Mona over... Familie en Zorg

Ik ben de oudste van drie kinderen. Ik heb een zus van 1,5 jaar jonger en een broer van 7 jaar jonger. Tot op de dag van vandaag zijn we gelukkig hecht. Mijn ouders en mijn schoonmoeder leven gelukkig nog, maar worden steeds kwetsbaarder. Ze hebben desondanks dat een uitgesproken mening over hun leven en vinden dan ook dat zij zeggenschap hebben daarover. Ook in Coronatijd waar we toch vooral voor hen besloten hebben. Dat moet anders.

In Nederland genieten we hoogwaardige zorg en dat is een groot goed. Toch moeten we groot onderhoud gaan plegen. Winstuitkering in de zorg is de verkeerde weg. Keuzevrijheid een groot goed. De machtspositie van zorgverzekeraars moet kleiner. Thuiszorg kan veel verstandiger georganiseerd worden door onderlinge afspraken die leiden tot betere, betaalbare zorg mogelijk te maken. Ouders die voor meervoudig, gehandicapte kinderen zorgen moeten een PGB krijgen die dat ook mogelijk maakt.

Mensen die in de zorg gaan werken doen dit omdat ze graag voor andere mensen moeten zorgen. Helaas is het nog steeds zo dat een verpleegkundige gemiddeld 35% van haar tijd besteed aan het invullen van papier. Bijna de helft van nieuwe zorgmedewekers is na twee jaar weer wat anders gaan doen. Het roer moet daarom om. Gelukkig is in de nieuwe CAO’s opgenomen dat er de komende twee jaar ongeveer 5% salaris bij komt. De zorg moet daarnaast zo ingericht gaan worden dat mensen er graag gaan werken. Dat ze zeggenschap hebben over hun werk. Ze zijn er immers voor opgeleid. 

De digitalisering heeft ons in deze tijd laten zien dat het met zweet op je rug rennend naar het kinderdagverblijf om je kinderen op tijd op te halen niet een absoluut gegeven is. Thuiswerken heeft daar ook veel rust gegeven. En dat is goed. Ook na dit tijdperk moeten we deze vruchten blijven plukken. Het goede nieuws is dat digitalisering ons gaat helpen snel en nuchter uit de crisis te komen.