Stel, beste mensen, dat onze inwoners de raad als een vriendengroep zou zien, of mooier nog, als de raad elkaar als vriendengroep zou zien. Wat zou de wereld er dan toch mooi uitzien, en wat zou er toch een prettige sfeer zijn op basis van vertrouwen naar elkaar. Elkaar wat gunnen, en voor elkaar door het vuur gaan.
Aanleiding van deze gedachte is het proces afgelopen raadsvergadering over onze ingediende en aangenomen motie over Burgerberaad. En ja, ook in een vriendengroep heb je vaak pittige discussies. Dat is ook goed, want dan komen er de beste besluiten. En natuurlijk weet ik dat het een utopie is dat we in de raad allemaal vrienden van elkaar worden. Maar toch worstelde ik afgelopen raadsvergadering met deze gedachte. Waarom wil men toch koste wat kost een punt maken om, in mijn ogen, een punt te maken en onvoldoende bereid is om naar het grote geheel te kijken.
Namelijk dat het Burgerberaad één van de middelen kan zijn om als politiek het vertrouwen van de burger te vergroten. Ook dat er gezegd wordt dat we een toneelspel aan het opvoeren zijn over het Burgerberaad raakte mij. Wetende dat er 2 collega’s veel tijd en energie in gestoken hebben om met een motie te komen om een eerste voorzichtige stap te zetten om het samen te gaan doen, eigenlijk net als met een vriendengroep. Met de insteek: “Kom, laten we samen aan de slag gaan om samen met college, raad en ambtelijk apparaat te kijken hoe een burgerberaad eruit kan zien, en hoe en wanneer kunnen we dat gaan inzetten”.
Dat uiteindelijk de coalitie vóór deze motie stemde en de oppositie met een eigen motie kwam, zie ik als een gemiste kans van een gedroomde vriendengroep.
Alex Janssen