23 november 2022

CDA wil betere bewaking Europese buitengrenzen

In een opiniestuk in De Volkskrant blikken CDA fractievoorzitter Pieter Heerma, Europarlementariër Jeroen Lenaers en migratiewoordvoerder René Peters vooruit op het crisisberaad van de Europese migratieministers op vrijdag 25 november in Brussel.

Lees hier het opiniestuk:

Vrijdag komen de migratieministers van de 27 EU lidstaten in Brussel bijeen voor crisisberaad. Daar is alle reden voor. De instroom van illegale migranten neemt weer snel toe. Via de westelijke Balkanroute zijn dit jaar al drie keer zoveel migratiebewegingen geregistreerd als vorig jaar. Op de Middellandse Zee waagden 60% meer migranten de oversteek.

De aanleiding voor het crisisberaad is de harde aanvaring tussen de Franse president Macron en zijn Italiaanse collega Meloni. Over en weer verwijten zij elkaar zich niet te houden aan Europese afspraken. Het is de klassieke tegenstelling die we ook in eigen land zien. Rechts vraagt zich af waarom links zo naïef is en links verwijt rechts harteloos te zijn. Het is een vruchteloze tegenstelling die alleen extreemrechts in de kaart speelt. De ruimte ligt in het midden door te kijken wat binnen de huidige mogelijkheden haalbaar is.

Premier Rutte zei twee weken terug dat Nederland zich ‘in slaap heeft laten sukkelen’ als het om migratie gaat. De huidige aantallen moeten voor de premier een wake-up call zijn. Nederland kan deze onbeperkte instroom niet aan. Met de huidige aantallen zouden we wekelijks drie AZC’s moeten openen of jaarlijks een stad als Kampen bij moeten bouwen. Dat gaat gewoon niet.

Alleen door de irreguliere migratie te beperken, houden we ruimte om echte vluchtelingen op te vangen. Dat vraagt om een Europese aanpak, waarbij lidstaten hun verantwoordelijkheid nemen en de gezamenlijke inspanningen fors worden vergroot. Migratie is al lang geen nationaal vraagstuk meer. Het is keiharde geopolitiek. In Oekraine is het doelbewust aanjagen van vluchtelingenstromen richting Europa onderdeel van Poetin’s hybride oorlogsvoering. Vanuit Belarus worden migranten actief de grens over gejaagd en eerder gebruikte de Turkse president Erdogan het openen van de grenzen als dreigement om in Europa gehoord te worden.

Als we geen speelbal willen zijn van autoritaire machthebbers of overgeleverd aan criminele mensensmokkelaars moeten we zelf kunnen bepalen wie toegang tot krijgt tot ons grondgebied en wie niet. Nederland moet zich aansluiten bij de twaalf lidstaten die Europees geld willen inzetten om een fysieke grens op te werpen aan de buitengrenzen van Europa. Frontex moet uitgebreid worden tot een permanente en toegeruste grensbewaking van tenminste 10.000 eenheden. Al te lang blokkeren linkse partijen in het Europees parlement voorstellen om van alle migranten meer biometrische data te verzamelen zodat bij herhaalde aanvragen sneller kunnen worden afgewezen. Sluitstuk van de aanpak vormen een eerlijk verdeelsysteem van vluchtelingen over de lidstaten en Europese afspraken met derde landen over terugkeer van onderdanen, opvang in de regio en ontwikkelingssamenwerking. Juist vanwege de geopolitieke dimensie mogen nationale belangen een sluitende Europese aanpak niet in de weg staan. Nederland kan en moet daarin het voortouw nemen.

Maar ook de lidstaten zelf kunnen nu al meer dan ze doen. Ook Nederland. Te vaak nog willen we het beste jongetje van de klas zijn. Zo ligt het inwilligingspercentage op asielverzoeken in ons land onverklaarbaar veel hoger dan in de ons omringende landen. In tegenstelling tot Duitsland en Oostenrijk voeren wij nauwelijks intensieve grenscontroles uit om irreguliere migratiestromen of mensensmokkelaars aan te pakken. Ook kan Nederland meer gebruik van vreemdelingenbewaring in de asielprocedures door bijvoorbeeld Dublin claimanten die al in meerdere landen zijn gesignaleerd vast te zetten.

Grip op migratie vraagt in Europa en eigen land om daadkracht. Alleen als we aan de grens een scherp onderscheid kunnen maken tussen de grote groep illegale migranten en het kleinere aantal vluchtelingen kunnen we juist hen blijven helpen die dat echt nodig hebben.

Pieter Heerma

Jeroen Lenaers

Rene Peters

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.