Bestuur en finan­ci­ën.

We kunnen niet ontkennen dat de verhoudingen in de gemeenteraad de afgelopen 4 jaar zijn veranderd. De coalitie met CU, SGP en BGZ is halverwege de periode “gevallen”. Dit heeft bij enkele partijen behoorlijke frustraties opgeleverd. Dit werd zichtbaar in het debat en in de onderlinge omgangsvormen wat de sfeer niet ten goede kwam. Het afgelopen jaar heeft de gemeenteraad, mede op aandringen van het CDA, onder begeleiding gewerkt aan betere omgangsvormen en een beter debat. De lijn die de afgelopen maanden is ingezet door andere manier van vergaderen lijkt succesvol. Er is meer ruimte voor meningsvorming en inspraak van inwoners. We zien dit als erg positief, maar moet nog veel beter. Het is aan de nieuwe gemeenteraad om hier een definitief besluit over te nemen.

Het is in de ogen van het CDA goed dat bij nieuw beleid eerst met de gemeenteraad de kaders worden afgesproken, vervolgens komen de voorstellen van het College van B&W als volwaardig gedragen plannen terug voor besluitvorming. Het wordt tijd dat er meer wordt gekeken naar de doelmatigheid van plannen (en uitgaven) van de gemeente. Worden gewenste resultaten wel bereikt? En waren de kosten wel evenredig met de baten? De rapporten van de gemeentelijke Rekenkamer hebben de afgelopen jaren enkele belangrijke aandachtspunten opgeleverd en we zien een belangrijke rol voor hen om toe te zien of het beleid wel zijn resultaat behaalt.

De gemeentelijke begroting moet in balans zijn. Structurele kosten worden met structurele middelen gedekt. Onze algemene reserve moet voldoende reserve bevatten, maar niet overmatig groot zijn. Dan kan er beter worden geïnvesteerd in maatregelen die op lange termijn een structureel positieve uitwerking hebben. Als er incidentele overschotten zijn gebruiken we deze om allereerst onze reserves aan te vullen en als deze voldoende zijn, om het volgende jaar extra werkzaamheden uit te voeren.

Het CDA ziet inwoners als deskundigen van hun eigen leefomgeving. Als inwoner van een straat weet jij zelf het beste hoe hard er gereden wordt, waar een drempel wel of niet effectief is en waar altijd te weinig parkeerplaatsen beschikbaar zijn. Ook in het sociale domein weet een gebruiker van zorg véél beter hoe de zorg beleefd wordt, dan een ambtenaar of gemeenteraadslid die aan de beleidskant aan de knoppen draait.

Inwoners gaan er vanuit dat de gemeenteraad hen vertegenwoordigd. Toch voelen inwoners zich soms bedrogen als hetgeen zij belangrijk vinden, niet passend door de gemeente wordt opgepakt. Het is een wisselwerking dat de politiek nadrukkelijker aan inwoners moet vragen wat zij belangrijk vinden, maar ook dat inwoners - niet alleen via sociale media, maar ook via de politiek - zich laten horen als zij iets belangrijk vinden. Het is aan de gemeente om deze mogelijkheden voldoende te bieden.

In het sociale domein worden jaarlijks cliënttevredenheidsonderzoeken gebruikt. Inwoners of mantelzorgers die gebruik maken van de zorg die de gemeente biedt, worden gevraagd hun ervaringen te beschrijven. Deze worden aan de gemeenteraad aangeboden en moeten niet in de spreekwoordelijke la verdwijnen, maar dienen voorzien te worden met actiepunten voor het komende jaar. Dit om daadwerkelijk stappen te kunnen zetten en te kunnen controleren of acties ook daadwerkelijk leiden tot verbetering.

Keuzes die de gemeenteraad maakt, pakken voor verschillende generaties anders uit. Een nieuwe wijk bouwen is belangrijk, maar is er wel gedacht aan voldoende ontmoetingsruimten voor jongeren? En staan er langs het wandelpad wel voldoende bankjes voor ouderen om even uit te rusten? Het CDA ziet een uitbreiding van adviesraden (bijv. de Adviesraad Sociaal Domein) met een jongeren- en ouderenplatform als tussenoplossing. Zij geven gevraagd en ongevraagd advies over raadsvoorstellen die impact hebben op de samenleving en de generatie die zij vertegenwoordigen. De kindergemeenteraad, zoals gesuggereerd door de kinderen van Het Anker in Hasselt, kan hier goed bij aansluiten.

Goed met inwoners samenwerken begint met goede en duidelijke communicatie. Niet iedere inwoner zit te wachten op een ‘saai’ persbericht of leest nog een krant. In een tijd waarin social media een grote rol van betekenis speelt, moet de gemeente ook meedoen. De term ‘social’ zegt het al. Het is een vorm van met elkaar communiceren. Dat betekent niet alleen berichten zenden, maar vooral ook luisteren en het gesprek aan gaan met inwoners. Daarbij spelen uitlegvideo’s en aansprekende afbeeldingen een rol.

Het CDA kijkt niet argwanend naar dit toekomstbeeld. Het biedt echt kansen voor Zwartewaterland, echter moeten we wel de identiteit en krachten van onze eigen gemeente en kernen behouden. Omdat er nu al een tekort aan woningen voor onze eigen inwoners is en er een groei in de regio verwacht wordt, betekent dit dat we nóg meer moeten inzetten op een versnelling van de woningbouw. Toch moeten wij ook verder kijken dan alleen bouwen voor onze eigen inwoners. We moeten ons bewust zijn dat woningkopers van buiten de Regio Zwolle ook graag aanspraak willen maken op het woningaanbod in onze gemeente. Daarom zal er méér, sneller en anders gebouwd moeten worden dan dat er nu gepland is. Niet speciaal voor ‘nieuwkomers’, maar juist om onze eigen inwoners een eerlijke kans te bieden. Dit vraagt om keuzes in de (beperkte) ruimte die we hebben. We moeten goed kijken naar waar de behoefte van onze inwoners ligt, en waar we mogelijk combinaties met de regionale groeibehoeftes kunnen maken. Moeten we voor onze eigen inwoners seniorenwoningen bouwen? Laten we dan ook een klein deel van de behoefte van de regio meenemen. Kan een voorziening in Hasselt of Genemuiden ook iets bieden voor inwoners van Stadshagen? Laten we daar dan ook open voor staan. Men is immers bijna sneller in Hasselt dan in het centrum van Zwolle.

De Regio Zwolle beoogt rekening te houden met de identiteit en krachten van de deelnemende gemeenten. Echter zullen we dit moeten waarborgen en scherp in de gaten moeten houden. Het samenwerkingsverband Regio Zwolle is een ‘razende trein’ die voorbij komt. Dit vraagt vanuit onze gemeente niet alleen om een scherpe visie op de toekomst van onze gemeente, maar ook om een scherpe visie van de gemeente als onderdeel van de regio. We moeten zorgen dat we onderdeel worden van de rijdende trein en dat we kunnen bijsturen wanneer dat nodig is. Op dit moment zitten er geen wethouders uit de gemeente Zwartewaterland aan tafels waar beslissingen gemaakt worden. In de volgende periode moeten we wel een afvaardiging sturen en “met de vingers aan de knoppen zitten”.