Tijdens de raadsvergadering van 2 februari heeft raadslid Jan van de Wal onderstaande bijdrage namens onze fractie verwoord over de regiovisie Jeugdhulp.
Lees hier de bijbehorende stukken onder agendapunt C.08 >>>
Voorzitter,
Het raadsoverleg (van 19 januari 22), een openbare bijeenkomst, hoeven we niet over te doen. Wel mogen we weer stilstaan bij het feit dat de jeugdzorg, soms lijkt het wel jeugdpolitiek, een dossier is wat vele hoofdbrekens veroorzaakt. Het in 2015 gestarte traject de jeugdzorg over te hevelen naar de lokale overheid is tot nu toe niet zonder slag of stoot gegaan. Wat is er gevraagd, ik citeer:
De budgetten die voorheen in drie verschillende wetten, vier verschillende financieringsstromen en vier lagen aan uitvoeringsorganisaties belegd waren, kwamen als één budget onder regie van de gemeente……. Minus 30%!
Begin daar maar eens aan, krijg daar maar eens grip op. Om die grip de gaan krijgen zijn de handen ineen geslagen. Professionele aanbieders op het terrein van jeugdzorg en de diverse gemeenten hebben tezamen gewerkt aan een regiovisie. De opdracht om tot een regiovisie te komen vloeide voort uit landelijk gemaakte afspraken tussen alle gemeenten. De regiovisie is een algemeen geformuleerd document waarin beide partijen, zorgverleners en gemeenten in grote lijnen aangeven/afspreken hoe ze de jeugdhulp verlening willen organiseren zodat de benodigde hulp kan worden verleend aan één ieder die daar recht op heeft en tegelijk het kostenplaatje beheersbaar blijft. Naast gezamenlijke inzet op preventie. De gemeente en de zorgverleners moeten het samen doen. Streven zij ook samen hetzelfde belang na? Het zou wel het beste zijn, het gaat immers over een zeer kwetsbare groep.
Inmiddels ligt er een regiovisie voor ons, het ‘wat’ is geformuleerd, nadere invulling van het ‘hoe’ moet gaan volgen. Het is jammer om te hebben moeten constateren dat, gehoord tijdens de raadsinfo avond met daarin een presentatie van de gezamenlijke zorgaanbieders, de gesprekken aanvankelijk niet altijd soepel zijn verlopen. De belangen zijn groot, alle begrip daarvoor maar tegelijk mag nooit worden vergeten waarvoor/voor wie het proces is gestart: Goede jeugdzorg voor iedereen die dat nodig heeft en dat het niet mag uitmaken of je in stad of Ommeland woonachtig bent. Het is in ieders belang elkaar regionaal vast te houden in gezamenlijkheid met de aanbiedende zorgpartijen. Het was fijn dat aan het einde van de presentatie van de zorgaanbieders tijdens de infobijeenkomst dit werd bevestigd en de lucht aardig was geklaard.
Het wat en het hoe: de visie ligt er en hoe nu verder?
Moeten we de visie nu betitelen als een startnotitie of is het meer dan dat. In feite is dat volgens het CDA Het Hogeland een non discussie. Immers iedere visie is een stand van zaken waarin toekomst visioenen worden geformuleerd. Wat de toekomst brengt blijft een onzekere factor, maar het algemene doel wat we willen bereiken staat vast, is geformuleerd. De invulling hoe de weg er naartoe gaat uitzien wordt besproken aan de zogenaamde ontwikkeltafels, alle partijen mogen daar hun zegje doen, inclusief natuurlijk ook de cliënten. Nu is de vraag opgeworpen of dat de uitkomsten van dat ontwikkeltafeloverleg moeten worden meegenomen in de regiovisie, met name de zorgverleners hebben bij monde van de woordvoerder tijdens de raadsinfo hiervoor gepleit en ook binnen de raad zijn er partijen die een dergelijk geluid hebben laten horen. Of wachten we af wat er uit de gesprekken gaat komen en wordt het resultaat teruggekoppeld naar de raad, die daar dan zijn oordeel over mag geven. Dan stellen we de regiovisie zoals die er nu ligt vast en spreken we af dat de latere aanvulling/bijlage daar aan kan worden toegevoegd. Dan houden we ons aan de afspraken en blijven we als raad verbonden aan de verdere invulling van het proces. We vragen het college een reactie op dit voorstel. Moet er nog een tijdpad worden afgesproken? Voor de zomervakantie moet het af zijn of is dat te kort dag.
Nog even iets ter aanvulling om een beeld te hebben voor wie we het doen. Vanmorgen op radio1 was er een woordvoerder van stichting het vergeten kind. In 2020 bleken er 1800 jongeren vanwege hun problematiek in een gesloten inrichting te zitten. Het wrange is dat de desbetreffende instellingen nog al eens gevestigd zijn in voormalige gevangenissen en jongeren daar ook nog wel eens terecht zijn gekomen omdat men niet weet hoe ze te behandelen of dat er geen hulp voorhanden is…… Het resultaat laat zich raden, situatie rondom de jongere verslechtert eerder dan dat er verbetering wordt geconstateerd. Naast de vertegenwoordiger van de stichting, was er ook een zorgverlener aan het woord, die aangaf goede resultaten te boeken met zeer kleinschalige opvang met veel persoonlijke aandacht middels vertrouwde gezichten. Jongeren die eerst in een gesloten instelling hadden gezeten bloeiden nu op.
Liefde en aandacht een beter medicijn is er niet.