Treurig einde

De ingelaste raadsvergadering op 28 december 2023 was geen leuke. Centraal stond de beheersverordening buitengebied. Deze moesten we toch echt voor 1 januari 2024 vaststellen, immers, al tien jaar lang zijn talrijke inwoners juridisch gezien illegaal bezig.

Reparaties
Er moesten wat reparaties worden uitgevoerd. Zo was bij de upgrade van de beheersverordening in 2013 (die stamt uit 2008) een algemene regel weggevallen waardoor alle agrarische gronden ‘ineens’ niet meer gebruikt konden worden daar waar ze voor bestemd waren. Daarbovenop moest er nog een extra reparatie komen dat alleen via een amendement vanuit de raad kon plaatsvinden. Dat hebben we uiteraard mede ingediend.

Wat is wijsheid
De afgelopen weken vlogen de brieven van juristen ons om de oren. En werd ook tijdens deze laatste ingelaste raadsvergadering weer gretig gebruik gemaakt van het inspreekrecht. Dat ging onder meer over dat reparaties niet nu hoeven plaats te vinden omdat men kan terugvallen op de oude beheersverordening en een waarschuwing aan de raad over de gevolgen van deze beheersverordening voor het gebruik van pesticiden. Er werd ons veel wijsheid gewenst in onze besluitvorming. 
Maar wat is wijsheid. Heeft de jurist die aan het woord was gelijk, en welke bril heeft hij op? Onze eigen deskundigen die op dit dossier werken hebben de raad woensdagavond nog uitvoerig kunnen bijpraten. Zeer verhelderend, dat kan ik zeggen. Voor ons was het daarom wijsheid om op hun expertise te varen. Want, hoe ver ga je als raadslid. Wij mogen vertrouwen op de input van onze eigen deskundigen, en ik ben geen Sherlock Holmes die de deskundigheid van deskundigen hoeft te onderzoeken.

Motie van treurnis
Waar wij ons aan hebben gestoord, is de gang van zaken rondom dit proces en hoe dat is aangevlogen. Het is een gevoelig dossier en dit had het college kunnen zien aankomen. Als raad voelden wij ons in een extreem lastige positie gedrukt. Bij een aantal werd zelfs het woord ‘vertrouwen’ genoemd. Een hoek waar je absoluut niet wilt zitten, zeker niet na zo’n prachtig jaar waarin we ook heel fijn hebben samengewerkt.

De raad was het spoor bijster, en is elkaar ook een beetje kwijt geraakt. Dit proces had echt veel beter gemanaged moeten en kunnen worden, dat is duidelijk. Bijvoorbeeld door zo’n gevoelig agendapunt eerder in het jaar te agenderen, in oktober of zo. Dat was voor ons aanleiding om samen met de oppositiepartijen een motie van treurnis in te dienen. Een signaal waarmee we duidelijk aangeven dat de verantwoordelijk wethouder het zover niet had mogen laten komen. Ondanks het feit dat wij enorme waardering hebben over hoe de inhoud op de laatste snik tot in de puntjes is voorbereid.

Een treurig einde, want het indienen van een dergelijk motie is zwaar. Het is een stevig signaal dat hard aan kan komen.

Ik hoop dat dit voor iedereen een goede les is geweest, over hoe het niet moet. Laten we hierover verder niet treuren, maar vooral vooruit kijken naar hoe het anders en beter kan in het nieuwe jaar dat komen gaat.

Fijne jaarwisseling allemaal!

Tamara de Boer, raadslid CDA