Op bezoek bij.. Wil­le­mien Schep-Kraaij

Op de avond waarop Nederland een nieuw parlement koos,was ik op bezoek bij Willemien Schep-Kraaij. Geboren op 14 oktober 1971 op de Beekweg als een van een tweeling. Willemien kwam terecht in een gezin met 5 kinderen (2 broers en 3 zussen). Willemien groeide op tussen de koeien in de gemeenschap van het dorp Putten. Dit laatste is voor haar nog steeds erg belangrijk en de reden dat ze ook nog steeds in Putten woont. De boerderij is voortgezet door haar tweelingbroer Abel.

Jeugd en het ontstaan van het gezin Schep

Willemien ging naar Bij de Bron als lagere school. Daarna ging ze naar de Mavo en de Havo en startte toen een opleiding verpleegkunde. Door haar dyslectie en haar meer praktische instelling ging ze voor een opleiding werken en leren. Ze kwam terecht in het Sint Jansdal en werkte daar 3 jaar. Inmiddels had ze haar echtgenoot Hugo leren kennen. Hugo was op zijn 16de verhuisd van Giessenburg naar Putten omdat zijn vader werkzaam was bij de Rijnvallei. Tijdens het uitgaan liep Willemien hem tegen het lijf. In 1996 werden zij een echtpaar. Het jonge stel verhuisde toen naar Botswana waar Hugo ontwikkelingshulp ging doen. Willemien zou gaan werken in een ziekenhuis. Echter bij aankomst kwam ze erachter dat ze zwanger mocht zijn van hun eerste zoon Tim.Nadat ze moeder mocht worden, ging ze aan het werk als verpleegkundige. Tijdens hun periode in Botswana mochten ze nog een zoon ontvangen, Bram. Na drie jaar kwamen ze weer terug naar Putten. In de tussentijd had Willemien, hoogzwanger maar in Nederland voor de bruiloft van haar broer, ook nog even een huis gekocht waar ze konden intrekken na terugkeer. Deze woning, aan de Havikstraat, wordt nog steeds met veel plezier bewoond.

Wat rustiger aan gaan doen, dat moment moet nog komen…

Carrière en levensloop

De carrière van Willemien is ongeveer een wervelstorm. Luisterend naar haar verhaal was het voor mij soms moeilijk te volgen wat ze allemaal wel niet had gedaan of nog deed. Dit heeft te maken met het feit dat Willemien van huis uit geleerd had niet stil te zitten. Ze geeft zelf ook toe dit erg moeilijk te vinden. In haar carrièreverhaal heb ik meerdere keren gehoord dat ze het iets rustiger aan zou gaan doen. Echter, toen ik aan het einde wanneer dit moment was geweest, bleek dat het nog steeds moest komen. Veel mensen die haar kennen zullen dit wel kunnen bevestigen. Ik zal proberen een klein overzicht te geven van hoe haarcarrière is verlopen. Na Botswana ging Willemien aan het werk in de wijkverpleging. Ze mocht haar dochter Anna ontvangen en startte even een hbo-studie voor management in de verpleging. In die tijd werd in de sector een splitsing gemaakt tussen MBO en HBO-personeel waardoorze sommige werkzaamheden niet meer mochten. Na het behalen van dit diploma werd ze aangenomen voor een leidinggevendefunctie bij Norschoten voor o.a. het Hospice in Barneveld. Hier werden ook weer de benodigde diploma’s voor gehaald en kreeg de carrière een switch naar meer management. Willemien heeft in die tijd ook meegewerkt aanhet opzetten van De Samaritaan in Putten.

In 2018 kwam Willemien terecht bij het Netwerk Palliatievezorg en werd ze daar coördinator. Dat was een regionale functie voor de Noordwest Veluwe. Sinds niet zo lang doet ze nu ook de regio Eemland erbij. Ze heeft zich ingezet voor Centrum voor levensvragen, Geestelijke verzorging thuis en met logeeropvang /respijtzorg. Al met al heeft ze een enorme ervaring opgebouwd in de zorgsector die ze ook graag wil delen met de beleidsmakers van het CDA.

Familie en politieke achtergrond

Willemien groeide op in een gezin waarbij haar moeder een vrouw was die duidelijk was in haar uitspraken met respect voor anderen. Het CDA was bij hun thuis de politieke partij waarop werd gestemd. Haar opa had vlak na de oorlog zelfs in de gemeenteraad van Putten gezeten. Willemien kan zich ook vinden in de Christelijke normen en waarden van het CDA. Tevens vindt ze het prettig dat het een middenpartij is. Al zou het voor haar, op sommige punten, best wat meer naar de progressieve kant mogen.. Haar eerste contact met de partij was bij de fietstocht die was georganiseerd bij de oprichting van het CDA. Samen met haar vader won zij de hoofdprijs die aan deze fietstocht verbonden was

Ik ben er trots op om een inwoner van Putten te zijn. Omzien naar elkaar en onderdeel zijn van onze mooie gemeenschap.

Bij de vraag waar ze trots op is komt er direct een antwoord. Willemien is trots op haar kinderen en het feit dat ze volgend jaar maart oma mag worden. Natuurlijk is ze ook trots op haar echtgenoot Hugo. Ze is er ook trots op een inwoner van Putten te zijn omdat ze waarde hecht aan het omzien naar elkaar en onderdeel te mogen zijn van de gemeenschap. Iets waarom ze nog steeds met veel plezier woont in Putten. Als laatste geeft ze aan trots te zijn op het bezoek van de koning afgelopen april op haar werk.

Vrije tijd

Willemien en Hugo houden ook van reizen. Botswana heeft, door het feit dat men daar ontwikkelingswerk heeft gedaan en haar twee zonen daar zijn geboren, wel een aparte plek. Maar ze vond het in Sri Lanka ook erg mooi. Het bezoek aan familie in El Salvador eerder dit jaar was ook de moeite waard. Willemien houdt van de zon. Vanwege klimaatzorgen probeert ze wel steeds minder te vliegen. Wandelen in de Eifel of iets dergelijks vindt ze ook erg leuk.

Willemien mag graag lezen en dit doet ze met een leesclub in Putten. Hier worden literaire boeken gelezen. Maar ze houdt er ook van om gewoon een roman te lezen met het liefst wel een geschiedkundig verhaal erin. Verder mag ze ook op zijn tijd naar de film. De laatste film die ze bezocht met Hugo was die over het leven van Bruce Springsteen. Want ook muziek speelt een rol bij Willemien thuis. De smaak van Willemien is erg breed. Deze loopt van de oude disco hits uit haar jeugd naar De Dijk en Amy McDonald. U2 is ook een band waar ze veel van weet. Hugo is daar een groot fan van en samen hebben ze vele concerten bezocht.

In haar vrije tijd, voor zover deze er nog is, vind je Willemien bij Triton waar ze al heel lang actief is. Verder dus bij de leesclub. Ze mag ook graag sportief bezig zijn met Hugo, als is deze wel zo fanatiek dat, Willemien vaak het gevoel heeft er achteraan te lopen. Met de tweepersoonskano die ze samen hebben, is dat niet het geval.

Willemien is een bewogen persoon als het gaat om de medemens. Bij de vraag waar ze van onder de indruk is komt de wedervraag “positief of negatief?”. Daarom doen we ze beide. Willemien is ervan onder de indruk hoe snel de wereld verandert in negatieve zin. Bijvoorbeeld Amerika waarbij mensen zo tegen elkaar worden opgezet dat het bijna wachten is op een burgeroorlog. Of de situatie in Gaza tussen Israël en Hamas waar mensen elkaar zoveel onrecht aandoen. Daar staat tegenover dat ze blij is dat, zij en Hugo, opa en oma mogen worden.

We moeten meer bouwen voor jongeren en ouderen. Het liefst in gemengde wijken waarbij we op een natuurlijke wijze weer een kleine samenleving zijn.

Wat kan er beter in de politiek?

Als Willemien aangeeft wat ze graag zou zien veranderen in de politiek dan is wonen het eerste onderwerp dat ze aangeeft. Dit vindt ze zowel landelijk als lokaal. Meer bouwen voor jongeren en ouderen. Het liefst in gemengde wijken waarbij men weer op een leuke en natuurlijke manier kan helpen. Maar dan ook controleren dat de opzet van zo’n wijk ook deze opzet blijft. Als voorbeeld geeft ze aan de woningen voor senioren in de Havikstraat. Het naar elkaar blijven omzien van jong en oud moet worden vastgehouden en gestimuleerd. Verder vindt ze dat de hoeveelheid bezwaarmogelijkhedenmoeten worden beperkt. Als voorbeeld noemt ze de wijk Hillary waar een persoon alles maar kan blijven stagneren en bewoners niets meer durven aanvragen vanwege de angst van jarenlange bezwaarprocedures.

Voor de CDA-stemmer geeft Willemien mee dat we meer moeten samendoen en naar elkaar blijven omkijken. Zeker in de zorg komen er anders te veel problemen en is het geheel niet meer te overzien. Hieruit blijkt maar weer hoe Willemien in het leven staat. Iets wat tijdens ons gesprek meerdere malen naar boven kwam. Als interviewer kan ik niets anders zeggen dat we blij mogen zijn dergelijke mensen in de partij te hebben omdat dit toch is waar wij Christen Democraten voor staan. Bij deze bedank ik Willemien voor haar tijd. Wij zullen u binnenkort weer verrassen met een volgend lid.