Aanpak stikstof taai dossier, alleen samen lossen we het op

“Aanpak stikstof blijft worsteling voor Staten”, kopte Omroep Flevoland op donderdag. Een kop die wel aardig klopt. Het is namelijk niet eenvoudig om de gevolgen van de stikstofuitstoot in Flevoland in één klap zodanig te verminderen dat sectoren als de landbouw, de bouw en de industrie (weer) volop aan de slag kunnen. Een goed begin is het nieuws dat de zogenoemde PAS-melders in de landbouw een vergunning krijgen zodat ze gewoon verder kunnen met hun bedrijf.

Die PAS-meldingen waren het gevolg van het beleid van de afgelopen jaren, waarin in sommige gevallen geen speciale vergunningen voor sommige landbouwbedrijven nodig waren. Die zijn nu wél nodig, en bij de invoering van de nieuwe stikstofwet is geregeld dat alle ‘PAS-melders’ tussen nu en juni 2022 alsnog een vergunning krijgen. Goed nieuws dus!

Die nieuwe stikstofwet is in december aangenomen door de Tweede Kamer, met als doel een fikse reductie van de stikstofuitstoot. Vooral de bouw en de landbouw hebben of krijgen hiermee te maken.

Plan
De provincie heeft het afgelopen jaar gewerkt aan een plan om de uitstoot in Flevoland te verminderen. Maar niet alleen bij ons: ook moet de provincie ervoor zorgen dat de Flevolandse uitstoot in buurprovincies wordt verminderd.

Deze maand stond het plan op de agenda van Provinciale Staten. Uit het plan blijkt maar weer hoe ongelooflijk taai dit dossier is. Als we de zaak met een sombere blik bekijken lijkt er maar weinig te kunnen: er is nauwelijks onbenutte stikstofruimte binnen industrie- en landbouwbedrijven waardoor we die niet in kunnen zetten om de stikstofuitstoot te verminderen (het zogenoemde ‘extern salderen’), het eventuele opkopen van landbouwbedrijven is duur en levert weinig stikstofruimte op. Maatregelen voor verlaging van de Flevolandse uitstoot in onze buurprovincies zijn relatief ineffectief. Dus kúnnen we wel wat?, kun je je dan afvragen.

Samenwerking
Het antwoord op die vraag is wat ons betreft ‘ja’. Hoe taai deze kost ook is, het stikstofprobleem moét opgelost worden. Dat kan alleen als de provincie nauw samenwerkt met – bijvoorbeeld – agrariërs die goede en slimme ideeën hebben om minder stikstof te produceren. Dat kan door duurzame aanpassingen in de bedrijfsvoering die voor een stikstofreductie zorgen.

De provincie trekt daar geld voor uit – zo’n 3 miljoen per jaar – en de CDA-fractie zal nauwlettend in de gaten houden hoe – en óf – dat geld ook daadwerkelijk wordt besteed. Landbouw- en andere bedrijven die met goede plannen komen, moeten van het kastje naar de muur worden gestuurd, maar door de provincie actief en uitnodigend worden geholpen.

Het allerbelangrijkste is: de boeren perspectief bieden. Wat ons betreft doet het provinciale plan dat, zei Statenlid Johan van Slooten tijdens de vergadering. Klik op deze link om zijn inbreng te bekijken.