Woordvoering René Bolle Begroting 2022: Betrouwbare overheid

Bijna 8 jaar geleden boekte D66 in 2014 een flinke overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het werd de grootste partij met 9 zetels. Het coalitieakkoord had de gevleugelde titel: voor de verandering. Nou heeft iedereen dat natuurlijk uit ten treure belachelijk gemaakt, ik niet uitgezonderd, maar die hang naar verandering kwam wel ergens vandaan. Tijdens het duidingsdebat na de uitslag was er een breed gevoel van noodzaak en urgentie om te veranderen. Bij vrijwel alle partijen. Toenmalig fractievoorzitter van D66 Dhr. Luhoff had het over “een hervormingsagenda gericht op het herstellen van het vertrouwen tussen de overheid en de inwoners”. En hoe belangrijk een breed draagvlak daarvoor in de raad is. Ik kan me nog helder voor de geest halen dat tijdens die verkiezingscampagne het in elk debat wel naar voren kwam. Het meest duidelijk werd het in een debat in een zaal vlakbij de Gerrit Krolbrug. Inwoners voelden zich slecht betrokken bij gemeentelijke plannen en werden vaak achteraf geconfronteerd met zaken die dan al zo’n beetje vast stonden. In die zaal ontstond hing een onplezierige sfeer.  

Ik herinner me trouwens ook nog goed dat het dhr. Maat van de Stadspartij was die in die sfeer opkwam voor de wethouder verkeer die niet aanwezig was om het besluit voor de Zuidelijke Ringweg te verdedigen. Zulke dingen deed de Stadspartij toen nog…zelfs voor Joost van Keulen.  

Uiteindelijk eindigt Luhoff met een appél aan de gemeenteraad om samen te werken om dat vertrouwen weer terug te winnen.  

Dat vertrouwen tussen stadhuis en stadjer, zoals in het in 2014 nog mocht heten, hoe is het daar nu mee gesteld?

Ja ja, beetje tempo alsjeblieft we moeten nog digitaal stemmen en wat heeft dat allemaal met de begroting van 2022 te maken hoor ik u denken.  

Nou voorzitter daar kom ik op. Het college blikt in de begeleidende brief terug op haar coalitieperiode. Toegegeven, die periode was korter dan normaal, er zat/zit een pandemie in, maar als je de terugblik zo leest dan krijg ik een klein beetje het idee dat het college het wel aardig getroffen heeft met zichzelf. Ik heb daar woensdag gevraagd om op te reflecteren, maar dat kwam wat mij betreft nog niet helemaal uit de verf. Ik ga proberen een handje te helpen. Of u daar nou op zit te wachten of niet.  

Want dat vertrouwen tussen stadhuis en stadjer, zoals in het in 2014 nog mocht heten, hoe is het daar nu mee gesteld? Hoe is deze coalitie met dat vraagstuk omgegaan? Of is dat vraagstuk in de vorige periode al opgelost? Ik lees er in ieder geval niets over in de aanbiedingsbrief. Of het moet al “het spoor, de mens centraal”  zijn. Maar wat ziet mijn fractie nou de afgelopen jaren op dit punt?   

Ik noem de invoering van betaald parkeren. Dat wordt ingevoerd zonder daarbij de inwoners op een goede manier te betrekken. Er wordt geschermd met klachten. En vervolgens staan klachten gelijk aan draagvlak om het in te voeren en dus voeren we het in. D66 doet, alleen voor de vorm kunnen we achteraf vaststellen, nog een beetje moelijk over het loslaten van de vastgestelde uitganspunten van het parkeerbeleid, maar het gaat wel door. Andere partijen bleven overigens gewoon helemaal stil op dat punt, dhr. Rustebiel benoemt het in ieder geval nog.  

Of een ander voorbeeld, de harmonisatie van de sporttarieven. De sportkoepel, toch de club die onze sportverenigingen vertegenwoordigd geeft goed onderbouwd aan: kies alsjeblieft voor optie B. Het wordt optie A. Een andere keuze is op zichzelf niet erg, maar de wijze waarop dat gebeurd verdiend verre van de schoonheidsprijs.   

Of het verdwijnen van de drafsport. Het kan best een standpunt zijn dat je niets meer wilt investeren in de drafsport. Niet dat er geld werd geinvesteerd, maar dat kan nog een standpunt zijn. Maar als je ziet hoe dat proces is gelopen….. 

En dan heb ik het nog niet over het rijtje van Lageland Polder, Windmolens, Skaeve Huse, Aduarderdiepsterweg, Gerrit Krolbrug enzovoort enzovoort.  

Het gaat erom dat inwoners kunnen vertrouwen op de overheid. Op de gemeente. Dat er geen valse verwachtingen worden gewekt. Dat de gemeente zegt wat ze doet en doet wat ze zegt.

Voorzitter dan zult u wellicht begrijpen dat ik wat verbaasd ben dat het college in de terugblik van de coalitieperiode daar niets over zegt. En begreep me niet verkeerd, het gaat er niet om dat je een opvatting moet delen omdat er bv een petitie door duizenden mensen is getekend. Het gaat erom dat inwoners kunnen vertrouwen op de overheid. Op de gemeente. Dat er geen valse verwachtingen worden gewekt. Dat de gemeente zegt wat ze doet en doet wat ze zegt. Dat de gemeente een betrouwbare overheid is. En op dat vlak voorzitter, om het positief te formuleren, is verbetering mogelijk.  

Maar dan moet je het wel willen zien. Dan moet je het ook willen en durven erkennen. Juist als het om lastige afwegingen gaat. Want participatie met plannen waar iedereen het mee eens is, lukt in de regel wel.  

Maar er ligt niet alleen een rol voor het college, maar zeker ook voor de gemeenteraad. Ook wij hebben een verantwoordelijkheid op dat vlak richting onze inwoners. Want betrouwbaar zijn is één, er moet ook een raad zijn die durft in te grijpen als er dingen niet goed gaan. Als er geconstateerd wordt, door de ombudsman, dat de gemeente onbehoorlijk heeft gehandeld en je grijpt als gemeenteraad niet in dan moet ik helaas ook concluderen dat er op het gebied van macht en tegenmacht ook het nodige te verbeteren valt. En dat inwoners van de Gerrit Krolbrug ontzettend teleurgesteld zijn kan ik heel goed begrijpen, hoe je het ook wendt of keert, daar zijn door partijen bepaalde verwachtingen gewekt. En laten we nou bij bijv. een Oosterhamriktrace alsjeblieft niet weer dezelfde fouten maken.  

Het is makkelijk om naar Den Haag te wijzen voor het dalende vertrouwen in de overheid, laten we er hier in Groningen samen verantwoordelijkheid voor nemen en proberen het tij te keren.  

Maar het gaat er vandaag niet zozeer om wat er allemaal beter had gekund of had gemoeten. Ik ben vooral ook heel erg benieuwd hoe een nieuw college hier mee om zal gaan. En helemaal hoe de verschillende partijen daar de komende verkiezingen mee ingaan. Want het is makkelijk om naar Den Haag te wijzen voor het dalende vertrouwen in de overheid, laten we er hier in Groningen samen verantwoordelijkheid voor nemen en proberen het tij te keren.