Regelmatig krijgen wij vanuit de media berichten binnen van mensen die via de Middellandse Zee proberen Europa binnen te komen. Zij zetten hiermee hun leven op het spel in de hoop op een betere toekomst. Een toekomst die in hun land van herkomst door verschillende redenen helaas niet mogelijk is.

Griekenland is één van de Europese landen waar veel vluchtelingen binnenkomen. Op de Griekse eilanden Samos en Lesbos zijn de vluchtelingenkampen overvol. Een deel van deze vluchtelingen bestaat uit alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv’s) ook wel alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s) genoemd. Deze kinderen, die geen ouders of voogd hebben, vormen een zeer kwetsbare groep en verdienen extra bescherming. Zij hebben recht op onderdak, onderwijs, gezondheidszorg en begeleiding. Alleenstaande minderjarige asielzoekers ouder dan 15 jaar hebben ook recht op speciale opvang in kleinschalige woonvoorzieningen. 

Voor Griekenland is het een onmogelijke opgave om aan alle vluchtelingen goede opvang en bescherming te bieden. Vooral de minderjarige vluchtelingenkinderen vormen voor Griekenland een probleem. Sinds eind vorig jaar heeft de Griekse overheid een verzoek ingediend bij de landen van de Europese Unie om 2500 kwetsbare vluchtelingenkinderen over te nemen uit de overvolle kampen daar. Elf landen, waaronder Duitsland, zijn op dat verzoek ingegaan. Nederland doet niet mee. Volgens het kabinet is het beter om in te zetten op structurele verbeteringen in Griekenland dan steeds kinderen naar Nederland te halen. Griekenland krijgt van Nederland 3,5 tot 4 miljoen euro om gedurende drie jaar 500 weeskinderen te huisvesten in Griekenland zelf en steun te verlenen bij voogdij en asielprocedure. Daarnaast kunnen de Grieken een beroep doen op de expertise van Stichting Nidos, een organisatie die in Nederland verantwoordelijk is voor de voogdij van minderjarige asielzoekers. Op deze manier wil de staatssecretaris een bijdrage leveren aan de opvang van alleenstaande minderjarige asielzoekers in Griekenland.

Op zich is niets mis met de Nederlandse bijdrage en neemt Nederland ook haar verantwoordelijkheid. De Nederlandse aanpak is geheel in lijn met het standpunt van het CDA. Wie vlucht voor oorlog en geweld heeft recht op bescherming. Deze bescherming en opvang dienen echter binnen de eigen regio georganiseerd te worden. Hierdoor vervalt de noodzaak voor de vluchteling om verder te migreren. Maar is dit altijd voldoende? En is dit in bepaalde gevallen niet een schijnoplossing? Veel mensen in ons land willen aan de ene kant barmhartigheid tonen en mensen helpen maar tegelijk hebben zij ook begrijpelijke zorgen over de aantallen mensen die hier naartoe komen, de opvang en integratie.

Hulporganisaties Vluchtelingenwerk Nederland, Defence for Children en Stichting Vluchteling zijn boos dat het kabinet weigert om 500 meest kwetsbare kinderen uit de overvolle vluchtelingenkampen in Griekenland op te nemen. “De halsstarrigheid om een klein deel van de kinderen over te nemen, getuigt van een grote onwil om solidair te zijn met Griekenland", stellen de vluchtelingenorganisaties in een gezamenlijke reactie.

Hun oproep om een deel van de alleenstaande kinderen op te vangen, heeft echter wel draagvlak gekregen elders in Nederland. Ruim vijftig Nederlandse gemeenten hebben aangegeven deze kinderen te willen opvangen. Ook Hengelo is bereid om tien vluchtelingenkinderen op te nemen. Dit is een gevolg van een motie die onlangs, door het CDA gesteund, is aangenomen. De motie spreekt uit dat de staatssecretaris op de medewerking van gemeente Hengelo kan rekenen wanneer zij besluit tot het bieden van asiel aan de 500 vluchtelingenkinderen. Als CDA-fractie hebben wij deze motie in de raad gesteund. Hiermee hebben wij richting de staatssecretaris een signaal willen afgeven dat deze kinderen welkom zijn in Hengelo, indien zij besluit om de betreffende groep vluchtelingenkinderen in Nederland opvang en bescherming te willen aanbieden. We zijn van mening dat deze groep weeskinderen inderdaad tot een kwetsbare groep behoort. Veel kinderen slapen in de buitenlucht. Ze worden blootgesteld aan geweld en lopen het risico te worden misbruikt. Wij vinden dat het niet in ons gedachtegoed past om hen in de overvolle kampen te laten zitten waar allerlei misstanden zijn. Om deze reden zijn wij bereid opvang te verlenen aan minderjarige vluchtelingen. Hiermee  laten we niet alleen zien dat Hengelo een sociale stad is, maar hopen ook dat kinderen een beter leven krijgen hier.

 

Nuri Akfidan
Raadslid CDA Hengelo

 

 

Foto: Twitter

 

 

 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.