Kees Jan Dijk

(Siegerswoude)

Nr. 5 Kees-Jan Dijk – Siegerswoude, 39 jaar, melkveehouder

“Vallen is niet erg, blijven liggen wel” 
Niet alles kan altijd lukken, of gaan zoals je wilt dat het gaat. Dat is niet erg, dat hoort erbij. Hoe je omgaat met tegenslag, zegt veel over je als persoon. Door te accepteren dat het leven niet altijd maakbaar is, maar je wel zelf actie kunt ondernemen om controle te krijgen over wat er gebeurt, lukken dingen vaak uiteindelijk wel. 

Als je mij echt goed zou kennen dan zou je over mij weten dat…
Ik Dierwetenschappen gestudeerd heb in Wageningen. Ik wist al vroeg dat ik uiteindelijk het melkveebedrijf van mijn ouders zou overnemen, maar wilde ook uit mezelf halen wat erin zat – en zit. Bovendien wilde ik graag op kamers wonen, twee vliegen in één klap dus. Ik was niet de enige Fries in Wageningen, tijdens mijn studietijd heb ik mijn eerste bestuurlijke ervaring opgedaan bij de Friese studentenvereniging WSSFS (Wageningsk Studinte Selskip foar Fryske Stúdzje). Mooie tijden!

Waar ben jij het meest dankbaar voor?
Natuurlijk staat mijn gezin bovenaan; mijn vrouw, zoontje en bonusdochter. Daarnaast ben ik dankbaar voor mijn thuis. Ik realiseer me soms – waarschijnlijk niet vaak genoeg – hoe ontzettend veel geluk ik heb met het plekje waar we wonen. Als ik ’s morgens beneden kom, kijk ik meteen uit over de weilanden met op de achtergrond het bos. Dat plaatje wordt nog mooier als de koeien straks weer in de wei staan. 

Hoe ziet jouw ideale weekend eruit?
Als boer is de zaterdag voor mij een gewone werkdag, die ik wel graag eindig met lekker eten en een (speciaal)biertje, soms met vrienden of familie in de kroeg. Op zondag doe ik alleen de noodzakelijke dingen op de boerderij. Als ik dan ’s morgens mijn eerste ronde werkzaamheden heb gedaan, gaan we ontbijten met het gezin. Eerst zetten we dan een plaat op. Ik dacht altijd dat ik meer een Stones- dan een Beatles-man was, maar ik ben de laatste jaren the Beatles meer gaan waarderen. Vaak begint de dag met een plaat van één van deze twee bands, daarna varieert de keuze van Editors, Muse en Oasis tot Fleetwood Mac, Queen en Pink Floyd. Bij droog weer gaan we vaak ook nog wel even naar buiten; naar het bos of de Merskerheide, of naar Sparjebird. 
Ik kijk inmiddels enorm uit naar de tijd dat we weer kunnen gaan genieten van een festival of concert, ook dat is iets waar ik het weekend graag aan besteed. 

Wat is je hobby?
Mijn pake nam me vroeger al mee naar tuigpaardenconcoursen, dan hielp ik hem mee als groom. De voorliefde voor tuigpaarden is gebleven. Op dit moment staan een merrie en haar eerste dochter bij ons op stal. Ik vind het prachtige, sierlijke dieren en bezoek nog steeds graag een concours. 
Daarnaast hebben we een platenspeler (een leuk verhaal dat een paar jaar geleden begon toen ik tegen mijn vrouw zei: “Ik geloof dat ik per ongeluk een vintage platenspeler heb gekocht”. Meer weten? Vragen staat vrij.) en een groeiende platencollectie die inmiddels richting die van Leo Blokhuis gaat. Ik koop platen het liefst tweedehands zodat je kunt zien (en soms ook horen) dat ze ‘geleefd’ hebben. 

Wat is jouw favoriete boek/film/muziek en waarom?
Ik las vrij veel, maar kom daar de laatste jaren weinig aan toe. Ik kijk liever een goede serie dan een film. Gomorra, een Italiaanse serie over de maffia in Napels, is wat mij betreft de beste serie ooit. De muziek, de personages, de sfeer en de troosteloosheid van wat misschien een prachtige Italiaanse stad had kunnen zijn, hebben me van begin tot eind kunnen boeien. Een andere serie waarvan ik genoten heb, is Baron Noir. Een Franse serie over een lokale politicus in Duinkerken die het, vooral door spelletjes en minder nette acties, uiteindelijk schopt tot premier. Ik garandeer bij deze dat ik nooit zo zal worden als dit personage ;).

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.