Over de Sport- en beweeg­vi­sie: Samen sterk voor vrij­wil­li­gers!

Allereerst complimenten aan het college en de wethouder. Na jaren van wachten ligt er nu eindelijk een nieuwe Sport- en Beweegvisie voor. Een belangrijk fundament, want sport en bewegen raken niet alleen gezondheid, maar ook inclusie en sociale samenhang.

Als CDA hebben wij actief de mening van sportverenigingen opgehaald. Vijf clubs reageerden: VV Wolfaartsdijk, VV Kloetinge, SSV’65, SV Artemis en Blauw Wit. Wat ons opvalt is dat zij allemaal heel goed weten wat hun rol in dorp of wijk is. Ze brengen mensen samen, bevorderen gezondheid en geven jongeren kansen. Sportverenigingen zijn daarmee een hoeksteen van de Goese samenleving.

Maar er is ook een andere kant: verenigingen zijn kwetsbaar. Vrijwilligers zijn schaars, besturen komen onder druk te staan en armoede in bepaalde wijken maakt het nog moeilijker om kinderen mee te laten doen. Bij SSV’65 speelt bijvoorbeeld het vraagstuk van vervoer en begeleiding van anderstalige jeugd. En in de Goese Polder groeit een groot deel van de kinderen op in armoede: 66% op basisschool De Tweemaster en 33% op De Noorderlicht.

Een concreet voorbeeld: bij VV Kloetinge moeten leden 175 euro betalen als zij geen vrijwilligerstaken uitvoeren. Landelijk zien we hetzelfde beeld, zoals de PZC recent beschreef: vrijwilligerswerk wordt afgekocht. Voor ons als CDA is dat een teken van een dieper maatschappelijk probleem.

Begrijpelijk dat clubs zo’n maatregel nemen, want ze moeten de boel draaiende houden. Maar tegelijk staat het haaks op wat vrijwilligerswerk eigenlijk moet zijn: een bijdrage die je uit eigen betrokkenheid bij je vereniging club levert.

En hier zien we een bredere trend: de beweging van sport verenigen naar sport consumeren. Waar sport ooit vanzelfsprekend samen gedragen werd, zien we steeds vaker dat leden alleen willen betalen voor deelname, zonder zich in te zetten voor de club. Dat vergroot de kloof in de samenleving tussen wie zich inzet en wie zich kan vrijkopen.

Dit laat zien dat de grootste uitdaging niet zit in de stenen en de velden, maar in de sociale en maatschappelijke functie van verenigingen. Sportclubs, maar ook kerken en maatschappelijke organisaties, zijn de plekken waar mensen elkaar ontmoeten en verder geholpen worden als het even lastig is. Het is onze verantwoordelijkheid als overheid om die structuren te versterken.

Samen sterk voor vrijwilligers bij sportverenigingen

Daarom dienen wij de motie “Samen sterk voor vrijwilligers bij sportverenigingen” in. Daarin vragen wij het college om in de uitvoeringsnota drie dingen concreet uit te werken:

1. Het opzetten van een proactieve ondersteuningsstructuur voor verenigingen, bijvoorbeeld via het nieuwe sportbureau, dat actief helpt bij werving, scholing, vrijwilligersadministratie en kennisdeling.

2. Het versterken van sportdeelname in kwetsbare wijken en dorpen, zodat kinderen kunnen meedoen, ook als hun ouders minder te besteden hebben.

3. Het ondersteunen van verenigingen bij het benutten van bestaande regelingen zoals Jeugdfonds Sport & Cultuur en Stichting Leergeld, zodat drempels voor gezinnen worden weggenomen zonder nieuwe bureaucratie te creëren.

Tot slot: deze motie is een uitnodiging om samen sterk te staan. Want alleen als alle kinderen mee kunnen doen, blijft sport de verbindende kracht die het nu is. En alleen als verenigingen zich gesteund weten in hun maatschappelijke rol, houden we ze vitaal en toekomstbestendig.

Het gaat ons niet om het recht van de sterkste, of om als overheid vrijwilligerswerk over te nemen, of om weer een nieuwe regeling te bedenken. Het gaat erom dat we samen invulling geven aan de samenleving ondersteunende rol van de overheid. Dat is voor ons precies de kern van de christendemocratische waarde van gespreide verantwoordelijkheid: ieder doet zijn deel, en samen zorgen we dat de basis overeind blijft.

Door raadslid Patrick Simpelaar.