Cor Van Der Knaap

Voor mij was de toekomst in de visserij vanzelfsprekend en vanaf 1972, als 16 jarige, ging ik ook de Noordzee op om als visserman mijn beroep uit te oefenen. Dit heb ik 25 jaar gedaan en daarna heb ik kort een sprong gemaakt als hoofdmachinist op de handelsvaart waarbij ik via een uitzendbureau op schepen van Wagenborg kwam te varen, wat een heel andere wereld was. Het werk op zich beviel me goed, nadeel was dat ik wel lang van huis was, en dat mij op een gegeven moment een baan aan de wal aangeboden werd, hoefde ik daar in samenspraak met Petra niet lang over na te denken. Verschillende kottereigenaren hadden een mannetje in de schuur, zo noemde je dat, en Jan Drijver van de TX9 bood mij die baan aan. Ik heb het altijd een uitdaging gevonden om de netten zo goed mogelijk te maken zodat er een goede boterham verdient kon worden. Ik was dat ik op de koopvaardij voer begonnen met een cursus Wiskunde omdat ik dat altijd al interessant had gevonden en dit ook met het oog dat ik er later iets mee zou kunnen doen. Na het maken en repareren van netten maakte ik de overstap om op de OSG als Wiskundedocent voor de klas te gaan staan. Dit deed ik ook met veel plezier maar na een periode van 8 jaar lesgeven, werd het plezier van het docentschap bij de introductie van de tweede fase en het studiehuis helaas minder. Hierna ben ik als ZZPer, gaan klussen bij verschillende mensen, wat op zich ook leuk was om te doen. Als sluitstuk van mijn werkzame carrière kwam ik bij de TESO te werken in het onderhoud en als invalmachinist. Dit heb ik tot het einde toe met veel plezier gedaan.