
18 oktober 2023
11 juni 2025 2 minuten lezen
De toenemende vergrijzing verhoogt niet alleen de druk op thuiszorg en mantelzorgers, maar zorgt ook voor een scheefgroei op de woningmarkt. CDA-raadslid Jeannette Paus-Weersink uit Saasveld benadrukt dat mantelzorg waardevol is, maar grenzen kent. Daarom introduceert CDA het zorgbuurthuis in Dinkelland.

Toename van ouderen
De groep ouderen in de gemeente Dinkelland groeit de komende jaren naar verwachting met bijna 1.500 tot 2035. Het aantal 'oudste ouderen' (inwoners van 80 jaar en ouder) neemt ook met 900 fors toe in deze periode. Daarmee groeit in Dinkelland de komende jaren ook de behoefte aan passende woonvormen voor ouderen. Veel senioren blijven in hun (te) ruime gezinswoning wonen, niet uit keuze, maar door een gebrek aan alternatieven. Om het passend woonaanbod voor ouderen te laten groeien heeft de gemeenteraad begin dit jaar de woonzorgvisie vastgesteld.
Mantelzorg
Toch blijven er bij CDA Dinkelland zorgen. ''Mantelzorg overkomt je. Iemand waar je van houdt, heeft zorg nodig en natuurlijk ga je dan zorgen. Mantelzorgers leveren een ontzettend waardevolle bijdrage aan onze samenleving. Wij moeten zuinig zijn op mantelzorgers, zodat zij het vol kunnen houden'', vindt CDA-raadslid Paus. Zij benadrukt dat niet elke oudere familieleden in de buurt of kinderen heeft. ''Mantelzorg kan niet alles oplossen'', stelt Paus. ''We moeten kijken naar nieuwe woonvormen die zorg en ondersteuning combineren, zonder dat ouderen of mantelzorgers volledig op zichzelf zijn aangewezen.''
Als we nu niets doen, laten we een grote groep ouderen in de kou staan.
Jeannette Paus-Weersink
CDA-raadslid
Zorgbuurthuis
Een oplossing kunnen gecentreerde woonvormen zijn, waar ouderen samenwonen, elkaar ondersteunen en gezamenlijk zorg ontvangen. Paus-Weersink verwijst naar het woonerf in Ypelo, waar starters- en seniorenwoningen zijn samengebracht. Ook wijst ze op het zorgbuurthuis in Oss, een initiatief dat ouderen opvangt die niet in een verpleeghuis terechtkunnen, maar wel behoefte hebben aan gezamenlijke zorg.
''Voor hen is een zorgbuurthuis een prachtige oplossing.'' Paus wil graag weten hoe het college tegen dit initiatief aankijkt. ''Is de gemeente bereid om in gesprek te gaan met (thuis)zorgorganisaties, woningcorporatie en mogelijke initiatiefnemers om een zorgbuurthuis of soortgelijk mogelijk te maken'', vraagt zij aan het college.
Overeind houden van ouderenzorg
Daarnaast vraagt CDA Dinkelland of de gemeente bereid is om een faciliterende rol bij inwonersinitiatieven te spelen. Daarbij verwijzen zij naar het initiatief van Stichting ZOED in Deurningen, dat helaas is gestrand. ''Dit soort initiatieven helpen om de zorgkosten te verminderen. Eén van de weinige manieren om de ouderenzorg overeind te houden'', vindt Paus. ''Er zijn veel voorbeelden dat als je aanklopt bij de gemeente, die je naar de zorgverzekeraar stuurt. Als je bij de zorgverzekeraar komt, stuurt die je naar het zorgkantoor. Het zorgkantoor stuurt je terug naar de gemeente. Initiatieven moeten niet van het kastje naar de muur worden gestuurd, maar actief worden ondersteund.''
Paus-Weersink benadrukt de noodzaak van actie: ''We moeten vooruit kijken. Als we nu niets doen, laten we een grote groep ouderen in de kou staan en missen we kansen op doorstroming op de woningmarkt.'' CDA Dinkelland hoopt op een constructief gesprek en een toekomst waarin ouderen en mantelzorgers niet worden gedwongen tot een onhoudbare thuissituatie, maar kunnen kiezen voor een woonomgeving die zorgzaam, samenredzaam en leefbaar is.
Wij geloven in een samenleving waarin we naar elkaar omzien. Met het sluiten van veel verzorgingshuizen is een leemte ontstaan in de huisvesting en zorg voor ouderen. Hoewel veel ouderen graag thuis blijven wonen, mag dit niet ten koste van hun welzijn gaan.
Wanneer de zorgbehoefte toeneemt of eenzaamheid dreigt, moet er een alternatief zijn dat zowel zorg als gemeenschapszin biedt. Het zorgbuurthuis sluit hierop aan: een plek waar ouderen in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen, met de zorg die ze nodig hebben en de sociale verbinding die essentieel is voor een waardevol leven.
Nadat de ouderwetse bejaardenhuizen waren afgeschaft en ouderen allemaal zo lang mogelijk thuis moesten blijven wonen, viel er best een grote groep mensen buiten de boot. Mensen die nog niet zoveel zorg nodig hebben dat ze voor een verpleegtehuis in aanmerking komen, maar toch behoefte hebben aan een manier van wonen waarbij ze niet alles alleen hoeven te doen.
Een zorgbuurthuis biedt ouderen de mogelijkheid om in hun eigen buurt of dorp te blijven wonen, in een kleinschalige en huiselijke omgeving. Partners kunnen samen blijven, ook als één van hen zorg nodig heeft. Er is contact met de buurt, bijvoorbeeld via een inloopfunctie. Dankzij de kleinschaligheid behouden bewoners hun sociale netwerk, terwijl vertrouwde zorgverleners ondersteuning bieden. Zo wordt een gedwongen verhuizing op latere leeftijd zoveel mogelijk voorkomen.
Voor de realisatie van zorgbuurthuizen is samenwerking nodig met zorgaanbieders en een woningcorporatie zoals Mijande. Maar minstens zo belangrijk is de betrokkenheid van de buurt of het dorp: de gemeenschap waarin het zorgbuurthuis moet groeien en functioneren. Zorg is niet alleen een taak van instellingen, maar een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de samenleving. Door inwoners actief te betrekken, zorgen we ervoor dat zorgbuurthuizen echt aansluiten bij de behoeften van de gemeenschap en een plek worden waar mensen zich thuis voelen.
Een zorgbuurthuis sluit aan bij onze gespreide verantwoordelijkheid. Zorg voor elkaar begint namelijk dichtbij, in de gemeenschap. Mensen moeten de kans krijgen om samen met hun omgeving oplossingen te vinden voor zorg en welzijn, zonder dat alles afhankelijk is van grote instellingen of de overheid. Het zorgbuurthuis versterkt deze betrokkenheid en zorgt ervoor dat ouderen waardig en in verbondenheid oud kunnen worden.

18 oktober 2023

06 oktober 2023

22 juli 2024