
Henk Hulsen
1. Wie is Henk Hulsen?
Ik ben 62 jaar geleden geboren in Breugel. Ik kwam als eerste van een tweeling ter wereld. Ik zat in de eerste lichting van de nieuwe lerarenopleiding in Nijmegen en later heb ik de universiteit cum laude afgerond. Ik ben getrouwd met Ans uit Son en dat werd toentertijd niet altijd gewaardeerd. “Je moet jezelf niet doodlopen tegen den eerste den beste boom”, werd gezegd. Maar ja, verliefd maakt blind he. Ans en ik hebben twee geweldige zonen met fijne partners en sinds twee maanden zijn we opa en oma van ons eerste kleinkind. Geweldig dat we dit mogen meemaken.
Mijn ouders hadden tot hun pensioen een bakkerij met kruidenierswinkel. Ze kregen zeven kinderen: zes jongens en zeven jaar later ging hun grote wens in vervulling: een dochter. Als kind van een kleine middenstander weet je, voel je dat er elke dag hard gewerkt moet worden. Als je niks doet, verdien je ook niks. Simpel. Wil je meer, dan moet je harder werken en van iedereen werd verwacht dat je meewerkte. Ook als je op vrijdagavond rond middernacht thuiskwam van een avondje stappen. Mijn ouders hebben hun hele leven keihard gewerkt en zijn goed geweest voor het gezin en voor de hele familie. In de oorlog bezorgden ze iedere dag brood bij hun klanten, ook al wisten ze dat het brood nooit betaald kon worden. Hun voorbeeld blijft mijn hele leven doorwerken. Geld was niet belangrijk. Samenleven, samenwerken in goede harmonie. Hun boodschap aan ons: ‘as ge samen mar moi hinne doet!’.
2. Wat doet u in het dagelijks leven?
Ik werk al ruim 40 jaar in het onderwijs. Op conciërge na heb ik alle functies in een school wel eens vervuld. De komende maanden ben ik weer interim-adjunct bij de Juridische Hogeschool Avans en Fontys. Ik voel me bevoorrecht, want ik mag elke dag werken met jonge, opgroeiende en soms kwetsbare, onzekere mensen. Wat kan er mooier zijn dan dit? Daar kan geen geld tegenop, tóch!? Er wordt het nodige geklaagd over onze jeugd, maar ik vind dat niet terecht. De jeugd van vandaag is niet zoveel anders dan mijn eigen jeugd. Ze hebben vaak dezelfde idealen, dromen en problemen als wij destijds. Er is één groot verschil. Als wij iets wilden zien, bekijken, meemaken, dan moesten wij er zelf op af. Tegenwoordig komt de hele wereld naar hen toe. Dat vraagt dat je ‘nee’ moet kunnen zeggen en dat je scherpe keuzes moet maken tussen het goede en het slechte. Ga er maar aan staan als onzekere jongere. Want zoals Socrates al zei: “het is gemakkelijker om het verkeerde te doen dan het goede, want van het goede is er maar één”.
3. Welke drijfveren en idealen spelen een rol om de gemeentepolitiek in te gaan?
Als je uit een groot gezin komt, waar veel verschillen samenkomen, begrijp je al jong dat je er samen uit moet komen. Dat je samen naar een oplossing moet zoeken. Door verschillen uit te vergroten, kom je niet dichter bij elkaar. Je verwijdert juist van elkaar. “Elk mens handelt naar zijn eigen redelijkheid”, heb ik geleerd. Niemand vindt van zichzelf dat hij gek of stom doet. Hierin ligt de sleutel tot samenleven. Proberen te achterhalen waarom de ander zegt wat hij zegt en doet wat hij doet. Als je dát begrijpt, dan kun je ook met een gezamenlijke oplossing komen. Niet door harder te schreeuwen of de ander verwijten te maken dat hij (!) het niet snapt.
Ik merk dat in de politiek vooral de verschillen benadrukt worden. Al zijn ze soms heel klein en zelfs nadat besluiten genomen zijn. Gun een ander ook wat.
Nu is er een nieuwe raadssamenstelling, een goede CDA-fractie en een geweldige steunfractie. We laten ons niet meer zo snel meezuigen in negativisme en stemmingmakerij. We hebben een duidelijke koers en we gaan voor een kritisch debat op feiten. Ook naar onze eigen wethouders toe. We zijn geen applausmachine voor het college, hoor. We zoeken met andere fracties naar de beste oplossingen voor de problemen in ons dorp. En elke oplossing eindigt met een euro teken. Net als bij mij thuis. Niet alles kan. En als we iets doen, dan doen we het goed. Geen half werk. Een voorstel waar ik persoonlijk niet achtersta, kan ik niet steunen. Ik moet het de volgende dag kunnen verantwoorden aan mezelf en aan de kiezers in ons dorp.
En de keuze voor het CDA? Die is voor mij heel logisch. Het CDA staat voor het redelijke midden. Aan de ene kant werken we aan een groene en duurzame wereld met respect voor planten, dieren en medemens. Aan de andere kant vinden we dat iemand die harder werkt, meer doet, ook iets meer mag krijgen. En voor degenen die niet kunnen (!) meedoen, daar wordt voor gezorgd. Altijd!
4. Hoe kan de burger u herkennen?
Ik ben een jongen van het dorp. Het dorp is goed geweest voor mij en ik wil iets terugdoen voor het dorp. Jarenlang ben ik trainer en coach geweest van voetbal- en handbalteams en daarnaast heb ik in de besturen van voetbal- en tennisverenigingen gezeten. En natuurlijk zes jaar lang voorzitter geweest van onze prachtige harmonie.
Ik wandel en fiets door het dorp en de buitengebieden. We wonen in een prachtige omgeving met gevarieerde natuur en de voorzieningen zijn uitstekend te noemen. Dat maakt het voor mij mogelijk om te wandelen, te fietsen, te fitnessen, te zwemmen en te tennissen zonder de auto te pakken. En dan word ik regelmatig aangesproken over de politiek in het dorp. Ik merk dat veel burgers betrokken zijn en vaak een antwoord willen op twee vragen:
- “waarom” is er voor een bepaald besluit gestemd? En
- “wat betekent dit besluit” voor mij en mijn buurt?
Dit zijn alleszins redelijke vragen die we als gemeenteraad beter moeten uitleggen. Soms is een besluit moeilijk te accepteren, maar inwoners begrijpen best dat de gemeenteraad op de eerste plaats voor het algemene belang moet zorgen. Daarna volgt maatwerk waar het kan. Rechtvaardigheid bestaat immers uit het antwoord op de vraag: ‘wat is goed voor het geheel’? Ik ben een vertegenwoordiger van de inwoners van het dorp, dus ik ben dienstbaar aan die kiezers. Met dat doel nemen we deel aan de coalitie en daarover leg ik en de CDA-fractie over drie jaar verantwoording af.
5. Wat is uw persoonlijke missie?
Het resultaat van wat ik doe, moet leiden tot een betere wereld voor onze kinderen en kleinkinderen. In CDA termen: we tonen rentmeesterschap. We laten de wereld een beetje beter achter en we sluiten niemand uit. Er is voor iedereen een plek in die wereld. Maar niet iedereen kan in alles tevreden gesteld worden. Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid en oneerlijkheid. Als ik ergens niet tegen kan dan is het de arrogantie van de macht. Niemand staat boven de wet! Daarom is het belangrijk dat kiezers goed geïnformeerd worden over procedures en besluiten zodat die helder zijn en correct begrepen worden. Alleen op deze manier kunnen we samenwerken met de burgers. De gemeenteraad is geen vijand van de gewone burger, kom nou! Geloof die verhalen niet. Ik geloof in een breed draagvlak en soms wat water bij de wijn doen. Voor een beter resultaat. Voor het geheel! Niet voor niets is onze CDA slogan: Voor een betrokken en betrouwbaar bestuur!
Mail adres: