Wil Maas in Eind­ho­vens dag­blad

Eersel kijkt niet vooruit, maar zet zichzelf achter een muur.

Een meerderheid van de gemeenteraad van Eersel heeft een belangrijk besluit genomen, maar helaas niet het juiste. Door te kiezen voor een bouwstop na 2750 nieuwe woningen tot 2040, beperkt Eersel zichzelf en haar inwoners enorm. Het besluit is eenzijdig genomen, zonder de bredere regio – de Kempen – er serieus bij te betrekken. In plaats van mee te groeien met de behoeften van de samenleving, plaatst Eersel zichzelf achter een denkbeeldige muur. Dat is niet vooruitkijken, dat is stilstand.

Eersel heeft altijd deel uitgemaakt van een sterk regionaal netwerk binnen de Kempen. Ruimtelijke plannen overstijgen gemeentegrenzen; dat vraagt om samenwerking. Aan iedere gemeente in Zuidoost Brabant is gevraagd om in ieder geval een minimaal aantal woningen te leveren aan de regionale opgaven. Eersel gaat hier niet in mee. Daarmee plaatst Eersel zich buiten de discussie en verliest het invloed op de ruimtelijke ontwikkelingen in Eersel en invloed op de extra regionale financiële budgetten: Beethoven-gelden. Eersel zit hiermee niet meer aan de gesprektafel waar het Beethoven-geld wordt verdeeld. Hoe kan je zeggen voor het dorpse karakter te staan als je als Eersel niet meer aan de gesprekstafel zit waarin de budgetten voor lokale voorzieningen zoals een OV-station, sportgelegenheden, fietspaden enzovoorts worden verdeeld? Wat voor nostalgische spookdorpen gaan we creëren als er geen nieuwe, moderne voorzieningen meer zijn in onze dorpen? 

Wat betekent dit voor de inwoners van Eersel?

De gevolgen van dit besluit zullen niet direct voelbaar zijn, maar met de tijd zal de impact steeds duidelijker worden:

• Een gemeente met minder, maar vooral duurdere woningen.
• Minder ruimte voor de starters die roots hebben in het lokale verenigingsleven.
• Dorpen kunnen zich onvoldoende ontwikkelen, met als gevolg dat scholen, huisartspraktijken, sportlocaties, OV-voorzieningen en winkels onder druk komen te staan.
• Een gemeente met minder voorzieningen in de dorpen, dan de omliggende gemeenten hebben, omdat de investeringen vanuit de Beethoven-gelden zullen plaatsvinden in anderen gemeenten.
• Het dorpse karakter en de leefbaarheid worden aangetast, terwijl lokale ondernemers en de werkgelegenheid afnemen.

Eersel verdiend beter

Een toekomstgericht beleid betekent dat Eersel zich niet moet vastbijten in de aantallen, maar flexibel inspelen op ruimtelijke ontwikkelingen en de behoeften van onze inwoners. Zodat starters, doorstromers en senioren niet alleen een dak hebben in onze gemeente, maar ook de voorzieningen die het wonen fijn maakt. Om deze voorzieningen te realiseren is er geld nodig: Beethoven-geld.

De wethouder van Eersel moet de behoefte van onze gemeente vertegenwoordigen aan de regionale tafel waar het geld wordt verdeed. Daarom moet Eersel terugkomen aan de gesprekstafel van het samenwerkingsverband MRE. Zo kan Eersel haar huidige en toekomstige bewoners zo goed mogelijk vertegenwoordigen en zorgen dat juiste het Beethoven-geld wordt besteed aan passende voorzieningen die zorgen voor behoud van het dorpse karakter.

Afstemmen en bouwen

Om het echte dorpse karakter te behouden met je praten met de inwoners en dorpsraden en werken aan een woningbouwprogramma dat meegroeit met de daadwerkelijke behoefte. Bijvoorbeeld betaalbare woningen bouwen voor starters en senioren. Voorzieningen en openbaar vervoer moeten daarop aansluiten. Dat betekent niet dat alles moet worden volgebouwen, maar de groei past binnen de vraag en mogelijkheden. Niemand kan voorspellen hoeveel woningen onze gemeente in 2038 nodig heeft, maar wél is duidelijk dat nu al besluiten hoeveel er wel of niet gebouwd mag worden een grote fout is.

Zorg voor een toekomst waarin Eersel blijft groeien, bruisen en vooral: een plek waar iedereen zich kan thuis voelen. In een fatsoenlijke samenleving.

Wil Maas inwoner Eersel.