CDA wil meer aandacht voor chronisch zieken
Dinsdag 17 januari sprak Femedith Kersjes over de regeling voor chronisch zieken. Deze was samen met de ChristenUnie door het CDA op de agenda gezet. Ook mocht Femedith Kersjes afgelopen zaterdag bij RTV Slos in het programma Kopwijzer hierover praten. Een link naar de uitzending staat onder de bijdrage:
Tot 1 januari 2015 kende het Rijk een aantal regelingen om chronisch zieken tegemoet te komen, de regelingen zijn afgeschaft en een deel van de daarmee gemoeide gelden zijn naar de gemeenten gekomen (ongeveer 20%). In november heeft het CDA samen met de CU een amendement opgesteld om de WTCG (wet tegemoetkoming chronisch zieken en CER (compensatie eigen risico) gelden te besteden waar ze voor bedoeld zijn, ter compensatie van zorgkosten voor chronisch zieken, het college had nog geen invulling gegeven aan de gelden. De gehele raad heeft dit amendement omarmd, het college heeft het stokje opgepakt en al snel laten weten dat de adviesraad sociaal domein zich buigt over een mogelijke regeling.
Tot onze grote verbazing kwam het college in december met een regeling ingericht als minimaregeling, bedoeld voor mensen met een inkomen tot 110% van de bijstandsnorm. Dus niet specifiek voor chronisch zieken.
We hebben ons afgevraagd hoe het college tot deze regeling is gekomen en zijn op zoek gegaan naar antwoorden:
Op de website van de rijksoverheid vinden we een artikel dat uitlegt dat gemeenten vanaf 1 jan 2015 ondersteuning op maat bieden aan chronisch zieken via de WMO of de Bijzondere Bijstand.
De nu gekozen regeling biedt geen maatwerk aan chronisch zieken. Omdat het college gekozen heeft voor een minimaregeling zijn we ook gaan zoeken in ons eigen armoede en minimabeleid uit 2008 dat spreekt over het volgende beleidsuitgangspunt:Werk boven uitkering. Het minimabeleid moet er op gericht zijn te voorkomen dat de armoedeval als belemmering voor arbeidsreïntegratie gaat werken. Hiermee wordt bedoeld dat de inkomenspositie van de bijstandsgerechtigde die werk aanvaardt, er daadwerkelijk op vooruit gaat. De groei van het inkomen moet groter uitvallen dan het wegvallen van aanvullende bijstandsregelingen.Door steeds regelingen tot 110% van de bijstandsnorm vast te stellen kan in onze ogen niet aan dit uitgangspunt worden voldaan en wordt het toch echt tijd om ons armoede en minimabeleid uit 2008 te herzien, volgens het collegeprogramma zou dit in 2016 gebeuren.
Wij begrijpen niet waarom het college de keuze heeft gemaakt om van de regeling Chronisch zieken een minimaregeling te maken.
Hoe nu verder:Wat ons betreft blijft de regeling vastgesteld door het college wel overeind, dat kan eigenlijk niet anders, het is overal gepubliceerd, mensen houden er wellicht al rekening mee dat ze een bepaald bedrag zullen ontvangen.
Wat kunnen we dan nog betekenen voor chronisch zieke mensen die nu niet onder deze regeling vallen en waar schrijnende situaties ontstaan. De afgelopen tijd heeft het Noodfonds een belangrijke rol gespeeld in situaties waarbij mensen tussen de wal en het schip vielen, het Noodfonds biedt oplossingen waar regels dat niet kunnen en is bekend bij vele zorgaanbieders en organisaties. Wat ons betreft krijgt het Noodfonds voldoende armslag om mensen te blijven helpen die door chronische ziekte in de financiële problemen komen. In ieder geval tot we een nieuw armoede en minimabeleid hebben vastgesteld waarin we dit onderwerp hebben meegenomen. De wethouder heeft ons toegezegd dat het Noodfonds zijn werk kan blijven doen en daarvoor de benodigde middelen zal krijgen.
We gaan op zeer korte termijn het armoede en minimabeleid herzien, we zijn in 2015 al gestart met een beeldvormende fase armoede en minimabeleid, waarbij de raad in gesprek is geweest met mensen uit het veld. We hebben namens de hele raad een verzoek gedaan aan de agendacommissie om hierop een vervolg te organiseren en gelukkig heeft ook de portefeuillehouder al aangegeven dit snel te willen oppakken.
Ons nieuwe beleidsplan sociaal domein focust zich op kwetsbare inwoners en die laten zich niet vangen in 110% van de bijstandsnorm. Wij gaan voor beleid dat zich richt op kwetsbare inwoners en dus ook op chronisch zieke mensen die door hoge zorgkosten in de problemen komen.