Dicky Sintenie stapt uit de politiek
Dicky heeft haar politieke interesse van huis uit meegekregen. “Mijn moeder zat in de vrouwenbond en mijn vader was bondsbestuurder. Bij ons thuis werd veel over politiek gesproken en was het ook heel gewoon dat je wat voor je medemens deed. Mijn ouders deden aan vrijwilligerswerk en zaten volop in het verenigingsleven.”
Toen Dicky in ’92 wat meer de handen vrij kreeg, schreef ze zich in voor een cursus ‘vrouwen in de politiek’ aan de Volksuniversiteit. “Was voor mij om te kijken of ik daar kwaliteit voor had. Toen uit het invullen van een vragenlijst naar voren kwam dat ik kon kiezen voor het CDA en D’66, koos ik vanwege mijn geloof voor het CDA en heb ik mij aangemeld als lid van het CDA-Vrouwenberaad.” Enthousiast als Dicky is, zat zij al snel in het bestuur om binnen afzienbare tijd voorzitter te worden. In de periode tot 2002 draaide ze altijd aan de zijlijn mee en heeft ze veel op de politieke tribune gezeten om kennis op te doen. Fungeerde zij tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van ’94 en ’98 nog als lijstduwer; in 2002 kwam zij uiteindelijk in de raad terecht. En daar zit zij nu, 12 jaar later, nog steeds.
“Met name het contact met de burger heeft altijd diepe indruk op mij gemaakt. Dat heb ik ook altijd als heel belangrijk ervaren. Uiteindelijk ben ik in de politiek gegaan, omdat ik iets voor mijn mede burger wilde betekenen. Wat dat betreft denk ik dat ik een echte volksvertegenwoordiger ben geweest!”
Voor de toekomst hoopt Dicky dat er goede, kundige volksvertegenwoordigers in de raad komen. Zij zal straks de contacten zeker gaan missen, maar weet nu al dat ze niet achter de geraniums terechtkomt. “Aan allebei mijn handen wordt nu getrokken. Eerst ga ik mij bezinnen op wat ik kan gaan doen. Ik blijf mij sowieso inzetten voor mijn medemens.”