Groepsdruk, politiek Den Haag en het effect van alle commotie op het team van CDA Oldenzaal
Politiek is niet populair. Eigenlijk al zolang we ons kunnen heugen. Mensen durven zich (niet altijd) uit te spreken waar ze op stemmen, wel waar ze vooral niet op stemmen en wie het allemaal niet goed doen. Je niet uit durven spreken waar je voor staat, ontstaat door groepsdruk. Wat zal een ander denken. Ben ik nog ‘veilig’ wanneer ik afwijk. Bij Pieter Omtzigt is dat anders! Hij laat zien waar hij voor staat en laat zich niet van de wijs brengen door anderen. Hij legt de vinger op de zere plek en wijkt daar niet van af, ondanks de druk die er op hem uitgeoefend wordt. Hij is ongekend populair bij de inwoners. Logisch! Rechtvaardigheid is wat hem drijft. Hij is er voor de inwoner van Nederland.
Afgelopen landelijke verkiezingen verliepen dramatisch voor het CDA. De weg ernaartoe, maar ook de uitslag en de periode erna. Ondanks de toeslagenaffaire en de veel besproken cultuur in de Tweede kamer waar ‘iedereen’ iets van vindt, ook de Tweede Kamerleden die hier toch echt zelf deel van uit hebben gemaakt en maken, bleef de grootste partij de grootste. Eerlijk is eerlijk, Rutte nam een stevige positie in tijdens de coronacrisis. Dit zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld. In onzekere tijden wordt vaak vastgehouden aan het bekende. Het CDA verloor veel zetels ondanks de inzet van Pieter Omtzigt bij onder andere de toeslagenaffaire. Het CDA had in elk geval niet de uitstraling van een stabiele zekere partij, in de aanloop naar en tijdens de verkiezingen en zeker nu niet. De tijd na de verkiezingen was sowieso iets om je als politicus diep voor te schamen. Dan hebben we het niet meer alleen over het gedrag van het CDA. Het beeld dat wordt geschetst in de media, maar ook door de Tweede Kamerleden zelf is nu niet echt een voorbeeld voor de jeugd of beter gezegd onze samenleving. Dan mag iedereen zichzelf even goed aankijken in de spiegel.
En nu heeft Pieter Omtzigt, het CDA de rug toegekeerd. Een hele begrijpelijke keuze na alle opeenvolgende ‘incidenten’. Wij stellen ons er zoiets bij voor; je hoort niet bij de groep en je voelt dat je een nieuwe kudde moet vormen waar veel mensen voor zullen kiezen. In je eentje is overleven moeilijk, eenzaam en van die strijd, daar kun je ziek van worden. Met een nieuwe groep ontstaat de hoop dat alles beter wordt in Den Haag, dat de cultuur verandert en dat men als team gaat optreden voor de inwoners van Nederland. Meer veiligheid. Meer mensen om je heen die net zo dapper en vasthoudend zijn als jij, die samen kunnen werken en die wel durven op te staan, zodat je geen roepende in de woestijn meer bent. Gaat een grote groep deze nieuwe kudde nu volgen om vervolgens in de toekomst ergens teleurgesteld af te haken omdat niet alle mooie verkiezingsbeloftes zijn uitgekomen? Zo gaat dit vaak, toch? Politiek kan je als persoon maken of breken. En je mede Kamerleden kunnen je afvallen bij elke misstap omdat dan de partij in diskrediet wordt gebracht en dat levert die partij mogelijk nieuwe volgers op. En…hoe groter de kudde hoe meer macht... We stellen ons dit voor maar kunnen eigenlijk niet bedenken hoe het voelt om zo te moeten werken, dag in dag uit. Het is erg om te zien dat men zo met elkaar omgaat en mensen worden geslachtofferd. Nu wordt Pieter ingezet, ook door andere partijen, als boegbeeld voor hoe het moet. Door zijn strijd en vasthoudendheid kwamen misstanden aan het licht. Dat wat voortdurend weggepoetst werd, bleek een onuitwisbare vlek. Toen dit eenmaal aan het licht kwam kreeg Pieter veel medestanders en werd hij voor alle partijen een voorbeeld. Waar waren deze partijen eerder tijdens de vele debatten in de Tweede kamer? Hij stond er toch echt alleen voor samen met Renske Leijten aan zijn zijde (SP). Op het moment dat het erop aan kwam waren ze er niet! Voor beiden ontbrak de steun in de Tweede kamer. Nu is hij de held en het ideaalbeeld. Wat ons betreft, te laat. Voor ons was hij continu de held en het boegbeeld en dat blijft hij!
Tijd om naar ons zelf te kijken. Wat betekent dit gedoe nu voor ons, CDA Oldenzaal? Het veroorzaakt in elk geval veel twijfel! Willen we bij de landelijke club horen? Het antwoord is eigenlijk: NEE! Dit gevoel uitspreken voelt niet goed, maar zo leeft het wel bij ons. Maar bij ons lokale team het CDA Oldenzaal, daar willen we nog steeds bij horen. We hebben veel verkiezingsbeloftes na kunnen komen. Waarom? Omdat we hier samen voor staan en gaan. Maar zeker ook omdat de verschillende partijen in Oldenzaal veelal samenwerken voor onze mooie stad. Natuurlijk met verschillende uitgangs-en standpunten maar altijd met hetzelfde doel. Onze stad zo mooi en leefbaar mogelijk houden! Zijn we het eens met de koers die het landelijk CDA nu vaart? NEE! Willen we ons aansluiten bij een andere partij want het gras is groener bij de buren? Nee, want het team CDA Oldenzaal is een team waar we trots op zijn. Een groep die voelt als familie en wij hoeven nooit maar dan ook nooit bang te zijn dat er iets achter de rug om anders loopt dan verwacht. Juist daarom zien we met lede ogen aan wat er landelijk gebeurt en wat dit voor gevolgen kan hebben voor ons als lokale partij. Dit beseffen we ons goed. Maar welke naam je ook aan een groep hangt, het zijn de mensen met wie je het samen moet doen. En dat doen we voor de inwoners van Oldenzaal. We hopen dan ook dat dit wordt gezien. En dat wij persoonlijk en als team het vertrouwen wel hebben van deze inwoners om samen met de andere fracties het juiste te doen voor onze stad. Binnenkort zullen we in elk geval laten zien wat er de afgelopen drie jaren terecht is gekomen van onze beloftes. Om dat nu te doen, dat voelt voor ons niet goed. Als inwoners hier straks niet tevreden mee zijn mogen ze ons hierop aanspreken, want dat is waar wij het voor doen!
We blijven doorgaan met het werk in Oldenzaal als team en laten ons niet afleiden door de landelijke ophef. We zijn wel verdrietig over hoe dit gaat en nemen afstand van de huidige werkwijze van het landelijk CDA! We gaan zien wat dit voor ons gaat betekenen. De kernwaarden staan voor ons recht overeind en de C in Oldenzaal draait bij ons vooral om centraal. Een middenpartij die graag de verbinding zoekt met andere fracties, wanneer dit nodig is voor Oldenzaal. We behouden de Glimlach maar wel even met twijfel en een brok in de keel over het gedrag van een groep waar we op dit moment niet graag bij horen! We wensen het landelijk CDA dan ook veel wijsheid om de cultuur binnen de partij drastisch te wijzigen en het niet alleen bij mooie woorden te houden. Woorden die weliswaar mooi klinken op papier, maar continu ingehaald worden door wat er zich allemaal afspeelt. Om deze woorden daadwerkelijk om te zetten in daden, moet er heel veel gebeuren. Hopelijk wordt het in de toekomst een partij waar we wel weer bij willen horen in plaats van ons hierover te moeten beraden!
Hartelijke groet, Team CDA Oldenzaal
Fractie & bestuur