Wonen in het bui­ten­ge­bied? Ja, maar met oog voor balans!

Feit is: het gebeurt al volop. Her en der staan steeds meer burgerwoningen in het buitengebied. Vaak zonder problemen, maar het brengt ook spanningen met zich mee. Want hoe meer woningen, hoe groter het risico dat de oorspronkelijke functies – landbouw, natuur en recreatie – in het gedrang komen.

Wat het CDA betreft, blijven steden en dorpen de primaire woongebieden. Het buitengebied is er in de eerste plaats voor andere functies. Toch zien we dat via de rood-voor-rood-regeling steeds meer woningen in het buitengebied verschijnen. Daarom zetten wij als CDA in op een betere balans.

Onze voorkeur? Laat deze woningen landen aan de randen van dorpen – daar waar ze logisch passen. In de laatste raadsvergadering hebben wij daarom een motie ingediend om een belangrijke belemmering weg te nemen. Vaak ligt op deze dorpsranden het stempel “landschappelijke waarde”, wat bouwen bijna onmogelijk maakt. Met onze motie brengen we hier meer nuance aan.

Dat betekent: ruimte voor zorgvuldige afweging tussen landschap en wonen. Zo creëren we kansen voor bijvoorbeeld starterswoningen aan de dorpsrand, en beschermen we tegelijkertijd het open buitengebied tegen verdere verrommeling.

Kortom: het CDA staat voor slimme woningbouw op de juiste plek. Voor leefbare dorpen én een vitaal buitengebied.