Communiceren

van uw commentator C.D.Adrem

Tijdens een familiebijeenkomst keken onze twee jongste kleinkinderen ’s avonds naar de maan. Luca van vier en tweetalig (Frans/Nederlands) opgevoed riep: “la lune”, waarop zijn neefje Oscar van drie hem heel verontwaardigd aankeek en zei: “is de maan hoor!” Vervolgens gingen ze er samen vandoor en de communicatie tussen die twee leed er bepaald niet onder.
Communicatie, het uitwisselen van boodschappen om elkaar te informeren of te beïnvloeden, bestaat al sinds mensenheugenis. Rooksignalen, de tamtam, ijlboden met korte mondelinge boodschappen of met kleitabletten en papyrusrollen voor lange, vertrouwelijke berichten zorgden voor het contact.

Communicatie in de Middeleeuwen was beperkt, in de kleine gemeenschappen werd kennis bewaard door het aan het collectieve geheugen toe te vertrouwen. Volksverhalen en liederen werden in dichtvorm voorgedragen om ze goed te kunnen onthouden.
Rondreizende zangers (troubadours) verwerkten in hun liederen op rijm historische en actuele informatie en pelgrims brachten nieuws mee uit verre streken.
De geschreven literatuur in de volkstaal dateert pas uit de periode van de elfde tot de dertiende eeuw.
In de geletterde wereld kreeg het handgeschreven boek al veel eerder een belangrijke rol bij het verspreiden en bewaren en van kennis; de middeleeuwse kloosters vervulden hierbij een pioniersrol.

Handgeschreven boeken zijn niet meer van deze tijd; de communicatiemiddelen zijn talrijk en divers. Maar hoe groot ook in aantal, het gesproken woord face-to-face is een vrijwel onmisbare vorm van communicatie. Het schept een zeker vertrouwen als je elkaar in de ogen kunt kijken.
Dat hebben veel CDA’ers gemerkt tijdens de laatste campagne; ondanks de flyers, tweets en wat al dies meer zei, waren de een-op-eengesprekken bijzonder waardevol. Ze waren inhoudelijk en werden gewaardeerd.

Hoeveel digitale of andere vormen van informatie ook tot ons komen, het blijft gewoon van groot belang om elkaar eens in de zoveel tijd in de ogen te kijken, hetzij op een verjaardag, zomaar bij een kopje koffie of in een vergadering.

We hopen dan ook dat de nieuwsgierigheid zo geprikkeld wordt dat we in ledenvergaderingen stoelen moeten bijslepen.