen van Kan Niet….. vindt hij onzin. Ze kunnen ook naar de maan dus wat een onzin dat je dan problemen hier niet kunt oplossen.

Belangengroepen te vriend houden: de kruik gaat net zolang te water dat barst. Het CDA is van oudsher een boerenpartij. Inmiddels is het aantal dieren wat wij voor wereldwijde consumptie houden onhoudbaar, volgens Ronald. Kijk hoe de sanering in de detailhandel is gegaan en gaat, daar krijgt niemand steun en mogen ze het zelf uitzoeken.

Helaas kent ook het CDA zijn drama's. Stop met dit Binnenkamers houden en weg te kijken. Neem verantwoordelijkheid daar waar er missers zijn gemaakt in eigen kring. Praatprogramma’s: zit er als of je een liedje gaat zingen: hou de regie strak en blijf bij de songtekst. Verkondig het NIEUWE CDA! Terug naar samenwerken, beleid maken en UITVOEREN in de komende 4 jaar. Dit zijn allemaal punten die hij graag veranderd zou willen zien. Ik kan echter nog wel tien punten benoemen want Ronald heeft hier duidelijke ideeën over.

Tot slot

Als laatste wil Ronald de CDA leden meegeven trouw te blijven aan zichzelf. Ook moet men zich niet te veel doelen stellen omdat er anders niets van terecht komt. Maar vooral moeten wij de mensen die zich inzetten voor het CDA koesteren en op handen dragen. En kritiek mag je leveren maar dan wel zo dat het inspireert en geen afbreuk doet aan de persoon.

Ik zal u zeggen dat ik nog veel meer had kunnen vermelden maar, dat gezien de lengte van het verhaal het beter is om te gaan stoppen. Mocht u Ronald tegenkomen begin dan een gesprek met hem om meer te weten komen over deze bijzondere persoon. Ik heb mij in ieder geval geen moment verveeld.

Lees
ver­der