Hoe het CDA omgaat met moties.
In de Tweede Kamer worden veel moties ingediend. Wat is een motie? Via het indienen van een motie kan een Kamerlid het kabinet vragen iets te doen of niet te doen of een oordeel geven over gevoerd beleid.
De afgelopen jaren is het aantal moties enorm toegenomen en ook worden er allerlei moties ingediend die eigenlijk overbodig zijn. Daardoor wordt dit belangrijke instrument van de Tweede Kamer bot. Moties hebben tegenwoordig steeds minder impact.
Daarom weegt de Tweede Kamerfractie van het CDA bij elke motie af of zij voor of tegen een motie stemt. Regelmatig gebeurt het dat wij na de stemming vragen krijgen over een voor- of tegenstem.
Graag leggen wij uit hoe wij met de moties omgaan. Soms lijken moties op het eerste oog inhoudelijk goed verdedigbaar, maar ontbreekt bijvoorbeeld de financiële dekking, staat er eigenlijk niets nieuws in of is een motie onuitvoerbaar. En tegenwoordig worden heel vaak spreekt uit moties ingediend die niet de bedoeling hebben om het beleid te veranderen of een probleem op te lossen. 'Spreekt-uit'-moties zijn enkel bedoeld om je eigen standpunt nog een keer te communiceren en daarmee andere partijen aan te vallen.
10 categorieën moties.
Wij hebben 10 categorieën moties op een rij gezet om te laten zien welke moties er zijn en hoe wij met deze moties omgaan. Kortom: waarop baseren wij onze stem als er een motie wordt ingediend?
- De gratis-bier-motie. Dit is een motie zonder deugdelijke financiële dekking. Een fractie verzoekt de regering in deze motie iets te doen wat geld kost, maar vertelt er niet bij waar dat geld dan vandaan moet komen.
- De wappermotie. Dit zijn moties die niet bedoeld zijn om het regeringsbeleid te veranderen, maar om ophef te maken. Er wordt gewapperd met een motie om te doen alsof de regering of een andere fractie iets van plan is en via de motie dit plan ongedaan te maken en daarmee aandacht te vragen op social media.
- De spreekt-uit-motie. In een ‘spreekt-uit’-motie spreekt de Tweede Kamer zich ergens over uit zonder dat er beleid mee wordt aangepast in de werkelijkheid. Steeds vaker zijn deze moties vooral bedoeld om andere fracties klem te zetten of het eigen standpunt nogmaals te communiceren
- De treitermotie. De treitermotie heeft vooral als doel andere partijen of collega’s politiek te beschadigen. Dit zijn de moties die partijen indienen en de uitslag vervolgens op sociale media delen (de plaatjes met de rode en groene bolletjes), zonder context of uitleg van een voor- of tegenstem.
- De mooi-idee-maar-niet-uitvoerbaar-motie. Sommige moties verzoeken een maatregel of oplossing die in zichzelf lovenswaardig is, maar waarvan de uitvoering niet of slecht uitvoerbaar is.
- De overbodige motie. Moties zijn regelmatig bedoeld om iets ‘binnen te halen’ wat eigenlijk al is toegezegd door het kabinet, al staand beleid is of al in een coalitieakkoord staat. Deze moties zijn dus overbodig.
- De dubbel-op-motie. Soms worden twee of meerdere vergelijkbare moties ingediend door verschillende partijen. Dan kan het zijn dat een partij voor de ene motie stemt en tegen de andere.
- De ‘als-ik-het-zo-mag-lezen-dat’-motie. Wat heel regelmatig gebeurt, is dat een motie door de bewindspersoon een eigen interpretatie krijgt. Je hoort de minister dan zeggen: ‘als ik de motie zo mag lezen dat…’. In de praktijk stelt een motie dan weinig meer voor.
- De ‘we-bemoeien-ons-met-zaken-waarover-we-niet-gaan’-motie. De Kamer wil zich ook nogal eens bemoeien met zaken waarover ze niet gaat. Bijvoorbeeld beleid waar gemeenten voor verantwoordelijk zijn. Bij zo’n motie betekent een tegenstem dan: wij gaan er niet over.
- De priegelmotie. Dat is de motie die onnodig te gedetailleerd is en iets vraagt aan de regering wat ook op een andere manier geregeld zou kunnen worden.