Afscheid Klaas Kuiper
Tijdens de algemene voorjaarsledenvergadering van de afdeling Staphorst op 19 april hebben we afscheid genomen van Klaas Kuiper als fractievoorzitter. Bestuur, fractie en de leden bedankten Klaas voor twaalf jaar actieve dienst in de Staphorster gemeentepolitiek, waarvan de laatste acht jaar als fractievoorzitter. Diverse sprekers, waaronder CDA-Statenfractievoorzitter Pier Antuma, CDA-kamerlid Eddy van Hijum (via een videoboodschap) en de nieuwe fractievoorzitter Jacob Spiker, prezen hem als een bijzonder politicus, een man die sprak met gezag en waar men ook ontzag voor had, die wars was van alle bureaucratie en dat ook tijdens raadsvergaderingen niet onder stoelen of banken stak. Klaas heeft volgens zijn partij ontegenzeggelijk bijgedragen aan de stabiele factor die het CDA binnen de gemeentepolitiek van Staphorst is geworden en gebleven en daarvoor werd hij ook door voorzitter Piet Euser nog eens van harte bedankt.
Eerder werd in de raad al afscheid genomen van de vertrekkende raadsleden, waaronder Klaas Kuiper. De toespraak van fractievoorzitter Jacob Spiker:
Meneer de voorzitter, college, leden van de raad,
Vanavond nemen maar liefst 7 raadsladen afscheid van deze raad. De een na een lange periode de ander na slechts een paar jaar. De één omdat hij het welletjes vindt, de ander omdat de kiezer zo heeft beslist.
De fractie van de Partij van de Arbeid gaf er al vroegtijdig aan te zullen stoppen. Het duurde lang voordat er opvolgers waren maar uiteindelijk kwam dit rond en ook de kiezer vond dat het rode geluid van Henk en Henk een vervolg moest krijgen. Meneer van Lambalgen en meneer Messchendorf, we waren het niet altijd eens met elkaar maar buiten de raadszaal konden we het goed vinden dacht ik. Henk van L, u heeft een moeilijke periode achter de rug, maar we waren oprecht blij u terug te zien in de raadszaal. Uw reële manier om de sociale kant van uw partij en van Staphorst naar voren te brengen zal me altijd bij blijven. En ik vermoed dat we u nog wel een keer terugzien in deze raad zoals ook uw fractiegenoot 2 perioden deel heeft uitgemaakt van de raad. De dichter Henk Messchendorf sluit vandaag zijn 2e politieke leven af. Vaak refereerde u aan uw vorige periode, midden jaren ‘80 en concludeerde meer dan eens dat er weinig veranderd was. Maar ondanks dat er niet veel veranderd is zullen we u missen, als was het maar vanwege uw gedichten.
Bij de Christenunie stoppen Klaas Harke en Gerard Korterink. De heer Harke kwam in 1986 al in de raad. Na één periode moest u ermee stoppen vanwege de verkiezingsuitslag. Maar de aanhouder wint en u kwam later terug. Persoonlijk heb ik u slechts een paar jaar als collega raadslid meegemaakt en wel in de hoedanigheid als nestor. Een rol die bij u paste, een baken van rust. Rust die op het laatste moment nog werd verstoord, u kreeg in de nadagen van uw carrière nog landelijke bekendheid. De heer Korterink heeft zich een waardig en respectvol collega getoond. U was een kundig raadslid en commissievoorzitter met wie het plezierig was samen te werken. We vinden het jammer dat u ermee stopt, maar u heeft de keuze voor uw gezin gemaakt. Mevrouw Korterink, u krijgt er straks een hulpje erbij, maar ik kan u melden dat wij hem zullen missen.
Ook bij de SGP nemen 2 raadsleden afscheid. De heer Kisteman kwam als, zeg maar uitzendkracht in de raad als vervanger van de heer Brakke. Dat woord is niet denigrerend bedoeld, maar u gaf meteen aan dat uw raadslidmaatschap tijdelijk zou zijn. Maar u stond ook nu weer gewoon op de kieslijst en het zal me niet verbazen wanneer in de toekomst opnieuw een beroep op u wordt gedaan. En dan de heer Troost. U bent de enige die eigenlijk gewoon verder wilde. Halverwege de vorige raadsperiode ingestapt, kort na mijn eigen entree, ook al tussentijds. In die zijn waren we lotgenoten en hebben wat mij betreft op een plezierige wijze samengewerkt. Hendrik, jammer dat je je werk in de raad niet voort mag zetten. Maar wellicht één troost: je beste vriend neemt je plaats in. Of hij nu nog steeds je beste vriend is…Hendrik, we zien je hier nog wel weer terug!
Heren, het ga u allen goed.
En dan mijn fractiegenoot Klaas Kuiper. Beste Klaas, ik doe het maar zoals je het zelf altijd wilde hebben, geen lang rapport maar maximaal een A4 tje…Na 12 jaar neem je afscheid als raadslid. In 1994 verloor onze partij een zetel. Vier jaar later, in 1998 stond jij hoog op de lijst en wonnen we die zetel weer terug. Of dat aan jou lag weten we niet, maar feit is dat met jou komst het CDA weer 3 zetels had en die vervolgens ook niet meer heeft afgestaan. Je werd gekozen in de raad samen met je fractiegenoten, de heren Brand en Siebert die vanwege gezondheidsredenen zijn plaats af moest staan aan de heer Mes.
Klaas Kuiper kwam binnen en Klaas, als jij binnen komt, dan komt er ook iemand binnen. Letterlijk vanwege je postuur maar ook als persoon. Je toonde je als een vader over de fractie. Een vader die zich af en toe wilde laten gelden ten opzichte van zijn kinderen, maar die zijn kinderen ook de ruimte gaf. Bij het afscheid van eerder genoemde heer Mes, enkele jaren geleden, vertelde je over het begin van de periode Mes: hoe moeten we die kwibus in toom houden. Maar daar had je geen enkel probleem mee, sterker nog, jullie waren een paar apart met gevleugelde teksten. Je vroegere fractiegenoot omschreef je als een kachel die niet roodgloeiend staat maar gewoon een behaaglijke warmte geeft. Bij Klaas kun je binnen komen, een paar keer in je handen wrijven, even lekker gaan zitten en je dan volkomen happy voelen. Een kapitein die soms wat laveerde maar altijd het doel, de bestemming, in de gaten hield. Ik kan dat alleen maar onderstrepen. Als fractievoorzitter ben je geslaagd! In moeilijke kwesties wist jij de fractie bij elkaar te houden. Je stelde kwesties wel eens scherp, maar je telde wel je kansen. Je wist je fractiegenoten te prikkelen maar ook waar nodig af te remmen. We konden alles tegen elkaar zeggen maar uiteindelijk werden we het altijd eens. Tijdens fractievergaderingen bleek je in staat gewichtige kwesties te relativeren.
Zoals een goede fractievoorzitter betaamd was je een meester in het delegeren van minder leuke onderwerpen of activiteiten. Ik zal mijn best doen deze eigenschap over te nemen. Niet alles wat met politiek te maken heeft kon je waarderen. Dualisering vond je maar niks, maar Klaas, zonder dat je er erg in had heb je je aangepast aan deze vernieuwing. Ook je eigen wethouder moest het wel eens ontgelden. Dat is dualisme, zie je dan. Waar je ook weinig lol aan beleefde waren de campagneperiodes. Folderen was niet je hobby en ik herinner mij dat we samen in Staphorst Noord een krantje rond moesten brengen. Al vrij snel waren we je kwijt. Je was bij iemand naar binnen gevlucht en hebt volkomen verdient genoten van een kop koffie, terwijl het werk gewoon door ging. Ach zei je toen, als die mensen nu op ons stemmen, hebben we ons doel bereikt. En zo was het maar net.
Tijdens commissies en raad kauwde Klaas wat op zijn lippen, bromde wat achter de microfoon, heeft een tekst op papier, maximaal een A4 tje, die niet te lezen is, maar komt uiteindelijk duidelijk en overtuigend over. Vooral bij onderwerpen die je na aan het hart liggen zoals bomen planten in de berm, natuurgebieden in het algemeen, het verlenen van bouwvergunningen en alles wat met agrariërs te maken heeft.
Een van je illustere voorgangers, Harm Wassebalie wist een discussie altijd met een kwinkslag een richting te geven. Jij kan dat ook. Wassebalie moest ermee stoppen, en sprak destijds gevleugelde woorden over drie berken en twee eiken die het einde van zijn loopbaan inluidden. Daar houdt de vergelijking op. Jij kiest er zelf voor ermee te stoppen maar ook jou laatste onderwerp ging over bomen. Een bomenlijst voor de dorpskern, je vond het maar niks. Maar je kan niet alles hebben, die bomenlijst komt er toch en jij Klaas, komt ook op een lijst. Een lijst met illustere CDA leiders die gedurende 12 jaar het middelpunt is geweest van de plaatselijke Christendemocratie.
Klaas, namens de CDA fractie wensen wij jou, samen met je vrouw en kinderen, alle goeds en Gods zegen toe. We zullen in een andere setting als partij nog afscheid van je nemen op een manier en plaats die je zeker zal bekoren. Klaas, het ga je goed.